تجربه فروش اوراق بهادار و مساله پولشويي
موضوع فروش اوراق بهادار طي سال‌هاي اخير بخش قابل توجهي از نيازهاي بودجه‌اي ايران را تامين كرده است. اما جالب است بدانيم كه امروز با استفاده از ظرفيت‌هاي اوراق بهادار، سامانه‌هاي شفافي براي مقابله با پولشويي تعبيه شده كه در ايران هم مي‌توان از آن بهره برد. در سطح جهان استفاده از تجربه اوراق بهادار براي نظارت بر مبارزه با پولشويي نيز در حال توسعه است. در نتيجه، تعداد كمي از گزينه‌هاي فروشنده شناخته شده و آزمايش شده براي كسب و كارها وجود دارد. در زير ايده‌هايي در مورد اينكه چگونه يك شركت مي‌تواند تحقيق در مورد اين مشكل را آغاز كند، آورده شده است.
موضوع فروش اوراق بهادار طي سال‌هاي اخير بخش قابل توجهي از نيازهاي بودجه‌اي ايران را تامين كرده است. اما جالب است بدانيم كه امروز با استفاده از ظرفيت‌هاي اوراق بهادار، سامانه‌هاي شفافي براي مقابله با پولشويي تعبيه شده كه در ايران هم مي‌توان از آن بهره برد. در سطح جهان استفاده از تجربه اوراق بهادار براي نظارت بر مبارزه با پولشويي نيز در حال توسعه است. در نتيجه، تعداد كمي از گزينه‌هاي فروشنده شناخته شده و آزمايش شده براي كسب و كارها وجود دارد. در زير ايده‌هايي در مورد اينكه چگونه يك شركت مي‌تواند تحقيق در مورد اين مشكل را آغاز كند، آورده شده است.
1) بررسي ورق آبي: بررسي برگه آبي روشي مقرون به صرفه و كارآمد براي شركت‌ها براي پيگيري انواع اوراق بهادار است. پمپاژ نمونه كارها، تراكنش‌هاي متقابل، معاملات از پيش تعيين شده و ديگر انواع اوراق بهادار، همگي از بررسي‌هاي صفحه آبي حاصل مي‌شوند(Blue Sheets). اطلاعات معاملاتي را از تنظيم‌كننده‌هايي مانند سازمان تنظيم مقررات صنعت مالي (FINRA) و كميسيون بورس و اوراق بهادار (SEC) درخواست مي‌كند، مخصوصاً براي اوراق بهاداري كه اخيراً با افزايش نوسان مواجه شده‌اند. تنظيم‌كننده‌ها از راه‌حل‌هاي رديابي پيشرفته مانند سيستم تحليل و تنظيم اخبار مشاهده اوراق بهادار (SONAR) براي توليد برنامه‌هاي صفحه آبي استفاده مي‌كنند. SONAR توسط دفتر تشخيص تقلب و اطلاعات بازار FINRA براي رديابي نوسانات نامنظم قيمت يا ارزش سهام در بازارهاي ايالات متحده و تركيب داده‌ها با گزارش‌هاي خبري كه SONAR به‌طور منظم جمع‌آوري مي‌كند استفاده مي‌شود. سيستم FINRA همچنين هشدارهايي ايجاد مي‌كند كه مواردي را كه مي‌تواند نشان‌دهنده تجارت داخلي باشد شناسايي مي‌كند. سازمان‌ها مي‌توانند رويه‌هاي تحقيق و دانش موضوعي را با استفاده از برگه‌هاي آبي توليد كنند، به‌ويژه اگر پولي براي كاربردهاي فناوري گران قيمت ندارند.
2) نظارت در خانه: انتخاب ديگر شركت‌ها توسعه نظارت داخلي پيشرفته براي مقابله با مشكل پولشويي در بازار سرمايه است. سوابق بازار و داده‌هاي راهنماي اوراق بهادار براي بهينه‌سازي مدل به دليل پيچيدگي شرايط معاملات و حجم‌هاي معمولاً بالا مورد نياز است. براي مثال، رفتار مسلط بر بازار، بدون توانايي معادل‌سازي حجم معاملات با ارزش بازار عادي، غيرممكن است.
بسته به نوع دارايي، دارايي‌هاي مختلف بايد بر اساس آن رسيدگي شود و برخي نيز ممكن است خارج از محدوده باشند. به دليل تفاوت‌هاي ظريف و پويايي ذاتي، متخصصان صنعت مالي بايد برنامه را هدايت كنند.
3) انتخاب فروشنده: پولشويي زمينه‌اي غني از فرصت‌ها است زيرا هيچ رويكردي براي نظارت بر فروشنده اوراق بهادار AML وجود ندارد. فروشندگاني كه مي‌توانند آمار تقاضاي مورد نياز را ارايه دهند، رويدادهاي اخبار بازار را به‌طور موثر دسته‌بندي كنند و تجربه موضوعي در رسيدگي به اشكال مختلف داده‌هاي تجاري و گروه‌هاي دارايي براي اهداف رديابي AML داشته باشند، پتانسيل زيادي دارند. سازمان‌هايي كه در نظر دارند با يك فروشنده كار كنند، بايد بررسي كنند كه آيا رويكرد پيشنهادي داراي ويژگي‌ها و منابع خاصي است يا خير.
4)اهميت كشف مجرم بالقوه: اهميت كشف مجرمان بالقوه در بازار سرمايه قابل اغراق نيست. بدون نظارت موثر بر بازار، شركت‌هاي مالي اغلب براي كنترل ريسك پولشويي مبتني بر بازار به شناسايي دقيق مصرف‌كننده (CDD) و ترتيبات ارزيابي ريسك متكي هستند. با اين حال، اين رويكرد بي‌خطر نيست، زيرا مجرمان دايماً به دنبال راه‌هاي جديد و مبتكرانه براي پولشويي هستند. بنابراين، شركت‌هاي مالي بايد خطرات ناشي از اقلام مختلف، مصرف‌كنندگان، مناطق جغرافيايي و شبكه‌هاي بازاريابي را شناسايي و تجزيه و تحليل كنند تا به‌طور موثر فعاليت‌هاي مجرمانه بالقوه را شناسايي كنند. اين امر مستلزم آن است كه شركت‌ها منابع بيشتري را براي كاهش خطرات در مناطقي كه قرار گرفتن در معرض آنها را پس از ارزيابي مواجهه خود ارزيابي كرده‌اند، اختصاص دهند. براي انجام موثر اين كار، شركت‌ها ابتدا بايد انواع مختلف فعاليت‌هاي مجرمانه‌اي را كه مي‌تواند در بازار رخ دهد و روش‌هاي مورد استفاده مجرمان براي پولشويي را درك كنند. آنها همچنين بايد با آخرين روندها و فناوري‌هاي مورد استفاده توسط مجرمان به روز بمانند. با انجام اين كار، شركت‌ها مي‌توانند استراتژي‌هاي مديريت ريسك بهتري را توسعه دهند كه متناسب با نيازها و قرار گرفتن در معرض آنها باشد. علاوه بر اين، شركت‌هاي مالي بايد روي جديدترين فناوري‌ها و ابزارهاي نظارتي براي شناسايي فعاليت‌هاي مشكوك در زمان واقعي سرمايه‌گذاري كنند. اين فناوري‌ها مي‌توانند از هوش مصنوعي و يادگيري ماشين تا تجزيه و تحليل پيشرفته و ابزارهاي تجسم داده‌ها را شامل شود. با استفاده از اين فناوري‌ها، شركت‌ها مي‌توانند به سرعت فعاليت‌هاي مجرمانه بالقوه را شناسايي كرده، آنها را به‌طور كامل بررسي كنند و به مقامات مربوطه گزارش دهند.