بخش عمده رشد توليد نفت امريكا در سال ميلادي گذشته با وجود تعداد كمتر دكل‌هاي حفاري و عدم رشد قابل توجه هزينه براي توليد جديد روي داد اما آيا امسال هم اين رونق ادامه خواهد يافت؟ به گزارش ايسنا، پس از آغاز جنگ غزه در اكتبر گذشته، قيمت نفت افزايش يافت اما پس از گذشت يك هفته يا بيشتر، قيمت‌ها عقب‌نشيني كردند. با وجود ادامه اين جنگ، قيمت نفت در بازه محدودي حبس ماند و تحليلگران پيش‌بيني كردند تنها يك اختلال عرضه واقعي مي‌تواند باعث شود معامله‌گران نفت، به ريسك ژئوپليتيكي اهميت دهند. اين واكنش بازار تحت تاثير يك عامل روي داد؛ اين عامل، توليد نفت امريكا بود كه به شكل غيرمنتظره‌اي در سال گذشته رشد كرد و به نظر مي‌رسد بسياري از معامله‌گران و تحليلگران، فرض را بر اين گذاشته‌اند كه امسال هم، همين روند را خواهد داشت. اما آيا اين طور است؟ هفته گذشته، عربستان سعودي به شركت آرامكو دستور داد تا كار روي توسعه ظرفيت توليد نفت را متوقف كند. قرار بود آرامكو حداكثر ظرفيت توليد نفت را از ۱۲ ميليون بشكه در روز، به ۱۳ ميليون بشكه در روز افزايش دهد اما معلوم شد كه رياض در اين برنامه، تجديدنظر كرده است. بلومبرگ به سرعت به نقش صنعت نفت شيل امريكا به عنوان دشمنان سعودي‌ها در طول دهه گذشته، اشاره كرد. به نظر مي‌رسد در اين گفته، فرض بر اين گذاشته شده كه توليد نفت شيل امريكا، با نرخ قوي سال ميلادي گذشته، به رشد خود ادامه مي‌دهد. رشد توليد در سال گذشته، بسياري از ناظران صنعت را كه انتظار داشتند توليد منعكس‌كننده انضباط مالي جديد شركت‌هاي حفاري و تمركز بر سوددهي به سهامداران و بازپرداخت بدهي باشد، شگفت‌زده كرد. دليل اين فرض، كاملا ساده است. عمده افزايش توليد در سال گذشته، با وجود كاهش مداوم تعداد دكل‌ها و عدم افزايش قابل ملاحظه هزينه‌هاي توليد جديد روي داد. اين رشد، از دستاوردهاي بهره‌وري مانند خطوط جانبي طولاني‌تر در چاه‌هاي افقي و بهبود فناوري حفاري بود. سوالي كه برخي مي‌پرسند اين است كه آيا مي‌توان توليد را با نرخ سال گذشته حفظ كرد؟ سوال مهم‌تر اين است كه آيا شركت‌هاي حفاري مي‌خواهند اين كار را انجام دهند؟ اگر نظرسنجي فدرال رزرو دالاس را در نظر بگيريم، ممكن است شاهد كندي روند رشد توليد در سال ميلادي جاري باشيم. در جديدترين نسخه اين نظرسنجي، فدرال رزرو دالاس به كاهش خوش‌بيني در ميان توليدكنندگان و كاهش قابل توجه نرخ رشد توليد در سه ماهه پاياني سال ۲۰۲۳ اشاره كرد. در واقع، آمار اداره اطلاعات انرژي امريكا، اين موضوع را تاييد مي‌كند. در حالي كه در طول سال ۲۰۲۳، توليد با جهش همراه بود و گاه به گاه با كاهش ماهانه جزيي روبرو مي‌شد، در سه ماه بين سپتامبر تا نوامبر، رشد به حدود ۱۰۰ هزار بشكه در روز كاهش يافت و اكتبر، حتي شاهد كاهش جزئي رشد توليد بود. از سوي ديگر، اداره اطلاعات انرژي امريكا طي دو هفته گذشته، تغيير مثبت در توليد را به ميزان ۷۰۰ هزار بشكه در روز تخمين زد كه نشان مي‌دهد رشد توليد امريكا همچنان قوي است. البته لازم به ذكر است كه برآوردها، دقيق‌ترين آمار نيستند و داده‌هاي نهايي مانند آمار توليد در ماه‌هاي سپتامبر، اكتبر و نوامبر به عنوان شاخص‌هاي توليد آتي، بسيار قابل اعتمادتر هستند. اين سوال كه آيا توليدكنندگان مي‌خواهند به افزايش توليد خود به همان ميزاني كه سال گذشته انجام دادند، ادامه دهند، سوال جالبي است. پاسخ كوتاه اين است كه در شرايط افزايش صادرات در بحبوحه بحران درياي سرخ، بله. اين بحران براي نفت امريكا، يك موهبت بوده زيرا مانع از صادرات نفت از خاورميانه به اروپا شده و اروپا را وادار كرده است براي تامين، به غرب نگاه كند.
هر چه اين بحران بيشتر طول بكشد، اروپا براي مدت طولاني‌تري به عنوان يك بازار فوق‌العاده بزرگ براي نفت امريكا باقي خواهد ماند و انگيزه، افزايش توليد خواهد بود اما در تقابل با استراتژي رشد توليد ثابت، شك و ترديدهايي در خصوص تقاضاي آتي و ارزشمند بودن سرمايه‌گذاري در ظرفيت توليد جديد است زيرا دير يا زود، افزايش بهره‌وري كافي نخواهد بود.
همچنين مساله منابع محدود وجود دارد؛ يك استدلالي عليه ماهيت غيرابدي هيدروكربن‌ها وجود دارد، اما اين استدلال بر اين موضوع استوار است كه استخراج نفت به هر قيمتي، مقرون به صرفه نيست. به عبارت ديگر، هنوز مقدار زيادي نفت در امريكا وجود دارد كه استفاده نشده است، اما بهره‌برداري از آن، مستلزم سطح قيمت مشخصي است كه هنوز به آن نرسيده است.
بنابراين، در حالي كه به نظر مي‌رسد اين فرض كه توليد نفت امريكا با سرعت زيادي به رشد خود ادامه مي‌دهد كاملا قابل قبول است، ممكن است مطمئن‌ترين فرض موجود نباشد. در حال حاضر، اين فرض بر افزايش غافلگيركننده توليد در سال گذشته و اين تصور كه اين روند ادامه خواهد داشت زيرا نيازي به سرمايه‌گذاري اضافي ندارد، استوار است.
بر اساس گزارش اويل پرايس، با اين حال، از سوي ديگر، در بحبوحه به‌روزرساني‌هاي فعاليت‌هاي توليدي چين و پيش‌بيني‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي درباره اوج تقاضا براي نفت، معامله‌گران درباره تقاضا نگران هستند. اين عوامل، قيمت‌ها را پايين نگه مي‌دارند و توليدكنندگان امريكايي نمي‌توانند به تنهايي به پمپاژ بيشتر ادامه دهند. در برخي موارد، بايد شروع به خرج كردن بيشتر براي توليد بيشتر كنند اما به شرطي كه ارزشش را داشته باشد.
نفت امريكا دوباره بازارها را سورپرايز مي‌كند؟
بخش عمده رشد توليد نفت امريكا در سال ميلادي گذشته با وجود تعداد كمتر دكل‌هاي حفاري و عدم رشد قابل توجه هزينه براي توليد جديد روي داد اما آيا امسال هم اين رونق ادامه خواهد يافت؟ به گزارش ايسنا، پس از آغاز جنگ غزه در اكتبر گذشته، قيمت نفت افزايش يافت اما پس از گذشت يك هفته يا بيشتر، قيمت‌ها عقب‌نشيني كردند.
ارسال نظر
