گروه انرژی نسیم بنایی
سالانه طرحهای بزرگی در رابطه با محیط زیست و انرژی در دنیا اجرا میشود. حدود 32 سال پیش بنیادی به اسم «بنیاد جهانی انرژی» شکل گرفت. این بنیاد از 16 سال پیش تاکنون هر سال طرحهای محیط زیست را مورد ارزیابی و حمایت خود قرار میدهد و به طرح برگزیده جایزهیی اهدا میکند. در حال حاضر جایزه جهانی انرژی برجستهترین جایزه زیستمحیطی به شمار میرود که سالانه 10 هزار پروژه از 177 کشور دنیا در آن شرکت میکنند. این پروژهها در قالب 5 موضوع آب، زمین، انرژی، هوا و توسعه اجتماعی جوانان ارائه میشوند. امسال برای نخستینبار قرار است مراسم اهدا جایزه جهانی انرژی در سال 2016 در ایران (در تاریخ 29/10/1394) برای تقدیر از پروژههای سبز برگزار شود. در این بین آنچه بیش از همه حائز اهمیت است، این است که طرح فاضلاب ایران به عنوان یکی از 15 پروژه برتر جهان در سال 2016 (و سومین پروژه در بخش آب) نامزد دریافت این جایزه شده است. برخی از این جایزه با عنوان «جایزه نوبل محیط زیست» یاد میکنند. جایزهیی که مبدع آن ولفگانگ نیومن مهندس و فعال محیط زیست اتریشی و رییس بنیاد جهانی انرژی است که روز دوشنبه 27 مهر به دعوت شرکت فاضلاب تهران در نشست خبری حضور یافته بود. البته ملاک و معیارهای انتخاب یک پروژه به عنوان پروژه برتر جهانی کار سادهیی نیست. نیومن در این باره از فرآیندی چهار مرحلهیی به خبرنگار «تعادل» خبر داد که از جمله میتوان به میزان سرمایهگذاری و قابلیت اجرای پروژه در سایر نقاط جهان اشاره کرد. ابتدا چند قطعه زمین سبزیکاری میبینید و بعد به محل تصفیهخانه فاضلاب جنوب تهران در شهرری میرسید، جایی که روز دوشنبه میزبان رییس بنیاد جهانی انرژی و جمعی از خبرنگاران بود. ولفگانگ نیومن ابتدا اطلاعاتی در مورد بنیاد جهانی انرژی ارائه داد. او در مورد این بنیاد گفت: «حدود 32 سال پیش برای افزایش آگاهی مردم نسبت به صرفهجویی مصرف انرژی فعالیت خود را آغاز کردیم. در آن زمان هیچکس به فکر پایداری و صرفهجویی نبود.» طبق گفتههای این مهندس اتریشی برنامه جایزه انرژی از 16 سال پیش آغاز شده و هدف آن معرفی پروژههای پایدار به جهانیان است. اکنون طرح فاضلاب ایران نامزد دریافت این جایزه شده است. اما چه ملاک و معیاری برای انتخاب یک پروژه به عنوان پروژه برتر جهان وجود دارد؟ نیومن در این باره به «تعادل» گفت: «ما 5 معیار اساسی برای انتخاب پروژهها در نظر گرفتهایم. نخستین مورد، نوآوری است. دومین مورد که برای ما اهمیت میزان سرمایهگذاری و در مقابل میزان موفقیت و تاثیربخشی آن پروژه است.» قابلیت اجرا و تکثیر پروژه در سایر نقاط جهان از دیگر معیارهایی است که رییس بنیاد جهانی انرژی برای ارزیابی پروژهها به آن اشاره کرد. او ادامه داد: «در نهایت آنچه برای ما بیشترین اهمیت را دارد، این است که این پروژه تا چه اندازه میتواند از خروجی گازهای گلخانهیی جلوگیری کند.» بر اساس اطلاعاتی که نیومن ارائه داد، تمامی پروژهها توسط یک هیات کارشناسی 30 نفره بررسی میشوند و سپس به هیات داوری انتقال داده میشوند. رییس هیات داوری در حال حاضر مانکا گاندی وزیر سابق محیط زیست هند و وزیر جوانان هند است که به زودی به ایران خواهد آمد. این مهندس اتریشی در ادامه به برخی رقبای پروژه فاضلاب ایران در این پروژه اشاره کرد که از جمله میتوان به آسمانخراشی در استرالیا اشاره کرد که صرفا به وسیله بازچرخانی نخالههای ساختمانی احداث شده است. پروژه جمعآوری آبهای باران از چین دیگر پروژه رقیب ایران به شمار میرود. البته او در خلال صحبتهای خود به هتلی نیز اشاره کرد منبع انرژی خود را از خورشید، زمین و باد تامین میکند. پروژهیی که روز گذشته برخی از رسانهها به اشتباه آن را واقع شده در «دانمارک» بیان کردند اما در بررسیهای «تعادل» از فایل صوتی اظهارات آقای نیومن، نام هیچ کشوری به عنوان محل این هتل مطرح نمیشود. ماهیت این جایزه پرسش آخری بود که از سوی خبرنگاران مطرح شد. نیومن نیز بیان کرد که این یک جایزه نمادین است که صرفا نشان قهرمانی آن کشور را در این حوزه نشان میدهد هر چند شاید بهتر بود در قالب بودجهیی برای توسعه پروژه اهدا میشد.