پیمان مولوی
اوضاع سفره‌های مردم خوب نیست و اقلام اساسی یکی یکی از سفره‌های ایرانیان حذف می‌شود. بسیاری از دهک‌های پایینی جامعه از تامین کالری روزانه مورد نیاز خود محروم هستند؛ این روند زمانی دردناک‌تر می‌شود که بدانیم، بهبودی در نرخ تورم و رشد گرانی‌ها رخ نداده و بر اساس آمارهای مرکز آمار ایران نرخ تورم بر اساس آخرین آمارها افزایش یافته است. ای کاش مدیران تصمیم‌ساز اقتصاد کشور، می‌توانستند سری به خانه‌های اقشار محروم و متوسط بزنند و پای درددل‌های این نسل بنشینند تا ببینند این نسل تا چه اندازه بغض فروخورده دارند.
نه فقط مشکل در تامین کالری‌های روزانه، بلکه در زمینه‌های مهارتی، تربیتی، سلامتی و... هم اقشار محروم با گرفتاری‌های فراوانی مواجه هستند. درد پدری که نمی‌تواند برای فرزندش کادوی تولد بگیرد، بی‌نهایت است. درد مادری که برای بیماری فرزندش امکانات مالی کافی را ندارد، یا فرزندی که بار معیشت پدر و مادر پیرش بر گرده‌های او سوار شده است. مهم‌تر از افزایش نرخ تورم و گرانی، افزایش مستمر نرخ تورم است؛ روند پایان‌ناپذیری که طی دهه‌های اخیر به صورت مدام در دالان صعودی بوده است، اقتصاد خانواده‌ها را نحیف کرده است.
اقتصاد ایران سال‌هاست که با این مشکل روبه‌روست و هر سال بر نرخ تورم افزوده می‌شود. در واقع استمرار رشد تورم باعث نحیف شدن معیشت ایرانیان شده است. به جز یک قشر خاص سوداگر اغلب ایرانیان با مشکلات عدیده اقتصادی مواجه هستند. بسیاری از طبقه متوسط به طبقه محروم نزول کرده و بسیاری از ایرانیان هم از طبقه محروم هبوط کرده و گرفتار فقر مطلق شده‌اند.
این واقعیت غیرقابل انکار است که آن را انکار نمی‌کنند مگر کسانی که به نوعی به رانت، ویژه‌خواری یا سفره‌ای چرب و نرم دسترسی دارند. تورم از بین برنده ستون‌های اقتصادی جامعه و مهم‌تر از آن ویران‌کننده ستون‌های اخلاقی و اجتماعی و امنیت فکری و عینی مردم است. امروز که در حال نوشتن این یاداشت هستم، نرخ گوشت برای هر کیلو از 500 هزار تومان گذشته و سرانه مصرف گوشت در ایران از بسیاری از کشورهای منطقه پایین‌تر است.
بسیاری از کشورهای منطقه سرانه مصرف گوشت بالایی دارند و متاسفانه حتی جیبوتی هم سرانه مصرف گوشت بیشتری از ایران دارد! بسیاری از قصابی‌ها اتیکت گوشت قسطی با اقساط سه ماهه را پشت شیشه‌هایشان چاپ کرده‌اند. یعنی خانواده‌های ایرانی باید گوشت بخرند و پول آنها را به صورت اقساط طی ماه‌های آتی پرداخت کنند! باید توجه داشت کاهش کالری روزانه تاثیر خود را بر نسل‌های آینده می‌گذارد و باعث اثرات جسمی و فکری زیانبار می‌شود.
وقتی ایرانیان برای خرید گوشت، شیر، مرغ و ماهی و... دسترسی کافی نداشته باشند، چطور می‌توان از آنها خواست اقدام به فرزندآوری کنند و جمعیت کشور را ارتقا بدهند؟ تورم نسل‌های آینده را با مشکلات عدیده مواجه می‌کند و آسیب‌های فراوانی بر آنها وارد می‌سازد. تورم باعث می‌شود هر انسانی کمتر خرج کند و مصرف کمتر می‌شود. در این صورت تولید کاهش پیدا می‌کند و بنگاه‌های اقتصادی دچار رکود می‌شوند. تورم در ایران پدیده‌ای شده که تهدیدات بین نسلی ایجاد می‌کند. نه فقط این نسل، بلکه نسل‌های بعدی هم تحت‌الشعاع این وضعیت قرار می‌گیرند. چون خانواده‌ها نمی‌توانند در آموزش، تربیت و مهارت‌آموزی فرزندان‌شان عملکرد درستی داشته باشند.
با حقوق 7 الی 10 میلیون تومانی چطور می‌تواند سرانه گوشت را ارتقا داد. تاثیر تورم به اقتصاد ایران به اندازه‌ای گسترده است که جامعه ایرانی را در افق پیش رو هم با مشکلات فراوانی روبه‌رو می‌کند. برای عبور از رکود، برای نزولی شدن تورم، برای بهبود قدرت خرید، برای مهار نقدینگی و... نیازمند تصمیماتی سخت از سوی متولیان هستیم. تا زمانی که این تصمیمات سخت اتخاذ نشوند، نمی‌توان نسبت به افق پیش رو امیدی داشت. چرا که تورم به صورت فزاینده صعودی می‌شود و مشکلات بیشتر.
