پنج آتشسوزی دیگر در دو ماه اخیر، پیشدرآمد فاجعه آتشسوزی کمسابقه اخیر در پارک ملی گلستان بودند. حوادثی که زنگ هشدار را برای این پارک ملی عملا بهصدا درآورده بودند اما دولت و سایرنهادهای کشور از پرداخت هزینه و پذیرش مسوولیت در برابر چنین تخریبهای بزرگ زیستمحیطی شانه خالی میکنند
سازمان محیطزیست میگوید هلال احمر برای اطفای آتش پارک ملی گلستان با هلیکوپتر درخواست پول کرده، اما سخنگوی جمعیت هلالاحمر میگوید ما این کار را مجانی انجام دادهایم.
درخواست پول از سازمان محیطزیست برای امدادرسانی با هلیکوپتر از طرف سازمانها و نهادهای دیگر اتفاقی بود که گرچه در زیر پوست حوادث محیطزیستی ایران وجود داشت اما خبری از آن در رسانهها شنیده نمیشد اما اینبار پس از فاجعه آتشسوزی ۸۰۰هکتاری در پارک ملی گلستان، یکی از معاونان سازمان محیطزیست در این باره دست به افشاگری زده است.
احمدعلی کیخا، معاون محیططبیعی سازمان حفاظت از محیطزیست، در گفتوگو با خبرآنلاین گفته بود که «جمعیت هلال احمر کشور برخلاف دستورصریح وزیرکشور برای در اختیار قرار دادن یک فروند هلیکوپتر بهسازمان حفاظت محیطزیست از این کار امتناع کرد.» البته خبری از حضور هلیکوپتر دیگری بهجز بالگرد هلال احمر در منطقه منتشر نشد.
کیخا بدون اشاره به این موضوع گفته است که « آقای رحمانی فضلی[وزیر کشور] دستور اعزام هلیکوپتر داده بود [اما] جمعیت هلال احمر اعلام کرده که قرارداد انجام این پرواز را باید با چه نهادی ببندد و هزینه این اقدام را چه کسی باید بپردازد. » کیخا گفته است که اگر سازمان امکان پرداخت هزینه هلیکوپتر را داشت سراغ بخش خصوصی میرفت که سریعتر و مسوولانهتر رفتار میکند.
اما حسین درخشان، سخنگوی جمعیت هلال احمر، در گفتوگو با ایسکانیوز گفته است: «زمانی که سازمان مدیریت بحران به ما نامه داد، هلیکوپتر ما بدون دریافت هزینهیی در عملیات اطفا شرکت کرد.»
او درباره درخواست هزینه پرواز از سازمان محیطزیست توسط جمعیت هلال احمر میگوید: «نگهداری و سوخت هلیکوپتر هزینهبر است و باید برای چنین عملیاتی مشخص شود که چه کسی هزینه آن را میپردازد.
هلیکوپتر ما در روزی که در محل آتشسوزی حاضر شد از هشت صبح تا 9شب، 9ساعت عملیات داشته است که 60 نفر امدادرسان را بههمراه تجهیزات و 10هزار گالن آب به بالای مناطق کوهستانی رسانده بود.»
صحبتهای سخنگوی جمعیت هلال احمر، درخواست مالی این جمعیت از سازمان محیطزیست را تایید میکند. کنار هم گذاشتن واقعیتهایی درباره اینگونه فجایع زیست محیطی معما را حل که نه، اما پیچیدهتر میکند. اینکه سازمان محیطزیست بودجه یا امکانی برای انجام عملیاتی چون امدادرسانی یا اطفای آتش از طریق آسمان را ندارد و در عین حال سازمانها و نهادهای دیگرنیز یا حاضر نیستند برای نجات محیطزیست ایران حرکتی کنند یا واکنش نشان دادن را مشروط بهدریافت پول میکنند.
پنج آتشسوزی دیگر در دو ماه اخیر، پیشدرآمد فاجعه آتشسوزی کمسابقه اخیر در پارک ملی گلستان بودند. حوادثی که زنگ هشدار را برای این پارک ملی عملا بهصدا درآورده بودند اما دولت و سایرنهادهای کشور از پرداخت هزینه و پذیرش مسوولیت در برابر چنین تخریبهای بزرگ زیستمحیطی شانه خالی میکنند.
نهایتا آتشی که به جان پارک ملی افتاده بود را باران خاموش کرد. آتشسوزی هفته گذشته در پارک ملی گلستان یکی از بزرگترین آتشسوزیهای سالهای اخیر در این ذخیرهگاه طبیعی جهانی بود که این آتشسوزی بیش از 800هکتار از اراضی مرتعی و جنگلی این پارک را نابود کرد.
زبانههای آتش در آغاز با تلاش محیطبانان، آتشنشانها و مردم محلی مهار شده بود اما کندهها و خاکسترهای روشن در وسعت بیش از 800هکتاری هر لحظه دوباره روشن میشدند و رمق نیروهای امدادی را گرفته بودند که سرانجام باران بارید و ماموریت خاموشکردن آتش را به حادثه خاموششدن آتش تبدیل کرد.
با وجود بزرگی این فاجعه محیطزیستی و تکرار آن در دو ماه اخیر، که ضرورت افزایش امکانات اطفای حریق و محافظت از پارک را یادآور میکرد، اینبار هم واکنش مسوولان دستگاههای مختلف درباره این فاجعه محیطزیستی ضعیف بود.