شيريني مهر زير سايه تورم فزاينده تلخ مي‌شود
شايد براي خيلي از ما باور اين مساله كه ممكن است برخي خانواده‌ها تنها به اين دليل كه نمي‌توانند يك سال تمام هزينه لوازم مورد نياز مدرسه فرزندشان را بدهند آنها را از تحصيل باز مي‌دارند، خيلي بعيد و دور از ذهن باشد.
شايد براي خيلي از ما باور اين مساله كه ممكن است برخي خانواده‌ها تنها به اين دليل كه نمي‌توانند يك سال تمام هزينه لوازم مورد نياز مدرسه فرزندشان را بدهند آنها را از تحصيل باز مي‌دارند، خيلي بعيد و دور از ذهن باشد. اما اين اتفاق نه امسال كه طي سال‌هاي گذشته هم رخ داده است. بالا رفتن بي‌حساب و كتاب نرخ لوازم‌التحرير و ديگر ملزومات مدرسه باعث شده تا برخي خانواده‌ها به دليل آن چيزي كه معيشت ناپايدار ناميده مي‌شود و سقوط زير خط فقر مطلق نتوانند فرزندان‌شان را به مدرسه بفرستند. وقتي قرار است تنها هزينه ابتدايي ورود به مدرسه دانش‌آموزان براي خانواده‌اي چند نفره كه تنها با حقوق پايه وزارت كار چرخ زندگي شان مي‌چرخد به بيش از 2 ميليون تومان برسد قطعا مدرسه نرفتن و ماندن فرزندشان در خانه و البته استفاده از او در شغل‌هاي كاذب خيلي بيشتر مي‌تواند به معيشت خانواده كمك كند تا اينكه مشكلي به مشكلات بي‌شمار معيشتي و اقتصادي خانواده اضافه كند.
شكاف بزرگ طبقاتي بين دانش‌آموزان
حالا ديگر «تحصيل رايگان» در كشور ما به خاطره‌ها پيوسته و اين مساله به يك امر محال و بعيد تبديل شده است. نكته غم‌انگيز اينجاست كه شايد سال‌هاي قبل بچه‌هاي جامانده از تحصيل با جشن عاطفه‌ها مي‌توانستند راهي مدرسه شوند اما مشكلات اقتصادي به قدري روز افزون است كه هم تعداد افراد ياري‌دهنده به شكل قابل ملاحظه‌اي كم شده و هم تعداد افراد كمك‌گيرنده به شكل قابل ملاحظه‌اي افزايش پيدا كرده است! تمام اينها دست به دست هم داده‌اند كه جامعه برخلاف آن چيزي كه مسوولان مدعي آن هستند با موضوع ناخوشايند ترك تحصيل بيش از هميشه مواجه شود. شايد اين مساله زماني در شهرهاي دورافتاده و روستاهايي كه خانواده‌ها به حضور فرزندان‌شان در مزارع بيش از هميشه احتياج داشتند امري بديهي به نظر مي‌رسيد اما حالا فقر به يكي از دلايل مهم بازماندن دانش‌آموزان از تحصيل تبديل شده است. چند سالي مي‌شود كه به واسطه همين مشكلات اقتصادي شوق و اشتياقي كه در روزهاي پاياني شهريور براي خريد لوازم‌التحرير در شهرها به راه مي‌افتاد رنگ باخته و حتي بسياري از فروشندگان از كسادي بازارشان گله مي‌كنند. از يك طرف تورم افسارگسيخته كه تمام زواياي زندگي افراد را تحت تاثير قرار داده و از طرف ديگر بي‌توجهي وعدم نظارت كافي به بازارهاي فصلي از جمله لوازم‌التحرير باعث شده تا حتي افرادي كه توانايي خريد حداقل‌ها را هنوز از دست نداده‌اند هم براي خريد مايحتاج مدرسه دانش‌آموزان خود با قيمت‌هاي غير متعارف مواجه شده و گلايه مند باشند.
افزايش قيمت لوازم‌التحرير از قطعي برق تا افزايش نرخ دلار
قبل از هر چيز اظهارات رييس اتحاديه صنف نوشت‌افزار تهران در مورد دلايل افزايش قيمت لوازم‌التحرير نياز به تامل دارد. اينكه محسن گلستاني در گفت‌وگويي با ميزان رشد قيمت مواد اوليه را دليلي براي تغيير قيمت‌ها در بازار دانسته با اشاره به قطعي مكرر برق در تابستان نيز مدعي شده است كه اين مساله تاثير منفي بر روند توليد لوازم‌التحرير در كشور گذاشته است. او در توضيح وضعيت بازار لوازم‌التحرير در آستانه سال تحصيلي جديد گفت: در حوزه كالا‌هاي وارداتي به واسطه تغييرات نرخ ارز، قيمت لوازم‌التحرير با افزايش روبهرو بوده و اين رشد قيمت بر نوشت‌افزار داخلي نيز اثر گذار بوده چراكه مواد اوليه بخش قابل توجهي از اين اقلام نيز وارداتي است.
تاثير افزايش قيمت محصولات پتروشيمي در نرخ لوازم‌التحرير
رييس اتحاديه صنف نوشت‌افزار تهران ادامه داد: افزايش قيمت محصولات پتروشيمي كه مواد اوليه اصلي بسياري از توليدات داخلي نوشت‌افزار محسوب مي‌شود نيز عامل ديگري براي افزايش قيمت توليدات داخلي لوازم‌التحرير بوده است.
ميانگين مبلغ مورد نياز
براي خريد لوازم‌التحرير
كافي است سري به مغازه‌ها بزنيد و قيمت‌ها را مرور كنيد. البته اين روزها به مدد اينترنت قطعا نياز به خارج شدن از خانه و بررسي قيمت‌ها نيست. يك سرچ ساده شما را به آنچه مي‌خواهيد مي‌رساند.
فاطمه طالبي، مادر دو دانش‌آموز كلاس هفتم و كلاس نهم است. او كه براي خريد لوازم‌التحرير مجبور شده راه طولاني را طي كند و خودش را به بازار برساند تا شايد بتواند با هزينه كمتري اين لوازم را تهيه كند به تجارت نيوز مي‌گويد: هر سال بايد دو برابر سال قبل براي خريد لوازم مدرسه فرزندان‌مان پول كنار بگذارم.
او با بيان اين مطلب كه خودش كارمند است و ماهيانه 20 ميليون تومان حقوق مي‌گيرد و همسرش هم راننده تاكسي است، مي‌افزايد: مساله اينجاست كه ما هر چه بيشتر تلاش مي‌كنيم كمتر مي‌توانيم نيازهاي فرزندان‌مان را برآورده كنيم. در واقع همه‌چيز بعد از پاندمي كرونا چندين و چند برابر شد.
اين مادر مي‌گويد: انگار همه مي‌خواستند تلافي سه سال كسادي كارشان را يك‌شبه جبران كنند. قبلا ميانگين خريد لوازم مدرسه بچه‌ها منهاي كتاب و لباس فرم مبلغي حدود 2 ميليون تومان براي هر كدام بود. اما حالا اين مبلغ‌ها به شوخي بيشتر شبيه است كافي است شما 10 تا دفتر بخريد تا پرداختي تان به يك ميليون تومان برسد.
او در مورد هزينه‌اي كه امسال متحمل شده است مي‌افزايد: براي هر كدام از بچه‌ها نزديك به 3 ميليون و 500 هزار تومان هزينه كرده‌ام البته اين ميزان لوازم‌التحريري كه خريدم قرار نيست تا پايان سال آنها را از خريد دوباره بي‌نياز كند.
لوازم‌التحرير كالاي لوكس نيست
هانيه كه فرزندش امسال قرار است وارد اولين سال تحصيلي خود در مدرسه شود، مي‌گويد: انگار مسوولان لوازم‌التحرير را جزو كالاي لوكس به حساب مي‌آورند كه هيچ نظارتي بر قيمت و نحوه فروش آن ندارند. او مي‌افزايد: من خانه‌دار هستم و همسرم هم كارگر است و با موتور كار مي‌كند ماهي 5 ميليون تومان هم بايد اجاره خانه بدهيم. قطعا فرزندمان را در مدرسه دولتي ثبت نام كرده‌ايم اما حالا براي خريد ابتدايي‌ترين وسايل مورد نيازش به مشكل خورده‌ايم. يك دفترچه 50 برگ 95 هزار تومان است. چون عكس فلان شخصيت كارتوني روي آن چاپ شده، دفتر يادداشت 50 هزار تومان يك بسته 4 تايي مداد براي مشق نوشتن 80 هزار تومان است. وقتي تمام اين هزينه‌ها را با هم جمع مي‌كني و هزينه لباس فرم و كيف و كتاب و كفش و ... را به آن اضافه مي‌كني به اندازه يك ماه اجاره خانه ما مي‌شود آن هم براي دانش‌آموزي كه تازه قرار است امسال برود كلاس اول دبستان.
هانيه اظهار مي‌دارد: متاسفانه هر سال بسياري از والدين همين مشكلات را دارند. هر سال مسوولان قول مي‌دهند كه لوازم‌التحرير با قيمت مناسب در دسترس افرادي كه توان مالي بالايي ندارند قرار بگيرد اما كيفيت اين لوازم‌التحرير به قدري بد است كه خيلي‌هاي ترجيح مي‌دهند با هر راهكاري كه شده همان لوازم‌التحرير استاندارد مغازه‌ها را با قيمت‌هاي بالا خريداري كنند چرا كه حداقل دوام بيشتري دارند.
كاهش ميزان خريد لوازم‌التحرير
داوود خجسته يكي از فروشندگان لوازم‌التحرير در بازار تهران به تجارت نيوز مي‌گويد: در سال‌هاي قبل خانواده‌ها وقتي براي خريد مي‌آمدند تقريبا لوازم‌التحرير يك سال دانش‌آموز خود را خريداري مي‌كردند اما حالا خيلي‌ها حتي نمي‌توانند به اندازه يك ماه لوازم مورد نياز فرزندشان را خريداري كنند.
او مي‌افزايد: سال‌هاي قبل در اين روزها بازار جاي سوزن انداختن نبود مردم از هر نقطه شهر براي خريد به اينجا مي‌آمدند و همه با دست پر به خانه باز مي‌گشتند اما حالا خيلي‌ها را مي‌بيني كه كيسه‌هاي خريدشان بسيار كوچك است و تنها چند وسيله خيلي واجب را مي‌خرند تا فرزندشان روز اول مدرسه دست خالي نباشد.
شادي‌هايي كه زير بار تورم از بين مي‌روند
افسانه دلشاد، مددكار اجتماعي نيز در مورد مشكلات اين روزهاي بسياري از والدين براي تامين هزينه‌هاي لوازم‌التحرير و ملزومات تحصيل فرزندان‌شان به تجارت‌نيوز مي‌گويد: متاسفانه هر سال شادي‌هاي بيشتري زير بار تورم اقتصادي از بين مي‌روند. شهريور هميشه مالي پر از شور و اشتياق براي دانش‌آموزاني بود كه مي‌خواستند راهي مدرسه شوند. اما حالا هيچ خبري از شور و شوق سال‌هاي قبل نيست. او مي‌افزايد: نگاهي به صورت مستأصل والدين و چشم‌هاي اشك‌آلود دانش‌آموزان بيندازيد، همه‌چيز دستگيرتان مي‌شود. از يك طرف لوازم لوكس بدون هيچ نظارتي راه خود را به اين بازار باز كرده‌اند و از طرف ديگر درصد بالايي از مردم توان خريد آن را ندارند ولي فرزندان‌شان جذب رنگ و لعاب اين وسايل مي‌شوند و اينجاست كه شرمندگي و نااميدي تمام شور و حال اين روزها را از بين مي‌برند.