پنجرهاي رو به دريا يا خيابان
گيلان در تعطيلات مياني شهريور پذيراي حدود 5 ميليون گردشگر بود؛ جمعيتي بيشتر از ساكنان اين استان. حضور اين تعداد مسافر، به دليل نبود زيرساختهاي لازم، هم به نارضايتي گروهي از اهالي اين استان منجر شد و هم چالشهايي را براي مهمانان آنها رقم زد. يكي از مشكلاتي كه دو طرف از آن گلايه داشتند، كمبود يا گراني اقامتگاهها و رواج چادرخوابي مسافران در خيابان بود
گيلان در تعطيلات مياني شهريور پذيراي حدود 5 ميليون گردشگر بود؛ جمعيتي بيشتر از ساكنان اين استان. حضور اين تعداد مسافر، به دليل نبود زيرساختهاي لازم، هم به نارضايتي گروهي از اهالي اين استان منجر شد و هم چالشهايي را براي مهمانان آنها رقم زد. يكي از مشكلاتي كه دو طرف از آن گلايه داشتند، كمبود يا گراني اقامتگاهها و رواج چادرخوابي مسافران در خيابان بود. اما گردشگران براي هر شب حضور در اقامتگاههاي گيلان بايد چقدر هزينه كنند؟ قيمتها بين حدود 250 هزار تا 18 ميليون تومان متفاوت است. هفتهاي كه گذشت را بسياري از هموطنان در سفر گذراندند. تعطيلات چند روزه، شرايط را به ايام عيد شبيه كرده بود اما كمبود و گراني هميشگي زيرساختهاي گردشگري و سفر، اينبار در برخي استانها به صورت ويژهاي رخ نشان داد. از كمبود شديد بنزين در استانهاي شمالي گرفته تا سرگرداني مسافران براي تهيه بليت اتوبوس در برخي پايانههاي خوزستان. در اين ميان، اهالي و مسافران گيلان از يك موضوع گلايه شديدي داشتند؛ كمبود يا گراني اقامتگاهها و رواج چادرخوابي در خيابانها به ويژه در رشت.
چادرخوابي البته پديده جديدي نيست و منحصر به گيلان هم نميشود. در سالهاي اخير، افزايش تورم و شرايط سخت اقتصادي و معيشتي، سفر را از سبد برخي خانوارهها حذف كرده است. برخي از اقشار نيز به سمت سفرهاي ارزانقيمت رفتهاند. آنها، به ويژه خانوارهايي كه دو يا چند فرزند دارند تلاش ميكنند با حذف هزينه اقامت، سفر خانواده را با هزينه كمتري جمع كنند. همين است كه در اين سالها، چادرخوابي را در روزهاي تعطيل تقريبا در همه شهرهاي گردشگرپذير ميتوان ديد.
اما هفته گذشته شرايط در استانهاي شمالي گويي متفاوت بود. تعطيلي جايگاههاي سوخت و كمبود يا حتي نبود بنزين در برخي روزها، هم در مازندران و هم در گيلان مردم را با چالشهاي جدي مواجه كرد؛ يكي از دلايل اين شرايط ميتواند حجم بالاي گردشگران ورودي به استانهاي شمالي و ركوردشكني در مصرف بنزين باشد.
گلايه اهالي گيلان از چادرخوابي مسافران
برخي از مردم گيلان در روزهاي گذشته به جاي خوشحالي از رونق اقتصادي كه حضور بيش از 5 ميليون نفر در اين استان ميتواند نصيب آنها كند، از كمبود زيرساختها و در نتيجه چادرخوابي بسياري از گردشگران گلايه داشتند. تسنيم در اين مورد به نقل از برخي شهروندان رشت به رها شدن پسماند در خيابانها و مناطق طبيعي و رفتار برخي از مسافران به عنوان بعضي از اين گلايهها اشاره كرده است. همچنين سايت گيل خبر، مسدود شدن پيادهروها، زشتي چهره شهر، ترافيك سنگين و عدم تعريف محلهاي مناسب براي نصب چادر را از جمله معضلات مربوط به چادرخوابي ميداند.
به گزارش تجارتنيوز، كاربران در فضاي مجازي نيز از توليد و رهاكردن زباله، اشغال پيادهروها، نصب چادر در هر نقطه و مكان حتي جلوي ادارات دولتي و محل كار مردم گلايه كردهاند. كاربري نوشته است كه شرايط باعث شد تعطيلات سخت و بدي بر گيلانيها بگذرد يا شرايط بايد مديريت شود يا استان به قدر ظرفيت خود مسافرت بپذيرد. به نوشته برخي كاربران، اين استان زيرساختهاي لازم بهداشتي و اقامتي را براي حضور اين حجم از مسافر ندارد؛ ضمن اينكه گردشگران چادرخواب سود چنداني نيز به مردم منطقه نميرسانند. ضمن اينكه گروهي از مسافران به طبيعت نيز آسيب ميزنند و حضورشان نفعي براي استان ندارد.
گردشگران هم ناراضي هستند
گلايهها اما فقط مخصوص اهالي گيلان نيست. گردشگران هم نسبت به كمبود اقامتگاه به ويژه با قيمت مناسب، وضعيت امكانات رفاهي، شيوه ساماندهي مسافران و حتي كمبود امكاناتي مانند سرويس بهداشتي در اين استان و به ويژه شهر رشت انتقاد دارند.
مساله كمبود اقامتگاه البته مورد تاييد مسوولان استاني هم هست. «ولي جهاني» مديركل ميراثفرهنگي، گردشگري و صنايع دستي گيلان به تسنيم گفته است كه ظرفيت مراكز گردشگري، پاسخگوي حجم ميليوني مسافران نيست؛ «به همين دليل شاهد پديده چادرخوابي هستيم.» او البته سفر بدون برنامهريزي افراد را نيز در اين زمينه موثر ميداند و بر لزوم تعيين اماكن مشخصي براي نصب چادر تاكيد ميكند. به گفته اين مقام دولتي، بازگشايي زائرسراها، مساجد و حسينيهها ميتواند در حل اين چالش كمككننده باشد.
هزينه اقامت در گيلان
اما مسافران در صورتي كه قصد چادرخوابي نداشته باشند، براي اقامت در شهرهاي مختلف گيلان چقدر بايد هزينه كنند؟ به گزارش تجارتنيوز، پاسخ چنين پرسشي، به اين موضوع بستگي دارد كه هدف آنها اقامت در هتل و ويلاهاي لوكس باشد يا بومگرديهاي معموليتر يا خانهها و اتاقهاي اجارهاي. قيمتها ميتواند از شبي 250 هزار تومان تا 18 ميليون تومان متفاوت باشد. البته اماكني با قيمتهاي پايينتر، ممكن است در تعطيلاتي مانند نيمه شهريور، به راحتي در دسترس گردشگران نباشند.
اقامتگاههاي بيشتر از 2 ميليون تومان
اقامت در هتلها و شهركهاي ويلايي گيلان، اين روزها براي بسياري از ايرانيان در دسته سفرهاي لوكس و پرهزينه قرار ميگيرد؛ چرا كه اغلب آنها در دسته اقامتگاههايي با هزينه بيشتر از دو ميليون تومان براي هر شب هستند. براي مثال، اقامت يك خانواده 3 نفره در يك هتل سه ستاره ممكن است حدود 2 ميليون و 400 هزار تومان هزينه داشته باشد. مسافران براي اتاقهاي سه و چهار تخته هم بايد حدود 3 ميليون تا 3 ميليون و 700 هزار تومان بپردازند. اين قيمتها براي هر يك شب اقامت در اين اتاقهاست.
سوئيتها نيز در هتلهاي مختلف گيلان بر اساس اينكه چند تخته باشند و به چه تعداد افراد اجاره داده شوند، قيمتهاي متفاوتي دارند؛ اين نرخها ممكن است براي هر شب، بين 2 تا بيش از 7 ميليون تومان در نوسان باشد. براي مثال يك سوئيت دو نفره حدود 2 ميليون تومان و سوئيت ويآيپي 4 تخته حدود 7 ميليون و 200 هزار تومان هزينه دارد. برخي از مسافران به اقامت در شهركهاي ويلايي علاقه دارند؛ قيمت ويلاها نيز ممكن است بين شبي بيشتر از 4 ميليون تومان براي ويلاي يك خوابه 4 نفره تا بيش از 6 ميليون تومان براي ويلاي دو خوابه 8 نفره، در نوسان باشد.
پنجرهاي رو به دريا يا خيابان
هتل آپارتمانهاي در گيلان در مجموع ارزانتر از شهركهاي ويلايي هستند اما تفاوت چنداني با هتلهاي معمولي ندارند. باز هم بر اساس تعداد تختها و افرادي كه ميتوانند در سوئيت ساكن شوند، قيمتها ممكن است بين شبي 2 تا 4 ميليون متفاوت باشد.
البته يك عامل ديگر هم بر قيمت سوئيتها موثر است؛ اينكه پنجره اتاق رو به دريا باز ميشود يا خيابان. سوئيتهايي كه در دسته نخست قرار دارند، عموما گرانتر هستند. از سوي ديگر، مسافران براي آنهايي كه كاناپه تختشو دارند بايد هزينه بيشتري را نسبت به سوئيتهايي كه فاقد آن هستند، بپردازند.
اقامتگاههايي با هزينه حدود 2 ميليون تومان و كمتر
بعضي از خانه مسافرها، در دسته اقامتگاههايي قرار ميگيرند كه هزينه هر شب اقامت در آنها كمتر از 2 ميليون تومان است. براي مثال، سوئيتهاي يكخوابه 3 نفره و 4 نفره ممكن است بين حدود يك ميليون و 400 تا يك ميليون و 900 هزار تومان هزينه داشته باشند. اين قيمتها براي يك شب اقامت است. بعضي هتل آپارتمانهاي گيلان نيز در اين دسته قرار دارند و كرايه شبي يك ميليون تومان نيز براي اقامت در اتاق دو تخته در ميان آنها پيدا ميشود. اقامت در سوئيت يك خوابه 3 يا 4 نفره نيز ممكن است حدود يك ميليون و 500 هزار تا 2 ميليون تومان هزينه داشته باشد.
هزينه هر شب كرايه اتاق، كلبه يا سوئيت در برخي از بومگرديها و مجتمعهاي گردشگري نيز كمتر از دو ميليون تومان است. البته در ميان بومگرديها نيز برخي لوكس محسوب ميشوند و ممكن است بر اساس ظرفيت اتاق، هر شب كرايه آنها بين 3 تا 6 ميليون تومان هزينه داشته باشد. در اين نوع اقامتگاهها معمولا در ازاي افراد اضافه نيز مبلغي دريافت ميشود كه ميتواند بين 80 تا 450 هزار تومان در نوسان باشد.
اقامتگاههاي كمتر از يك ميليون تومان
مسافران گيلان براي برخي از اقامتگاهها ميتوانند هزينهاي كمتر از يك ميليون تومان پرداخت كنند كه بسته به متراژ، امكانات، ظرفيت پذيرش و شهر و مكان بين 250 تا 980 هزار تومان متفاوت است.
براي مثال، برخي از اهالي اين استان يك فضاي 36 متري بدون اتاق فلت را شبي بيش از 900 هزار تومان به 2 نفر پايه، 1 نفر اضافه كرايه ميدهند. اما يك اتاق فلت 55 متري براي 3 نفر پايه و 3 نفر اضافه، شبي 800 هزار تومان آگهي شده است. همچنين يك خانه بومي 55 متري براي دو نفر و با ظرفيت اضافه 4 نفر، ممكن است حدود 700 هزار تومان نيز كرايه داده شوند.
كرايههاي 250 هزار توماني نيز در ميان آگهيها براي سوئيتهاي حدود 30تري ديده ميشود كه اينگونه اقامتگاهها در ايام تعطيلات به راحتي در دسترس نيستند.
كرايه ويلا چند؟
در ميان ويلاهاي رسمي و شخصي گيلان نيز قيمتها متفاوت است؛ هم اقامتگاههاي كمتر از يك ميليون توماني (براي هر شب) پيدا ميشود و هم ويلاهاي استخردار 10 تا 18 ميليون توماني. ويلاهاي گرانتر معمولا امكانات ديگري نيز مانند جكوزي و برخي لوازم خانه مانند ماشين لباسشويي و كبابپز نيز دارند. قيمتهاي فوق بر اساس جستوجو در سايتهاي كرايه اقامتگاه به دست آمدهاند و ممكن است مسافران با حضور در گيلان، مبالغي كمتر با بيشتر از آنها را نيز پيدا كنند.