پایان عصر اقتصاد سنتی

محمد‌حسین ادیب

تغییراتی در فضای کسب و کار و بیزینس کشور ایجاد شده که فعالان اقتصادی باید خود را با این شرایط تازه تطبیق دهند. در واقع اقتصاد ایران به پایان دفاتر کار سنتی و رویکردهای کهنه رسیده است. اقتصاد ایران از یک ظرفیت شگفت‌انگیز توسعه‌یافته دیجیتال برخوردار بود که از این ظرفیت‌های کارآمد در راستای توسعه و پیشرفت کشور استفاده نمی‌شد. کرونا باعث شده تا از این ظرفیت‌های مغفول مانده در مسیر درست استفاده شود. همین که امروز وزارت علوم اعلام می‌کند که به 6میلیون دانشجوی کشور آموزش دیجیتال آنلاین داده می‌شود، نشان‌دهنده وجود زیرساخت قوی در کشور است. از سوی دیگر وزارت آموزش و پرورش اعلام می‌کند از میان جمعیت بالای دانش‌آموزی مجموعه دانش‌آموزان از خدمات آنلاین بهره‌مند شده‌اند و تنها 3میلیون دانش‌آموز نتوانسته‌اند خدمات آنلاین داشته باشند. البته اینکه این 3میلیون هم نتوانسته‌اند از خدمات آنلاین بهره ببرند، قابل انتقاد است. اما به هر حال 6میلیون دانشجو و میلیون‌ها دانش‌آموز از خدمات آنلاین و دیجیتال بهره‌مند شده‌اند. ببینید چه زیرساختی در کشور وجود دارد که این میزان خدمت‌رسانی دیجیتال در کشور صورت می‌گیرد. همین روند و زیرساخت در حوزه کسب و کار و بیزینس کشور نیز وجود دارد. یعنی دیگر به دفاتر کار سنتی نیازی نیست. دیگر به شرکتی فیزیکی در فلان منطقه احتیاجی وجود ندارد. با این توضیحات باید بگوییم عصر 2 موضوع در کشور آغاز شده است. عصر کارخانه‌داری بدون کارخانه و عصر شرکت‌داری بدون دفتر کار. عصر کارخانه‌داری بدون کارخانه، یعنی اینکه صاحبان کسب و کار باید کارخانه را به مجموعه‌ای از قراردادها تبدیل کنند. عصر شرکت‌داری بدون دفاتر کار که اساسا به قرون وسطی تعلق دارد یعنی باید شیوه‌های نوین ارتباطی در پیش گرفته شود. شرکت‌ها دیگر به دفتر نیازی ندارند. باید نگاهی نوشونده نسبت به دفاتر کار داشت، باید یک نگاه نوین نسبت به تجهیزات و ماشین‌آلات داشت. هر اندازه که در فضای کسب و کار کشور در خصوص تکنولوژی‌های جدید سرمایه‌گذاری شود، باز هم کم است. باید کارخانه‌ها، شرکت‌ها، دفاتر و فضاهای کسب و کار به صورت دورکاری و دیجیتالی صورت بگیرد. معنا ندارد که دفاتر و کارخانه‌های عظیم با سرمایه‌گذاری‌های عظیم ایجاد شوند، بدون اینکه بهره‌وری مناسب از آنها برداشت شود. همه فعالیت‌های اقتصادی می‌تواند از طریق دستگاه‌های نوین ارتباطی و دیجیتالی انجام شود. هر اطلاعاتی که از شرکت و دفتر کار صاحبان کسب و کار مورد نیاز است، به راحتی از طریق یک لپ‌تاپ قابل ردیابی است. 

سرکشی‌های اقتصادی به راحتی از طریق دستگاه‌های جدید ارتباطی قابل تحلیل است. دوره این شکل اظهارنظرها که قصد سرکشی و نظارت از کارکنان را دارم به پایان رسیده است، این سرکشی‌ها باید از طریق تجهیزات نوین صورت ‌گیرد. اساسا هیچ سوالی را صاحبان کسب و کار از کارکنان نباید بپرسند، مجموعه سوال‌ها از طریق این سامانه‌های ارتباطی باید پاسخ داده شود. عصر گفت‌وگوی مدیران، صاحبان کسب و کار و پرسنل تمام شده است؛ مجموعه این ابهامات و پرسش‌ها باید از طریق سامانه‌های ارتباطی با هم در ارتباط باشند.