راهكار حل ناترازي بنزين؛ از واردات تا شكستن انحصار خودروهاي چيني
يك كارشناس حوزه انرژي يكي از چالشهاي حوزه سوخت كشور را انحصار خوروسازان داخلي براي ساخت خودرو با مصرف سوخت بالا و همچنين انحصار چينيها براي صادرات خودرو به ايران عنوان كرد.
يك كارشناس حوزه انرژي يكي از چالشهاي حوزه سوخت كشور را انحصار خوروسازان داخلي براي ساخت خودرو با مصرف سوخت بالا و همچنين انحصار چينيها براي صادرات خودرو به ايران عنوان كرد.
مرتضي بهروزيفر در گفتوگو با ايلنا، درباره راهكارهاي عبور از شرايط نابسامان سوخت در كشور اظهار داشت: در حال حاضر مصرف بنزين از توليد پالايشگاهها بيشتر است و شكي در آن نيست زيرا متاسفانه در چند سال گذشته بعد از ستاره خليجفارس كه كاندنسيت را تبديل بنزين ميكند؛ عملاپالايشگاه بزرگ ديگري در كشور ساخته نشد و برنامهاي براي افزايش توليد و بهبود ظرفيت پالايشگاهها انجام نشده است. بنابراين دچار مشكل شديم. وي با بيان اينكه بدون تعارف بايد بگوييم كه مشكل ناترازي بنزين راهحل دفعتي و لحظهاي ندارد، افزود: دولت براي جبران كسري بنزين در كوتاهمدت هيچ راهي غير از واردات ندارد. اين كارشناس حوزه انرژي تاكيد كرد: اينكه تصور كنيم با افزايش قيمت بنزين ميتوانيم ناترازي را حل كنيم حرف بيهوده و اشتباهي است، با ميراثي كه دولت سيزدهم براي دولت چهاردهم گذاشته و همچنين حجم بالاي تورم اگر بخواهيم يك اشتباه محاسباتي ديگر مثل افزايش قيمت بنزين هم داشته باشيم، مشكلات چند برابر ميشود و بهمن و دومينويي كه ايجاد ميكند مسلما غير قابل تصور خواهد بود. وي توضيح داد: زمان دولت آقاي احمدينژاد در يك لحظه قيمت بنزين چهار برابر شد و ظرف ۳ سال از هر ليتر ۱۰۰ تومان به ۷۰۰ تومان رسيد اما تاثير بلندمدتي براي كنترل مصرف نداشت.
بهروزيفر گفت: بايد برنامهريزي شود كه افزايش ظرفيت پالايش كشور را داشته باشيم، هرچند اين پالايشگاهها در اختيار بخش خصولتي است و الزاما از برنامههاي وزارت نفت تبعيت نميكنند ولي بايد بالاخره مجبور شوند كه برنامههاي بهبود وضعيت توليد را داشته باشند، به عنوان مثال بخش قابل توجهي از توليد پالايشگاه آبادان صرفا نفت كوره است كه بايد اين ظرفيت را سمت توليد بنزين ببرد.
وي توسعه و بهبود اوضاع حمل و نقل عمومي را ديگر راهكار دانست و افزود: وقتي مردم امكان استفاده از حمل و نقل عمومي را نداشته باشند مجبورند از بالاخره خودروي شخصي استفاده كنند حال آنكه اگر حمل و نقل ريلي، متروي داخل شهر، راهآهن بين شهري، اتوبوس و... توسعه پيدا كند بهبود وضعيت را شاهد خواهيم بود. اين كارشناس حوزه انرژي يكي از چالشهاي حوزه سوخت كشور را انحصار خوروسازان داخلي براي ساخت خودرو با مصرف سوخت بالا و همچنين انحصار چينيها براي صادرات خودرو به ايران عنوان كرد و گفت: يكي از الزامات براي حل مشكل سوخت در كشور شكستن اين انحصارهاست، بايد يك بار براي هميشه اين مساله حل شود، واردات خودرو با مصرف كم و راندمان بالا هم درونسوز و هم هيبريدي يك راهحل است، خودروسازان داخل در رقابت با شركتهاي بزرگ جهان بايد مجبور به بهبود كيفيت باشند اگر همه اين موارد كنار هم به نتيجه برسند ظرف چند سال آينده ميتوان براي اصلاح قيمت هم برنامهريزي كرد. وي ادامه داد: اينكه تصور كنيم صرفا با بازي كردن با قيمت ميتوانيم ناترازي را حل كنيم درواقع تنها مشكلات جديد به مشكلات فعلي اضافه خواهيم كرد و مشكل را حل نخواهيم كرد، چون اين امكان وجود ندارد كه به يكباره قيمت را چهار برابر كنيم، يك بار در زمان آقاي احمدينژاد قيمت چند برابر شد اما تاثيري در كنترل مصرف نديديم بهطوري كه اگر به نمودارها هم نگاه كنيم تنها روند مصرف در كوتاهمدت كاهشي شد ولي بعد با افزايش تورمي كه به وجود آمد عملا سطح مصرف به روال سابق خود برگشت.
بهروزيفر با بيان اينكه پتروپالايشگاهها را نميتوان به عنوان راهكار صددرصد درست براي حل ناترازي بنزين دانست، تصريح كرد: مثلا اگر پالايشگاهي مثل پالايشگاه آبادان كه بخش قابل توجهي از توليد آن نفت كوره است؛ بهبود وضعيت داشته باشد و نفتاي توليدي هم صرف توليد محصولات با ارزش افزوده بالا در صنعت پتروشيمي شود؛ مسلما قابل دفاع و بسيار عالي خواهد بود، ولي اينكه تصور كنيم با ساخت پالايشگاه خيلي كوچك ميتوانيم مشكلات بنزين را حل كنيم قطعا محقق نخواهد شد.
وي تاكيد كرد: حل مشكل سوخت منوط به جذب سرمايه خارجي، جذب تكنولوژي، تجهيزات و امكانات از خارج از كشور و قبل از همه حل مشكلاتمان با دنياي توسعهيافته است.
اين كارشناس حوزه انرژي يادآور شد: در كوتاهمدت دولت چارهاي غير از واردات ندارد چون راهكارهاي ديگر از جمله كاهش سهميه يا راهكار قيمتي تبعات اجتماعي دارد و امكان اجراي اين سياست را نداريم بنابراين فعلا نبايد به اين حوزه ورود كرد.