پیشنهاد ادغام ایرلاین‌های داخلی
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی در خصوص وضعیت شبکه حمل و نقل هوایی کشور صنعت حمل و نقل هوایی را یکی از شاخصه‌های رشد اقتصادی هر کشور دانست و اعلام کرد: بر اساس داده‌های به دست آمده در سال ۱۳۹۴ سهم حمل و نقل جاده‌ای ۹۷.۷ درصد، حمل و نقل ریلی ۱.۲ درصد و حمل و نقل هوایی ۱.۱ درصد از سهم جابه‌جایی مسافران بوده است.
به گزارش مهر، مرکز پژوهش‌های مجلس با تاکید بر اینکه به نظر نمی‌رسد تا به امروز تغییر قابل توجهی در این نسبت سهم هر مود حمل و نقلی ایجاد شده باشد می‌افزاید: آمارها در سال ۲۰۱۹ از رشد منفی حمل و نقل هوایی ایران حکایت دارد که جایگاه چهارم منطقه غرب آسیا را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که ایران اولین کشور از میان ۱۱ کشور تقسیم‌بندی شده از نظر یاتا (انجمن جهانی شرکت‌های هواپیمایی) از منظر جمعیت است.
این گزارش در خصوص سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل هوایی می‌گوید: در سال ۹۸ از بین ۶۰ فرودگاه تجاری کشور، ۱۵ فرودگاه سهم ۹۰ درصدی از جابه‌جایی مسافر داشته و ۴۵ فرودگاه دیگر مجموعاً سهمی برابر با ۱۰ درصد باقیمانده در اختیار داشته‌اند.
کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس، شبکه پروازی کشور را بسیار محدود اعلام کرده است و می‌گوید عموماً پروازهای سایر فرودگاه‌ها میان دو شهر تهران و مشهد انجام می‌شود و تاکنون افزایش دسترس‌پذیری کل شبکه مد نظر نبوده است.
مرکز پژوهش‌های مجلس در این گزارش مدلی برای افزایش کارآمدی فرودگاه‌های کمتر استفاده شده ارایه می‌دهد که در این مدل فرودگاه‌هایی به عنوان قطب یا کانون تبادلات سفرهای هوایی در نظر گرفته شده و از آنجا با ناوگان کوچک‌تر پروازهای مسافری به فرودگاه‌های کوچک انجام شود. به عنوان مثال فرودگاه شیراز می‌تواند قطب پروازی منطقه جنوب کشور باشد و پرواز تهران – بندر لنگه که با ناوگان ۱۰۰ صندلی ولی ضریب اشغال ۴۰ درصد به صورت دو بار در هفته انجام می‌شود که زیان ده است به فرودگاه شیراز متصل شده و روزانه با ناوگان ۵۰ نفری این پروازها برگزار شود. کارشناسان بازوی پژوهشی مجلس به مطالعات سال ۹۹ سازمان هواپیمایی کشوری با عنوان «بهینه‌سازی و ارتقای شبکه حمل و نقل هوایی کشور» اشاره و اظهار کردند بر اساس این مطالعات بیشترین نیاز کشور برای توسعه شبکه هوایی داخلی، ناوگان ۸۰ تا ۱۲۰ نفره است. بهره‌گیری از ناوگان کم ظرفیت شامل هواپیماهای ۲۰، ۵۰ یا ۱۰۰ صندلی می‌تواند به بالا رفتن ضریب اشغال صندلی‌های پرواز به مناطق کمتر برخوردار موثر باشد.
