يكي از روش‌هاي فروش نفت كشورمان روش كشتي به كشتي است. به‌طوري كه نفتكش پر مي‌شود و به نزديك سواحل كشور ديگري برده مي‌شود و در آنجا به كشتي هدف جابه‌جا مي‌شود. اسناد و مداركي آماده مي‌شود و نفت در يكي از بنادر تخليه مي‌شود. اين روش ريسك‌هاي خاص خودش را دارد. دولت فعلي اين ريسك‌ها را پذيرفت و اقدام به فروش نفت كرد.
محمدصادق مهرجو، كارشناس حوزه انرژي، با اشاره به اين موضوع كه تلاش براي افزايش فروش نفت در دولت فعلي به نتيجه رسيد، در گفت‌وگو با خبرنگار «تعادل»، تصريح كرد: شواهد نشان مي‌دهد كه بيشتر رشد اقتصادي كشور در سه ماهه اول سال جاري ناشي از افزايش فروش نفت بوده است. از طريق بازارسازي و بازاريابي‌هاي مناسب توانستيم، نفت را به فروش برسانيم. وي در ادامه گفت: در حوزه‌هايي مانند فولاد، سيمان و حتي پتروشيمي هم رشد اقتصادي چنداني را شاهد نبوديم. در حوزه پتروشيمي، اگرچه تناژ توليد بالا رفته است، اما تفاوت معناداري در بخش فروش نداشته‌ايم و صادرات فقط 16 ميليارد دلار بوده است.
اين كارشناس ارشد انرژي خاطرنشان كرد: از آنجايي‌كه ما تحت تحريم هستيم و نمي‌توانيم نفت خود را به صورت رسمي به فروش برسانيم، نهادهاي مختلف به موضوع ورود كردند و مساله فروش نفت را پيش بردند.
اين كارشناس ارشد انرژي خاطرنشان كرد: اقداماتي كه در دولت سيزدهم به اجرا گذاشته شد، افزايش توليد و صادرات نفت و گاز را به دنبال داشته است. در سال 1399 به‌طور متوسط 2 ميليون و 200 هزار بشه در روز توليد داشتيم، سال 1400 به 2 ميليون و 500 هزار بشكه رسيد و در سال 1401 به 2 ميليون و 750 هزار بشكه افزايش يافت. در 6 ماهه اول سال جاري توليد نفت كشور به 3 ميليون و 100 هزار بشكه نزديك شد. اين آمارها نشان مي‌دهد كه سياست‌گذاري‌هايمان در حوزه فروش جواب داده است و روند صعودي داشته‌ايم.
مهرجو گفت: توانستيم با پيدا كردن بازارهاي جديد به فروش گاز طبيعي و همچنين ميعانات گازي خود بپردازيم. در زمينه فروش اين محصول جانبي بازاريابي مناسبي داشتيم و توانستيم آن را در بازارهاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي صادرات داشته باشيم و سياست‌گذاري‌هاي موفق در حوزه بازطراحي تجارت انرژي ايران، مسير تحقق رشد اقتصادي 8 درصدي در بهار 1402 را فراهم كرد.
اين كارشناس ارشد انرژي خاطرنشان كرد: يكي ديگر از سياست‌هايي كه در صنعت نفت و گاز دنبال كرديم، سياست پالايشگاه‌هاي فراسرزميني بود. اين اقدام قطعاً روش درستي است و بايد سرمايه‌گذاري‌هاي بيشتري در اين حوزه داشته باشيم. قطعاً اين روش توانست به سهم خودش در افزايش فروش نفت كشور موثر باشد.
مهرجو گفت: سرمايه‌گذاري در پالايشگاه‌هاي فراسرزميني سياست درستي است و جزو پيشنهادهاي ما به دولت رييسي در ستاد تحول دولت بود. بيشتر تأكيد ما بر اين است كه به پالايشگاه داري در ديگر كشورها بپردازيم. كشورهاي توليدكننده نفت خام از جمله عربستان نيز اين سياست را در پيش گرفته‌اند. رياض در شرق آسيا و آفريقاي جنوبي در زمينه مخازن ذخيره و پالايشگاه سرمايه‌گذاري كرده است. دليلش اين است كه با استفاده از اين روش به هيچ عنوان امكان تحريم صادرات نفت خام وجود ندارد.
وي ادامه داد: وقتي درصدي از پالايشگاه فراسرزميني يا تمام آن متعلق به كشوري است، امكان تحريم وجود ندارد. در اين شرايط، كشورها تابع قوانين تجارت بين‌الملل هستند و كشوري مانند امريكا نمي‌تواند تحريم را در دستور كار قرار دهد. بنابراين، اجراي سياست درستي مانند پالايشگاه‌هاي فراسرزميني نيز به رشد اقتصادي صنعت نفت كشور كمك كرد.
