مارال حقیقی
بسیاری از افراد همیشه در حال سرزنش کردن خود هستند. همین مساله باعث می‌شود تا نتوانند بر روی موفقیت‌هایی که ممکن است به دست بیاورند تمرکز کنند. همه شنیده‌اید که گفته‌اند کسی می‌تواند دیگران را دوست داشته باشد که در درجه اول خودش را دوست بدارد.
این یک اصل کلی است. مهربانی کردن با خود می‌تواند باعث گسترش این رفتار در اطراف شما شود. در واقع مهربانی با خود به معنای حفظ یک دیدگاه مثبت کلی در مورد این است که چه کسی هستید. این بدان معنا نیست که همیشه نسبت به خود احساس مثبتی داشته باشید، زیرا این غیرواقعی خواهد بود.
به عنوان‌مثال، ممکن است لحظاتی پیش بیاید که از خود ناراحت، عصبانی یا ناامید شوید، اما همچنان می‌توانید خود را دوست داشته باشید و نسبت به خودتان مهربان باشید- همانطور که می‌توانید باوجود عصبانیت گاهی اوقات فرزند یا شریک زندگی خود را دوست داشته باشید.یکی از موانعی که اغلب باعث می‌شود تا افراد از ارزش قائل شدن برای خود غافل شوند، ترس از ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته است. این درحالی است که مهربانی و احترام به خود و خودشیفتگی تفاوت زیادی با هم دارند.
خودشیفته‌ها به‌اندازه‌ای خود را مهم و بزرگ می‌پندارند که حتی حاضر نیستند عیوبشان را بپذیرند. آنها دایماً به دنبال تأیید دیگران هستند و نسبت به دیگران احساس همدلی ندارند. در مقابل، افرادی که خود را دوست دارند و با خودشان مهربانانه رفتار می‌کنند، عیوب خود را می‌شناسند، اشتباهاتشان را تصدیق می‌کنند و علیرغم نقص‌هایشان، خود را می‌پذیرند. به‌طورکلی، خودشیفتگی با سلامت روان ضعیف مرتبط است اما دوست داشتن خود تأثیر مثبتی بر رفاه، آمادگی ذهنی و روابط افراد دارد. مساله دیگر این است که بسیاری بر این باورند احترام گذاشتن به خود یک امر خودخواهانه است. این در حالی است که احترام به خود لازمه یک زندگی شاد و رضایت‌بخش است و لازم است که ما، قبل از دوستان، خانواده و دیگران برای خودمان ارزش و احترام قائل شویم. اگر ما برای خودمان احترام قائل نشویم و خودمان را دوست نداشته باشیم، ممکن است تسلیم تمایلات مردم‌پسند و کمال‌گرایی شویم. ممکن است بدرفتاری دیگران را تحمل‌کنیم، نیازها و احساسات خود را به دلیل کمبود ارزش‌های خود نادیده بگیریم و انتخاب‌هایی داشته باشیم که منافع ما را تضعیف کند.
در مقابل، احترام قائل شدن برای خود و مهربانی با خود انگیزه بسیاری از رفتارهای مثبت را در ما ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تا ما رفتارهای مخربمان را کاهش دهیم. درواقع، مهربانی با خود به ما قدرت می‌دهد که به چیزهایی که برای ما مفید نیستند، نه بگوییم. این‌یکی از اجزای اصلی مهربان بودن نسبت به خود است. از سوی دیگر داده‌ها نشان می‌دهد که مهربانی با خود می‌تواند به شما کمک کند تا بیشتر به سلامت جسم‌تان اهمیت دهید. در یک متاآنالیز روانشناسی سلامت از 15 مطالعه، محققان دریافتند که وقتی افراد خود را بدون قضاوت می‌پذیرند و با خودشان مهربانند، انگیزه بیشتری برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی خوددارند. یک مطالعه نشان داد که این مورد زمانی بود که افراد شروع به ترک سیگار کردند.
سایر رفتارها شامل تغذیه سالم و ورزش کردن بود. در واقع شفقت به خود، به افراد کمک کرد تا عادات جدید و سالم‌تری داشته باشند. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که با خودشان مهربانند کمتر در معرض خطر ابتلا به اضطراب یا افسردگی هستند. این بدان معنا نیست که اگر مضطرب یا افسرده هستید، نمی‌توانید با خودتان مهربان باشید. این نشان می‌دهد که جنبه‌های مهربانی با خود (مانند مراقبت از خود، احترام گذاشتن به خود و صحبت مثبت با خود) می‌توانند به مدیریت علائم افسردگی و اضطراب کمک کنند. مهربانی با خود همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا از این باور رایج که بیماری روانی به‌نوعی تقصیر شماست، رها شوید.
