گروه جهان
در هفتهیی که گذشت، بورسهای عمده جهان به بالاترین میزان تاریخی ارزش خود از سال ٢٠٠٨ میلادی به این سو رسیدند. بورسهای عمده اروپایی، بورس والاستریت و بورس توکیو، هر سه به سطح ارزشهای نمادینی رسیدند که پیش از آغاز بحران بزرگ مالی جهانی تجربه کرده بودند. چه عواملی رشد بورسهای عمده جهانی را توجیه میکنند؟ افزایش ارزش بورسهای عمده جهان آیا بدین معنی است که بحران جهانی را پشت سر گذاشتهایم و اقتصاد جهان در راه بازیافتن پویایی گذشتهاش حرکت میکند؟ در اینجا تلاش خواهیم کرد تا در حد مقدور به این پرسشها پاسخ دهیم.
به گزارش رادیوفرانسه، در پایان هفته گذشته، شاخص بورس پاریس CAC 40 که یکی از فعالترین بورسهای اروپایی است به مرز 4726 امتیاز صعود کرد. برای پیدا کردن چنین سطح امتیازی، باید نزدیک به هفت سال به عقب برگردیم تا این میزان امتیاز را در بورس پاریس مشاهده کنیم: دهم ژوئن ٢٠٠٨. در همین حال، وضع تقریبا مشابهی را در بورسهای عمده دیگر اروپایی لندن، فرانکفورت، میلان و... مشاهده میکنیم.
در امریکا، شاخص مهم بورس یعنی «استاندارد اندپورز 500» که صندوقهای بزرگ سرمایهگذاری جهان عملیات سرمایهگذاری خود را بر اساس نبض حساس آن تنظیم میکنند، ١٣ فوریه به یک رکورد تاریخی دست یافت و از حد 2014 امتیاز عبور کرد. بدینسان، نمودار ارزش مرجع بورس «وال استریت» نسبت به 2009 (در بطن بحران مالی و اقتصادی جهانی)، به سه برابر افزایش یافت. برای شاخص داوجونز امریکا و بورس تورنتو کانادا، روند افزایشی تقریبا مشابهی را مشاهده میکنیم.
در ژاپن، شاخص نیکی، به مرز نمادین 18,000 امتیاز رسید و سطح ارزش ماه ژوئیه سال 2007 میلادی را بازیافت. به یاد میآوریم که روز سوم ژوئیه سال 2007 میلادی، سرمایهگذاران بورس توکیو انتشار گزارش بانک مرکزی ژاپن درباره دورنمای حد مطلوب فعالیتهای شرکتهای مجمع الجزایر ژاپن را جشن گرفته بودند. در آن شب، شاخص نیکی بورس توکیو در بالاترین حد خود بود و 18100 امتیاز داشت. چه عواملی رشد بورسهای عمده جهانی را توجیه میکنند؟
1-سیاست انبساط مالی بانکهای مرکزی
در این خصوص باید گفت که بلافاصله پس از آغاز بحران مالی و اقتصادی جهانی در سالهای 2008، نخست امریکا، سپس ژاپن و اخیرا کشورهای اروپای منطقه یورو، از این ابزار نیرومند پولی- مالی برای تحرک رشد اقتصادی در مناطق سهگانه خود سود جستند. این سیاست انبساط پولی و مالی در دو مرحله به اجرا گذاشته شد. با آغاز مرحله دوم، سیاستهای تعیینشده در مرحله اول حفظ شد.
اجرای همزمان دو مرحله، ضمن اینکه نرخ بهره مرجع بانک مرکزی را تقریبا به صفر رسانید، اقدام به خرید اوراق قرضه و بهادار در اختیار بانکها و موسسات مالی و شرکتهای تولیدی کرد. کوتاه سخن آنکه، بانکهای مرکزی در این سه منطقه از جهان به تزریق گسترده نقدینگی در اقتصاد این مناطق یعنی در امریکا، ژاپن و اخیرا در منطقه یورو، اقدام کردند.
ادامه در صفحه16