در شرایطی که دومین سال انتخابات یازدهم ریاستجمهوری را پشتسر میگذاریم، بازار ارزیابیهای تحلیلی درباره عملکرد دولت در بخشهای گوناگون حسابی گرم است. حوزه زنان باتوجه به اهمیتی که دارد، یکی از مهمترین بخشهایی است که نقش مهمی در کارنامه نهایی هر دولت بازی میکند. در این میان برخی دولتها با ارتکاب اعمال پوپولیستی و بیپایه به بحث زنان ورود میکنند و گروهی دیگر از دولتها با برنامههای کارشناسی شده و عمیق، بستر لازم برای افزایش مشارکت زنان در فعالیتهای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... را فراهم میکنند. طرز فکر دولت گذشته در بخش زنان از همان الگویی پیروی میکرد که در سایر بخشها از آن تبعیت میکرد. تصمیماتی یک شبه و بدون مشورت که کلاف سردرگم مدیریت و اجرا در کشورمان را دچار پیچیدگیهای بیشتری میکرد. بعد از تشکیل دولت تدبیر و امید و نشستن تفکری تازه در راس هرم اجرایی کشور و انتصاب خانم مولاوردی در حوزه معاونت زنان رییسجمهور، فعالان این حوزه مطمئن شدند که دولت اراده جدی برای رفع موانع غیرقانونی پیش روی زنان دارد. مطالبه امروز زنان، بهکارگیری ظرفیتهای فراوانی است که این قشر در توسعه کشور از آن
برخوردار هستند. باید توجه داشت بخش قابلتوجهی از محدودیتهای دولت بر اثر هوچیگریهای بعضا غیرمنطقی گروههای تندرو است که امکان عملیاتی ساختن ایدههای دولت در حوزه زنان را نمیدهد. گروههایی که اغلب در مواجهه با مسایل زنان دچار کجفهمی هستند و هر نوع تصمیمسازی دولت در این حوزه را دچار حاشیه میکنند. مطالبه اصلی زنان در دو سال باقیمانده از عمر دولت یازدهم توجه بیشتر به زنان در مفاد کلی برنامه 5ساله ششم توسعه کشور است؛ ضمن اینکه جایگاه معاونت زنان رییسجمهور نیز باید موردحمایت بیشتر شخص رییسجمهور و وزرای کابینه قرار بگیرد. اخیرا اخباری از طرف رسانههای افراطی درباره محدودتر کردن جایگاه معاونت زنان منتشر میشود که یک زنگ خطر جدی است. البته خوشبختانه شخص آقای رییسجمهور دیدگاه روشنی درباره جایگاه زنان دارد و به شایستگی زنان اعتقاد دارند و بهکارگیری مدیران زن در بخشهای گوناگون دولت نشاندهنده این اعتماد است. در کل دولت یازدهم در بخش زنان باتوجه به شرایطی که گروههای تندور در جامعه ایجاد میکنند،
نمره قبولی میگیرد.