«من هستم؛ چون تو خون اهدا می‌کنی»

۱۴۰۲/۰۳/۲۴ - ۰۴:۵۸:۵۲
کد خبر: ۲۰۸۲۴۶
«من هستم؛ چون تو خون اهدا می‌کنی»

ماجرای تاسیس سازمان ملی انتقال خون، روند توسعه و روزآمد شدن آن در کشور، اهدای خون کاملا داوطلبانه، سهم گروه‌های سنی و جنسی در اهدای خون، سلامت خون‌های اهدایی ایرانیان و ... از جمله مباحثی است که مدیرکل انتقال خون استان تهران در آستانه روز جهانی اهدای خون به تشریح آن پرداخت و در عین حال در پاسخ به برخی شبهات تاکید کرد که خون‌های اهدایی مردم قابل انتقال به خارج از کشور نیست؛ چراکه شاخص‌هایی که برای سلامت اهدای خون در نظر گرفته می‌شود، کشور به کشور متفاوت است. دکتر سید منتظر شبّر با اشاره به شعار روز جهانی اهدای خون مبنی بر «من هستم؛ چون تو خون اهدا می‌کنی»، گفت: شعار همه ساله با مشارکت و نظرات کشورهای مختلف توسط سازمان بهداشت جهانی انتخاب می‌شود.

   از «خون‌فروشی»  تا تاسیس سازمان ملی انتقال خون

او با اشاره به اینکه سابقه اولین تزریق خون در کشور ما به سال‌های ابتدایی دهه ۲۰ خورشیدی باز می‌گردد، اظهار کرد: در واقع در این سال‌ها با توجه به نوپا بودن طب انتقال خون و ناآشنا بودن اذهان عمومی با این مقوله، دریافت خون از داوطلبان برای تزریق به بیماران به سختی انجام می‌شد و راضی کردن افراد برای اهدای خون عمدتا به ابتکار عمل پزشک بستگی داشت.

بیمارستان‌های ارتش و مراکز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران از اولین مراکزی بودند که به صورت سیستماتیک اقدام به جمع‌آوری خون از میان اعضا و داوطلبان خود کردند. سید منتظر شبّر تاکید کرد: با توجه به مشکلات و عوارض ناشی از تعدد متولیان امر انتقال خون، فعالیت سودجویانه بنگاه‌های خصوصی، طرح اولیه تاسیس یک سازمان مستقل برای ساماندهی سیستم تامین خون و فراورده‌های خونی شکل گرفت تا اینکه در نهایت سازمان ملی انتقال خون ایران در نهم مرداد ماه ۱۳۵۳ تاسیس شد.

   مردان؛ بیشترین اهداکنندگان خون  در ایران و جهان

وی با بیان اینکه در تمام دنیا جمعیت بیشتری از اهدا‌کنندگان خون را مردان تشکیل می‌دهند، اظهار کرد: تقریبا تا ۹۰ درصد اهدا‌کنندگان خون آقایان هستند و این شرایط به دلایل مختلفی از جمله شرایط جسمی خانم‌ها است که نگرانند کم خونی داشته باشند و خون اهدا نمی‌کنند.

   چالش اهدای خون در بانوان

مدیرکل انتقال خون استان تهران با اشاره به اینکه این یک باور غلط در میان بانوان است، تصریح کرد: ما مدت‌ها است دستگاه سنجش فقر خون و آنمی در اختیار داریم و هر خانمی که به ما مراجعه کند می‌توانیم با یک آزمایش ساده از نوک انگشت فرد به او اعلام کنیم که آیا کم خونی دارد یا خیر؟ در این رابطه بانوان نباید نگرانی داشته باشند؛ چراکه پزشکان مجرب ما در مصاحبه اولیه اگر کمترین شکی به کم‌ خونی فرد کنند از او تست هموگلوبین می‌گیرند تا اهدای خون بدون نگرانی انجام شود.

   جمعیت ۵ درصدی زنان  اهدا‌کننده خون

وی افزود: این آمار اهدای خون پایین بانوان یک نوع چالش است. ما سلامت و کم خونی افراد را به شکل بسیار تخصصی بررسی می‌کنیم و در صورتی که فرد شرایط اهدای خون نداشته باشد به هیچ عنوان از او خون نمی‌گیریم؛ چرا که سلامت اهدا‌کنندگان مهم است. تقاضای ما مراجعه همه افراد است؛ در نهایت ممکن است این مراجعه به یک کشف رایگان تبدیل شود و فرد متوجه کم خونی خود شده و به دنبال درمان برود. در زمان دفاع مقدس خانم‌ها نیمی (۵۰ درصد) از نیاز به خون را در کشور تامین می‌کردند اما اکنون شاید جمعیت زنان هدا‌کننده خون به ۵ درصد برسد.

    فواصل زمانی مجاز برای اهدای خون

وی درباره فواصل زمانی مجاز اهدای خون، بیان کرد: آقایان در یک سال ۴ مرتبه و خانم‌ها در یک سال ۳ مرتبه می‌توانند خون اهدا کنند. در هر بار اهدای خون نیز ۴۵۰ سی‌سی خون گرفته می‌شود و بدن هم به راحتی توانایی جبران این میزان خون گرفته شده را دارد و بعد از ۴ هفته این مقدار خون در بدن بازسازی می‌شود.

   عمر سه روزه پلاکت‌

او با تاکید بر اهمیت اهدای پلاکت خون، بیان کرد: گلبول قرمز یک ماه و پلاسما مدت زمان بیشتری قابلیت نگهداری دارند؛ در حالی که عمر پلاکت‌ها سه روز است و در بیمارستان‌ها بسیار مورد نیاز است؛ به همین دلیل مردم تنها به ذخایر خوب خونی توجه نکنند و بدانند در مورد پلاکت‌های خونی نیاز مداوم وجود دارد. پلاکت برای مبتلایان به سرطان خون، کسانی که تحت شیمی درمانی هستند یا بیماران پیوندی استفاده می‌شود اما توانایی بهبود بیماری آنها را ندارد ولی تا زمان تکمیل درمان جلوی خونریزی و مرگ افراد را می‌گیرد. برای پلاکت هیچ جایگزینی وجود ندارد و اهمیت بسیار بالایی در انعقاد خون دارد.

   گروه خونی O مثبت بیشترین نسبت نیاز  و اهدای خون

وی درباره سهم گروه‌های خونی در کشور، تصریح کرد: گروه خونی O مثبت بیشترین نسبت را در بُعد نیاز و اهداکنندگان دارد چنانچه در حال حاضر یک سوم ذخایر خونی ما در تهران گروه خونی O مثبت است. به‌طور کلی گروه‌های خونی مثبت فقط می‌توانند به گروه‌های مثبت خون اهدا کنند اما در مورد گروه‌های خونی منفی چنین نیست و این سبب می‌شود نیازمان به گروه‌های خونی منفی بیشتر باشد؛ اما این موضوع نباید سبب عدم اهدای خون در گروه خاصی شود و همواره از مردم می‌خواهیم فارغ از گروه خونی خود برای اهدای خون مراجعه کنند.

 

ارسال نظر