عقب‌نشيني غولهاي نفتي جهان از توسعه انرژي پاك
تعدادي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي نفت و گاز جهان در چهار سال گذشته، اهداف و برنامه‌هاي جاه‌طلبانه‌اي را براي تغيير مدل تجاري خود از عرضه سوخت فسيلي به انرژي پاك اعلام كرده‌اند، اما اكنون به‌دليل كاهش سود و فشار سهامداران، در حال عقب‌نشيني از اين برنامه‌ها هستند.
تعدادي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي نفت و گاز جهان در چهار سال گذشته، اهداف و برنامه‌هاي جاه‌طلبانه‌اي را براي تغيير مدل تجاري خود از عرضه سوخت فسيلي به انرژي پاك اعلام كرده‌اند، اما اكنون به‌دليل كاهش سود و فشار سهامداران، در حال عقب‌نشيني از اين برنامه‌ها هستند. به گزارش ايلنا به‌نقل از اداره كل امور اوپك و روابط با مجامع بين‌المللي وزارت نفت، كارشناسان معتقدند بدون الگوهاي بسيار روشن قيمت‌گذاري و ايجاد انگيزه، بسيار دشوار است كه پيشرفتي در راهبرد گذار انرژي شركت‌ها از عرضه سوخت فسيلي به انرژي پاك حاصل شود. در چهار سال گذشته، تعدادي از بزرگ‌ترين شركت‌هاي توليدكننده نفت و گاز جهان، برنامه‌هاي جاه‌طلبانه‌اي را براي تغيير مدل تجاري خود از عرضه سوخت فسيلي به انرژي پاك اعلام كرده‌اند.
مديران ارشد آنها استدلال كردند كه اين تحول براي كمك به كاهش انتشار جهاني گازهاي گلخانهاي و فراهم‌كردن آينده‌اي بهتر براي شركت‌هايشان در فرايند دگرگوني سيستم انرژي به سوخت‌هاي سبزتر، نياز است. اكنون برخي شركت‌ها پيش از آغاز، از اهداف تعيين‌شده خود عقب‌نشيني كرده‌اند و اين پرسش مطرح است كه آيا شركت‌هاي بزرگ نفتي مي‌توانند يا مي‌خواهند به‌سمت منابع درآمدي حاصل از فعاليت‌هاي كم‌كربن حركت كنند. شركت بريتيش پتروليوم، سال گذشته سرعت كاهش توليد نفت و گاز خود را تعديل و شركت شل در ماه مارس اهداف اقليمي خود را تضعيف كرد تا برنامه‌هاي توسعه تجارت گاز طبيعي مايع‌شده خود را با جديت بيشتري دنبال كند. در ايالات‌متحده، شركت اكسون موبيل كه هرگز خود را به كناره‌گيري از كسب‌وكار نفت و گاز متعهد نكرده، اكنون جسورتر از هميشه به نظر مي‌رسد، به‌طوري كه شكايتي را عليه سهامدار فعالي اقامه كرده كه شركت را براي تعيين اهداف جاه‌طلبانه‌تر گذار، تحت‌فشار قرار داده است. بخشي از اين بازگشت از اهداف جاه‌طلبانه اقليمي، نتيجه شناخت برخي ذي‌نفعان از چالش‌هاي گذار انرژي و آگاهي از اين واقعيت است كه تا وقتي عرضه جايگزين‌هاي تجديدپذير به ميزان قابل اتكايي افزايش يابد، همچنان به نفت و گاز بيشتري براي تأمين تقاضاي جهاني انرژي نياز است. اما اين موضوع همچنين نشان مي‌دهد تعداد كمي از سرمايه‌گذاران متقاعد شده‌اند شركت‌هاي بزرگ نفتي مي‌توانند برنامه‌هاي گذار انرژي خود را با سودآوري اجرا كنند. جوآن صالح، كارشناس بخش انرژي و منابع طبيعي در شركت مشاوره‌اي اليور وآيمن، در اين زمينه مي‌گويد: برخي از آنها تلاش كردند براي ايجاد راهبردهاي گذار به بازار بروند و پاسخ سهامداران عمدتاً اين بوده است كه آنها معتقد نيستند اين شركت‌ها بتوانند اين كار را انجام دهند. مدير موسسه اكسلا ريسرچ كه راهبردهاي اقليمي را تجزيه‌وتحليل مي‌كند، مي‌گويد: بخشي از مشكل اين است كه بسياري از برنامه‌هاي اين بخش در اواسط همه‌گيري ويروس كرونا و زماني كه قيمت‌هاي نفت سقوط كرده بود، طراحي شد و آن زمان «تصميم‌گيري‌هاي تحول‌آفرين» آسان بود. وي اضافه مي‌كند: اين واقعاً پسرفت نيست، بلكه تغيير است، تغيير از «تأكيد بر اهداف آرماني» به «چگونگي اجرا». وقتي آنها اين جاه‌طلبي‌ها را مطرح كردند، واقعاً برنامه‌اي نداشتند... .
