گروه جهان گفت‌وگو بر سر گرم شدن زمین میان نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل متحد بر سر برنامه‌هایی عملی که باید درسال آینده میلادی، در نشست پاریس ارایه شود در لیما، پایتخت پرو در موعد مقرر به پایان نرسید و کماکان ادامه دارد.
به‌گزارش بی‌بی‌سی، اما گفت‌وگوها برای تنظیم پیمان جهانی جدیدی در مورد تغییرات اقلیمی به‌دلیل شکاف میان ثروتمندان و فقرا، پیشرفت مذاکرات را تحت تاثیر قرار داده است. جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده هشدار داد که جهان در مسیر رخداد یک تراژدی بزرگ است. به همین دلیل توافق یک گزینه نیست بلکه «فوریت» است. مذاکره‌کنندگان دو هفته است که در لیما دارند بر سر عناصرلازم در توافق مربوط به تغییرات اقلیمی گفت‌وگو می‌کنند. این کنفرانس از یکم دسامبر آغاز شده و قرار بود در 12دسامبر پایان یابد.
جان کری در سخنرانی‌اش گفت، امروزه بیش از نصف آلودگی را کشورهای درحال توسعه ایجاد می‌کنند، بنابراین برای آنها هم الزامی است تا کاری انجام دهند. اما تعدادی از کشورهای درحال توسعه ازجمله چین در مقابل این دیدگاه مقاومت می‌کنند، طرفدار رویکرد «مشکل مشترک و مسوولیت‌های متفاوت» هستند. آنتونیو مارکاندوس نماینده برزیل در این کنفرانس می‌گوید که ما مشکل مشترک و مسوولیت متفاوت را قبول داریم. وی افزود: من معتقدم که مسوولیت‌های متفاوت، بحث کلیدی این مذاکرات است. کشورهای توسعه یافته می‌خواهند که فقط در زمینه کاهش تولید دی‌اکسیدکربن ملزم باشند اما کشورهای درحال توسعه می‌خواهند که مسوولیت تامین مالی چنین سیاست‌هایی را نیز بر عهده کشورهای توسعه یافته بگذارند.
دیگر موضوع مورد اختلاف، فرآیند بازنگری قبل از نهایی شدن و امضای توافقنامه است. اتحادیه اروپا، این بازنگری نهایی را بسیار مهم می‌دانند درحالی‌که کشورهای درحال توسعه ازجمله هند مخالف آن هستند و آن را غیرضروری می‌دانند.
این درحالی است که مانوئل پولگار ویدال، وزیر محیط زیست پرو گفت: «ما باید تلاش نهایی خود را انجام دهیم و تصمیمی سیاسی اتخاذ کنیم، تقریبا به آن نزدیک شده‌ایم.»
بسیاری از کشورهای توسعه یافته خواستار دست یافتن به نقشه راهی هستند که چگونگی کاهش تولید گازهای گلخانه‌یی را روشن سازد. در متن پیش‌نویس توافقنامه‌یی که درسال 2009 میلادی تهیه شده است، تنها کشورهای توسعه یافته به کمک مالی در این باره دعوت شده‌اند. در واقع مذاکرات توسط کشورهای فقیرتر که خواهان کمک‌های مالی بیشتری هستند، به بن‌بست نشسته است. مذاکرات کپنهاگ با این تعهد تمام شد که جامعه بین‌الملل مبلغ یکصد میلیارد یورو تا سال 2020 به کمک کشورهای فقیرتر اختصاص دارد. امروزه این مبلغ به 10میلیارد یورو برای چهارسال تقلیل یافته است. کشورهای فقیر می‌گویند که این مبلغ برای اعمال سیاستهای محیط زیستی کافی نیست. جیووانی لاویا، یکی از کارشناسان مسایل اقتصادی تغییرات اقلیمی در گفت‌وگو با یورونیوز در مورد کمک کشورهای غنی به کشورهای فقیر می‌گوید: نمی‌توان به برزیل، چین، مکزیک و هند به‌عنوان کشورهای فقیر نگریست. باید راهی یافت که کشورهای غنی‌تر مجبور به کمک مالی به چین نشوند. این درحالی است که استدلال برخی از کشورهای درحال توسعه این است که اجرای سیاستهای زیست محیطی برای دستیابی به توسعه پایدار، برای این کشورها با اینکه
فقیر نیستند اما هزینه‌های اضافی تولید می‌کند و می‌تواند باعث تاخیر در رشد اقتصادی‌شان شود. آنها معتقدند جهان پیشرفته که خود زمانی طبیعت را تخریب کرد تا به رشد و پیشرفت اقتصادی دست یابد، باید به کشورهای فقیر کمک کند. این موضوع یعنی هزینه‌یی که کشورها باید برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی یا محدود کردن آن کنند، یکی از موضوعات مهم مورد اختلاف میان کشورهای شرکت‌کننده در این کنفرانس است و به اعتقاد برخی از تحلیل‌گران می‌تواند باعث شکست این مذاکرات شود.
با این‌همه نشانه‌های مثبتی وجود دارد. باراک اوباما با چین به توافق‌هایی رسیده است و با هند درحال مذاکره است. این بدان معنی است که جهان به مبارزه علیه تغییرات آب و هوا به‌عنوان سیاستی عمده که باید به اجرا گذاشته شود، خواهد نگریست. بیش از 196 کشور در این مذاکرات شرکت دارند و درحالی‌که روز جمعه به‌عنوان اختتامیه این نشست درنظر گرفته شده بود، در برابر محل گردهمایی سران دولت‌ها شماری از مدافعان محیط زیست به اعتراض پرداختند.
جرارد آرانسس، یکی از اعضای جنبش عدالت شرایط جوی فیلیپین در جمع معترضانی که بر زمین دراز کشیده بودند، گفت: «زمانی‌که دولت‌ها اینجا درباره سرنوشت مردم من و مردم جهان درحال بحث هستند، مردم در کشور من، برادران و خواهرانم در فیلیپین جان می‌سپارند.»
