سال جدید را به هیچ عنوان نمی‌توان با سال 1399 مقایسه کرد چراکه P/E TTM در مرداد ماه 1399 روی عدد ۳۸ واحد و P/E forward بیش از ۱۵ واحد بود. در حال حاضر به واسطه درآمد حاصل از فروش شرکت‌ها و حادث شدن تورم اکنون P/E forward کمتر از ۷.۵ واحد و P/E TTM کمتر از ۱۰ واحد است.
درنتیجه ظرفیت‌ها و نشانه‌ها به‌طور قابل توجهی با سال 1399 تفاوت دارد و این اتفاق در زمانی که هیچ یک از بازار‌های موازی توانایی و ظرفیت جذب نقدینگی ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومانی را ندارد، رخ داده است. با این حال به نظر می‌رسد که بهترین استراتژی برای سال جاری برخلاف حرکت‌هایی که در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به صورت گذرا رخ داد، پایداری و ماندگاری با اولویت سرمایه‌گذاری در سهام بنیادی است.
شرکت‌هایی که بیشترین نظر را دولت جهت دست اندازی به سود این شرکت‌ها و صنایع دارد، یکی از نشانه‌های معرفی برای شرکت‌های (پتروشیمی، پالایشی، فولاد، کانی فلزی و غیر فلزی و در نهایت صنایع غذایی به واسطه افزایش قیمت کامودیتی، اقلام خوراکی و کالا‌های خوراکی در سطح جهانی) برتر است. این دست صنایع را می‌توان با ظرفیت رشد معرفی کرد پس استراتژی برنده، ماندگاری و پایداری در سهام بنیادی است و نوسان گرفتن از این بازاری که میل به سمت صعود دارد به جز افزایش ثبت هزینه معاملات نتیجه دیگری ندارد.
سال ۱۴۰۲ نقطه شروع بازدهی و افزایش قیمت و شاخص خواهد بود. در درجه اول عقب ماندگی بازار سرمایه نسبت به بازار مسکن و خودرو و سرکوب شدن و کردن بازار ارز و طلا منجر به تغییر مسیر نقدینگی ۱۷۰۰ همتی به سمت بازار سرمایه خواهد شد. خصوصا که عقب مانده‌ترین بازده در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ برای بورس بوده در صورتی که تا آستانه حباب بازار مسکن و خودرو پیش رفته‌اند، پس اگر قرار باشد چرخش نقدینگی رخ دهد بی‌شک به سمت بازار سرمایه است.
همچنین متاسفانه پیش‌بینی‌هایی که حکایت از ادامه تورم 50 درصدی و نشانه‌هایی از جمله کسری بودجه ۵۰۰ همتی دولت دارد، تایید‌کننده ادامه همین تورم خواهد بود در نتیجه کاهش ارزش پول ملی و در نهایت تورم را تشدید و ادامه‌دار بودن آن را مشاهده خواهیم کرد.
در نهایت تسری افزایش نرخ فروش محصولات به درآمد حاصل از فروش شرکت‌ها و صنایع که بی‌شک در دوره میان‌مدت بالای یکسال به سود عملیاتی آنها می‌افزاید؛ بنابراین بازار سرمایه روند صعودی خود را همراه با نوسان که ذات بورس است ادامه می‌دهد.
