خطر حملات سایبری در کمین موسسات خیریه
طبق گزارش‌های منتشر شده، شمار زیادی از موسسات خیریه در جهان، در مقابل تهدیدها و خطرات حملات سایبری آمادگی کافی را ندارند و در معرض آسیب‌های ناشی از آن قرار دارند.
به گزارش ایسنا، به نقل از وب سایت فایننشال تایمز، در ژانویه سال جاری ۲۰۱۷ میلادی بود که مجرمان سایبری و هکرها، به وب سایت موسسه خیریه Little Red Door واقع در ایالت ایندیانای ایالات متحده امریکا حمله و اقدام به تهدید و سرقت اطلاعات بانکی خیرین کردند. این خیریه نسبتا کوچک برای بیماران مبتلا به سرطان و همچنین تشخیص زودهنگام این بیماری، اقدام به جمع‌آوری پول از خیرین و مردم می‌کرد. از آنجا که موسسات خیریه جزو شرکت‌های بزرگ مالی محسوب نمی‌شوند و سرمایه‌های هنگفتی نیز در اختیار ندارند، معمولا متخصصان شبکه و امنیت اطلاعات زبده‌یی را استخدام نمی‌کنند و بطور کلی در مقایسه با بانک‌ها و سایر شرکت‌های بزرگ، در امر امنیت سایبری وب سایت‌های خود سهل‌انگاری بیشتری می‌کنند. از این‌رو، به مراتب بسیار بیشتر از سایر شرکت‌ها در معرض حملات سایبری و هک شدن قرار می‌گیرند.
با توجه به نتایج و یافته‌های تحقیقات و پژوهش‌های انجام شده، میزان حملات سایبری در سال آینده میلادی ۲۰۱۸ به اوج خود خواهد رسید؛ بنابر این تمامی شرکت‌های کوچک و بزرگ در سراسر جهان موظف خواهند بود اقدامات و تمهیدات لازم را برای مقابله با هک شدن اتخاذ کنند تا در برابر مجرمان سایبری و حملات و خسارات جبران‌ناپذیر آنها، آسیب‌پذیری کمتری داشته باشند و ضریب امنیت اطلاعات خود و مشتریان خود را به بالاترین حد ممکن برسانند.
براساس گزارش‌های منتشر شده، بدافزارها، باج‌افزارها و حملات DDOS از جمله تهدیدهای امنیتی بودند که از سال ۲۰۱۶ کاربران فضای مجازی را در معرض خطر حملات سایبری قرار داده‌اند و موجب لو رفتن اطلاعات شخصی و محرمانه آنها شده است. طبق آمار، حملات سایبری در سال جاری میلادی ۲۰۱۷نیز به اوج خود رسیده و حالا خبر اینکه قرار است در سال‌های آتی اوضاع از اینکه هست هم نابسامان‌تر شود، بسیار نگران‌کننده به نظر می‌رسد. همانطور که در اخبار گذشته اشاره شده است، سالانه شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی و خصوصی بزرگی در سراسر جهان متحمل خسارات و آسیب‌های جبران‌ناپذیری می‌شوند که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به حمله سایبری به شرکت مالی اکوئیفاکس در امریکا، سازمان بهداشت و سلامت در انگلستان، وزارت‌های دفاع و امور خارجه بسیاری از کشورها، شرکت حسابرسی دیلویت (Deloitte) در امریکا اشاره کرد. بنابراین می‌توان گفت خطر حملات سایبری در کمین تمامی افراد، کاربران و شرکت‌های کوچک و بزرگ در جهان است و دیگر نمی‌توان ادعا کرد که کسی از گزند و خطرات حملات سایبری در امان است. در سال جاری میلادی باج‌افزار، بدافزار و ویروس‌های رایانه‌یی بسیاری در سراسر جهان، اطلاعات محرمانه، خصوصی و مالی میلیون‌ها نفر را به سرقت بردند و میلیاردها دلار به شرکت‌های مربوطه و دولت‌ها خسارت وارد کرده‌اند. حمله سایبری توسط بدافزار واناکرای (WannaCry) بطور قطع یکی از مهلک‌ترین حملاتی است که در طول سال‌های اخیر صورت گرفته است. حملاتی که بدافزار واناکرای در سال گذشته به کشورها، سازمان‌ها و شرکت‌های بسیاری کرد، خسارات جبران‌ناپذیر بسیاری را برای آنها برجای گذاشت. به تازگی نیز ویروس رایانه‌یی و بدافزار «خرگوش بد» سر و صدای بسیاری به راه انداخته است و به شرکت‌ها و بانک‌ها و موسسات کوچک و بزرگی در کشورهای مختلف به خصوص در اروپا حمله کرده و اطلاعات محرمانه آنها را به سرقت برده است.
کانون غبار نتیجه برداشت آب زیرزمینی
رییس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: استفاده بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی علاوه بر افت شدید سطح سفره‌های آب زیرزمینی و فرونشست دشتها، بحران دیگری را به صورت کانون‌های گرد و غبار پدید آورده است.
به گزارش تارنمای وزارت راه و شهرسازی، «علی بیت‌اللهی» ادامه داد: برداشت بی‌رویه40 تا 50 سال گذشته از منابع آب زیرزمینی کشور موجب شده است میزان افت سالانه سطح آب سفره‌های زیرزمینی در اغلب دشت‌های کشور به بیش از یک تا سه متر در سال برسد. وی یادآوری کرد: از 609 دشت کشور، تا سال 1394 تعداد 309 دشت از نظر توسعه برداشت آب زیرزمینی ممنوع اعلام شد. بیت‌اللهی ادامه داد: 300 دشت دیگر نیز یا فاقد منابع آب زیرزمینی شیرین قابل توجه یا دارای آب‌های شور و فاقد کیفیت مناسب است.
مدیریت نادرست و تشدید خسارت فرونشست
رییس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: بر اساس بررسی‌های صورت گرفته، مهم‌ترین عامل فرونشست زمین در دشت‌های ایران استحصال بی‌رویه آب زیرزمینی و افت شدید سطح آب زیرزمینی در این مناطق است. مدیریت نادرست نیز باعث تشدید این پدیده و باعث بروز خسارات جبران‌ناپذیری به مناطق می‌شود.
وی یادآوری کرد: با کاهش بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی در نقاط دارای نشست زیاد و ممنوعیت برداشت شن و ماسه در مناطق بالادست محدوده فرونشست می‌توان از اثر منفی این برداشت‌ها در تغذیه سفره آب زیرزمینی جلوگیری کرد. بیت‌اللهی گفت: خشکسالی و کاهش نزولات جوی، استحصال بی‌رویه آب‌های زیر زمینی، فقدان مدیریت کارآمد منابع آب زیر زمینی، روش غرقابی سنتی و هدرده آب در کشاورزی و افت سطح ایستابی از آثار اصلی فرونشست زمین است. وی ادامه داد: اثرهایی همچون مرگ دشتها و کاهش خاصیت آبخوانی آنها، ترک‌خوردگی مستمر ساختمان‌ها، پل‌ها و کف جاده‌ها، خمش راه‌آهن و لوله‌های نفت، گاز، آب و فاضلاب و ترک‌خوردگی و شکاف در سطح زمین و نبود امکان کشاورزی از دیگر پیامدهای این پدیده به شمار می‌رود. طبق اعلام سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، نخستین‌بار در سال 1346 در دشت رفسنجان آثار فرونشست زمین در اثر افت سطح آب زیرزمینی گزارش شد که به ازای هر10 متر افت سطح آب، حدود42 سانتی‌متر فرونشست سطح زمین به ثبت رسید.
براساس بررسی‌های صورت پذیرفته توسط این سازمان، تا سال 1387 دشت‌های رفسنجان، زرند، مشهد و قزوین با ثبت 30، 25، 25 و 24 سانتی‌متر بر سال نرخ فرونشست در پهنه دشت‌های مطالعاتی رکورددار بودند. در سال 1384 بیشینه نرخ فرونشست زمین در محدوده دشت تهران- شهریار حدود 17 سانتی‌متر بر سال بود که این میزان را در سال‌های 1388 و 1390 به 24 و 36 سانتی‌متر بر سال رسید.
