محققان بیمارستان چشم مورفیلدز و کالج لندن (UCL) با استفاده از مجموعه داده ها، یک گروه گذشته نگر بزرگترین مطالعه تا به امروز را در مورد تصویربرداری شبکیه و بیماری پارکینسون انجام دادند.
به گزارش سیناپرس، مطالعات اسکن پس از مرگ بر روی بیمارانی که به بیماری پارکینسون مبتلا شده بودند، تفاوت‌هایی را در لایه هسته داخلی (INL) شبکیه و همچنین لایه نازک‌تر سلول‌های گانگلیونی-طبقه شکل داخلی (GCIPL) در مقایسه با افراد سالم نشان داد.
این اولین باری است که هسته داخلی شبکیه نیز به عنوان نشانگر زیستی خطر پارکینسون مطرح می شود و اولین بار است که وخامت آن در افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، می تواند حدود هفت سال قبل از تشخیص رسمی، شناسایی شود.
دکتر زیگفرید واگنر (Siegfried Wagner) از موسسه چشم پزشکی کالج لندن و بیمارستان چشم مورفیلدز و پژوهشگر اصلی این مطالعه گفت: من همچنان از آنچه می توانیم از طریق اسکن چشم کشف کنیم شگفت زده ام. پیدا کردن علائم تعدادی از بیماری‌ها قبل از ظهور علائم به این معنی است که در آینده، افراد می توانند برای جلوگیری از بروز برخی بیماری‌ها زمان لازم را برای ایجاد تغییرات در سبک زندگی داشته باشند و پزشکان می توانند شروع و تأثیر اختلالات عصبی تغییر دهنده زندگی را به تأخیر بیندازند.
اسکن چشم برای یافتن علائم دیگر بیماری های عصبی مانند بیماری آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس و اسکیزوفرنی استفاده شده است. مطالعات جدیدتر به این موضوع پرداخته اند که چگونه اسکن چشم با کمک هوش مصنوعی می تواند خطر سکته و بیماری قلبی را ارزیابی کند.
توموگرافی انسجام نوری سه بعدی با وضوح بالا (OCT) نمای بسیار دقیقی از شبکیه را ارائه می دهد. این روش همچنین تنها راه غیر مزاحم برای مشاهده لایه های سلولی در زیر پوست هستند. با استفاده از یادگیری ماشینی هوش مصنوعی، این تصاویر را می توان به سرعت برای طیف گسترده ای از هشدارهای سلامت اسکن کرد.
این رشته نوظهور اکولومیکس به طور فزاینده ای به منظور ارزیابی عوامل خطر اولیه بیماری های دژنراتیو پیش از موعد مورد توجه قرار گرفته و امکان تغییرات سبک زندگی فوق الذکر و سایر مداخلات را فراهم می کند.
آلستر دنیستون (Alastair Denniston) استاد و مشاور چشم پزشک در بیمارستان های دانشگاهی بیرمنگام، گفت: این کار پتانسیل داده های چشمی را نشان می دهد که با استفاده از فناوری برای تشخیص علائم قابل مشاهده نیست. اکنون می توانیم نشانه‌های اولیه پارکینسون را شناسایی و فرصت‌های جدیدی را برای درمان ایجاد کنیم.
دکتر واگنر در خاتمه می گوید: در حالی که ما هنوز آماده پیش بینی پارکینسون نیستیم، امیدواریم که این روش به زودی به یک ابزار پیش غربالگری برای افراد در معرض خطر تبدیل شود.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Neurology منتشر شده است.
