اين روزهاي آلوده، اين نفس كشيدن در اتاق گازي كه حاصل بي‌تدبيري و بي‌توجهي مسوولان به قانون هواي پاك است، اخباري كه از فوت بيماران به دليل كمبود پرستار و فرسوده بودن تجهيزات بيمارستاني منتشر مي‌شود، معيشتي كه در لبه پرتگاه فقر و نداري قرار گرفته، اقتصادي كه بعد از جراحي دولت به كما رفته و اميدي به بازگشتش نيست. اخبار اختلاس‌هاي ميلياردي و... همه را مسوولان رها كرده‌اند و حالا به فكر طراحي لباس مناسب براي بيماران در اتاق عمل هستند. به راستي چنين اظهارنظرهاي غير كارشناسانه‌اي تا كجا قرار است پيش برود. تا كجا قرار است تاب آوري اين مردم كه با انبوهي از مشكلات دست و پنجه نرم مي‌كنند به بوته آزمايش گذاشته شود. آنهايي كه دم از فرزندآوري و افزايش جمعيت مي‌زنند حتي توان تامين شيرخشك مورد نياز نوزادان را ندارند. آنهايي كه دم از جواني جمعيت مي‌زنند آرزو مي‌كنند ايراني بدون معلولان باشد اين مسوولان كجا آموزش ديده‌اند در كدام مكتب درس خوانده‌اند كه در جمع معلولان از كرو كور و لال بودن دنيا در مورد اتفاقات فلسطين حرف مي‌زنند. اين افراد چطور مي‌توانند تا اين اندازه نسبت به اتفاقاتي كه در كشور خودشان در اطراف خودشان رخ مي‌دهد تا اين اندازه
نا آگاه و بي‌دانش باشند. حالا هم مي‌خواهند استانداردهاي جهاني را براي لباس اتاق عمل بيماران جابه‌جا كنند. ما در حوزه بهداشت و درمان با انبوهي از كاستي‌ها و مشكلات طرفيم و آن وقت خبر از طراحي لباس اتاق عمل مطرح مي‌شود. اين مسوولاني كه چنين بي‌توجه به مشكلات اصلي مردم با اظهار فضل‌هاي بي‌موقعه آتش به دل افراد مي‌زنند تا كي قرار است به اين رويه ادامه دهند. البته وقتي مجلسي كه به اصطلاح نماينده مردم است لايحه‌اي را با مشكلات شرعي، قانوني و البته املايي براي حجاب و عفاف به شوراي نگهبان مي‌فرستد و از بد روزگار آنقدر براي تصويب آن عجله دارد كه حتي فرصت يك روخواني دوباره را از خود دريغ مي‌كند خروجي‌اش بايد اظهارات نابخردانه دبير ستاد امر به معروف نهي از منكر باشد. وقتي حضور بي‌شمار حجاب بان‌ها در شهرها از سوي مسوولان كشور خودجوش و بدون مجوز اعلام مي‌شود در حالي كه نامه ابلاغ آن به صورت محرمانه دست به دست مي‌گردد بايد هم انتظار چنين اظهارنظرهاي بي‌قاعده و قانوني را از افرادي كه خود صاحبان اين مملكت مي‌دانند داشته باشيم. بهتر نيست دبير ستاد امر به معروف و نهي از منكر ابتدا در حوزه اختيارات خود ورود كند و بعد سري هم به بيمارستان‌ها بزند. شايد آن موقع متوجه شود كه نبود دارو، فرسوده بودن تجهيزات بيمارستاني، كمبود پرستار و .... جان چند درصد از بيماران را به خطر مي‌اندازد و چند درصد از بيماران به دليل همين كمبودها از ادامه زندگي محروم مي‌شوند. اينكه قرار باشد همه‌چيز با حدود و اختيارات شرعي در كشور حل و فصل شود پس قانون اين وسط چه كارايي قرار است داشته باشد. مگر مي‌شود كشور قانون داشته باشد اما عده‌اي به بهانه‌هاي واهي دم زدن از شرع قوانين را هم ناديده بگيرند. اين بي‌قانوني و بي‌تفاوتي نسبت به مشكلات عديده مردم تا كي قرار است از سوي دولتمردان و مسوولان نهادها و سازمان‌هاي مختلف ادامه پيدا كند. كارگران به نان شب محتاجند و شما به دنبال جذب سرمايه جديد براي طراحي لباس اتاق عمل بيماران با حدود شرعي هستيد. كودكان به دليل فقر از ادامه تحصيل باز مي‌مانند و شما به دنبال گرفتن بودجه‌هاي تازه براي اقداماتي هستيد كه هيچ نفعي براي مردم ندارد. دست‌برداريد از اين يكه تازي‌ها كه امان مردم را مي‌برد. دست‌برداريد از اين اظهارنظرهاي غير كارشناسي و اين محك زدن تاب آوري مردمي كه اين روزها نه هوايي براي نفس كشيدن دارند و نه ناني براي خوردن.
