صدای بورس| مهدی حیدری، با اشاره به بازار بدهی در دنیا اظهار کرد: اگر بخواهیم از زاویه بالا نگاه کنیم تمام بازارهای بدهی دنیا در حدود ۱۳۰ تریلیون دلار ارزش دارد یعنی کل مانده اوراق این مقدار است، GDP دنیا تقریبا ۹۵ تریلیون دلار است که اگر بخواهیم با کل تولید ناخالص داخلی کشورهای دنیا مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد که این نسبت در حدود ۱.۳۷ است یعنی به اندازه یک و چهار دهم برابر تولید ناخالص داخلی جهان، اوراق بدهی سررسید نشده وجود دارد. وی افزود: بنابر دلایل مختلفی در اقتصاد امریکا اوراق بیشتری چاپ می‌شود و به این دلیل که خود دلار محلی برای سرمایه‌گذاری است در امریکا ۴۶ تریلیون دلار اوراق وجود دارد و GDP امریکا در حدود ۲۳ تریلیون دلار است. پس نسبت اوراق به GDP در کشور امریکا ۲ خواهد بود. این اقتصاددان عنوان کرد: اگر آمار امریکا را از صورت و مخرج جدا کنند یعنی دنیای بدون امریکا، آن زمان خواهیم دید که مجددا نسبت اوراق به GDP برای کشورهای دنیا غیر از امریکا در حدود ۱.۱۷ خواهد بود و در حدود ۶۸ درصد اوراق، متعلق به دولت‌های محلی یا نهادهای فرادولتی است و در حدود یک سوم اوراق شرکتی؛ پس اگر بخواهیم کلی بگوییم از هر ۳ دلار اوراق ۲ دلار آن دولتی و ۱ دلار آن شرکتی است. وی گفت: رشد انتشار اوراق در بخش ssa یا همان دولت، فرادولت و دولت‌های محلی روندی صعودی داشته است و در کشورهای مختلف مانند چین، امریکا، کانادا و … کشور امریکا بالاترین عدد را دارد و بعدی کشور چین، فرانسه و … است. این اقتصاددان سپس به بازار بدهی در ایران پرداخت و افزود: حجم بازار اوراق با درآمد ثابت کشور ما در حدود ۵۰۰ هزارمیلیارد تومان است و این حجم کل اوراق موجود در کشور است، تولید ناخالص در کشور ما حدودا ۶ هزار و پانصد هزار میلیارد تومان است که اگر این اعداد را بر هم تقسیم کنیم به نسبت ۰.۰۸ می‌رسیم. یعنی نسبت بازار بدهی ما به GDP این عدد است. پس اگر بخواهیم به نسبت اقتصادمان، بازار بدهی‌مان هم رشد کند اگر با نسبت جهان نگاه کنیم باید ۱.۷ باشد و معنی این حرف این است که هنوز بازار اوراق بدهی ما در ابتدای مسیر است و بسیار می‌تواند بزرگ‌تر از این باشد و به نظر می‌رسد این صنعت از آن دسته صنایعی است که رشد قابل توجهی خواهد داشت کما اینکه در این چند ساله هم این رشد را داشته‌ایم. حیدری تصریح کرد: شاید اینگونه به نظر برسد که شرکت‌های بزرگ ما از امریکا هم کمتر هستند اما این می‌تواند حرف درستی نباشد چرا که مجموع سود شرکت‌های بورسی ما در حدود ۹۰۰ هزارمیلیارد تومان است که اگر این سود تقسیم بر GDP شود ۱۴ درصد می‌شود، یعنی تقریبا ۱۴ درصد GDP ما از شرکت‌های بورسی است که این عدد برای کشور امریکا ۱۲ درصد است. او افزود: به نظر می‌رسد شرکت‌های بزرگ به نسبت اقتصاد ایران شرکت‌های واقعا بزرگی هستند یعنی سهمی که در GDP بازی می‌کنند با کشوری مانند امریکا تفاوت چندانی ندارد.
بانک‌ها در شرایط کنونی بورس مقصرند؟
خانه‌ملت| حمیدرضا حاجی بابایی، در خصوص وضعیت بورس گفت: وقتی بانک‌ها و شرکت‌های خصوصی و دولتی کارگزاران ارشد و صحنه گردانان بورس شدند و از طرفی ماده 15 و 16 قانون رفع موانع تولید، نیز برای حضور مستقیم بانک‌ها لحاظ نشده است، چنین وضعیتی در بورس پدیدار می‌شود. این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه باید از طریق بورس، نقدینگی جمع‌آوری و در مسیر واقعی تولید هدایت شود، تصریح کرد: اما امروز بانک‌ها پول را از مردم دریافت کرده و به جای سرمایه‌گذاری در بخش تولید، خودشان نقش سرمایه‌گذار داشته و به نوعی دلالی کاذب انجام می‌دهند. سرمایه‌گذاران خرد نقشی در صحنه گردانی نداشته و نمی‌دانند دقیقا چه زمانی خرید و فروش انجام دهند در حالی که سرمایه گردانان کلان خودشان شرایطی را ایجاد می‌کنند و از وضعیت معاملات اطلاع دارند.رییس کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه رفتار آمرانه و سودجویانه دولت با بورس در سال‌های اخیر در وضعیت فعلی بورس تاثیرگذار بوده است اظهار کرد: در قانون بودجه مبلغی را برای بیمه افرادی که به صورت خرد وارد بورس می‌شوند را پیش بینی کردیم که مُسکنی برای حل برخی از مشکلات است. اما به صورت کلی مدیریت صحیح نقدینگی و هدایت به سمت تولید مهم است.
