به همان اندازه که برندگرایی و گرایش به خرید مارک‌های خارجی مخرب و زیان بار است، برندسازی محصولات ایرانی با مزایا و دستاورد‌های بسیاری همراه خواهد بود و علاوه بر ایجاد انگیزه مضاعف برای تولیدکنندگان داخلی، صرفه جویی ارزی و تقویت بنیه تولید ملی، به توسعه صادرات کالا‌ها و اقلام ایرانی نیز می‌انجامد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، غلامرضا کاتب، عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در همین زمینه تصریح کرد: تقویت تولید ملی، در کشور نیازمند استفاده مردم از کالای داخلی و کاهش مصرف کالای خارجی است. نماینده گرمسار در مجلس شورای اسلامی در ادامه می‌افزاید: تبلیغ صحیح و اصولی کالا‌های ایرانی می‌تواند نقش بسزایی را در تحول تولید داخلی ایفاء کند و کم نیستند کشور‌هایی که با اتکای به این امر (تبلیغات) در راستای رونق تولید ملی خود تلاش می‌کنند و نتایج آن را نیز مشاهده می‌کنند. او می‌گوید: برندسازی یکی دیگر از اقدامات تاثیرگذار در حمایت از کالای ایرانی است و می‌تواند به صادرات این نوع محصولات در خارج خاک ایران نیز کمک شایانی کند. به واقع، کم نیستند کارشناسان و صاحب نظرانی که به لزوم برندسازی محصولات ایرانی تاکید می‌ورزند، اما حصول این امر، مستلزم تامین پیش نیاز‌های خاص به خود است که در فقدان یا خلأ آن، امکان تحقق چنین امر خطیری میسر نمی‌شود.
یکی از الزامات برندسازی محصولات ایرانی، به ایجاد شناسنامه معتبر برای آن معطوف می‌شود، البته تحقق چنین موضوعی در عرصه‌ها و حوزه‌های گوناگون متفاوت است و قطعا با حصول این امر شاهد گشایش‌های بسیاری در برندسازی محصولات و کالا‌های داخلی و ایرانی خواهیم بود. حوزه پوشاک از نمونه بخش‌هایی است که به‌شدت نیازمند شناسنامه‌دار شدن تولیدات است، عرصه‌یی که با وجود برخورداری از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های مناسب متاسفانه به دلیل برخی کم توجهی‌ها و غفلت‌ها دچار فرصت سوزی‌های بسیاری شده که فروش کالا‌ها و پوشاک تولید داخل با مارک و برند خارجی کرد و مصداقی از این فرصت سوزی به شمار می‌رود. در کنار ارتقای کیفی محصولات ایرانی به عنوان مهم‌ترین رکن برندسازی، شناسنامه‌دار شدن آنها نیز ضرورتی اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد، چندی پیش، علیرضا حائری، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران در گفت‌وگو با رسانه‌ها، با اشاره به وجود محصولات باکیفیت ایرانی همچون برنج، فرش، زعفران و غیره که برای خود نام و آوازه بسیاری دارند، مطرح کرد: در این اقلام، مشتریان و جامعه هدف محصولات مذکور، علاقه و رغبت چندانی به استفاده از نمونه‌های خارجی مشابه نشان نمی‌دهند که این امر نشان از کیفیت بسیار بالای محصولات اشاره شده و تاثیر نافذ آن در جذب متقاضیان دارد. او در ادامه می‌افزاید: عدم استفاده مردم از کالا‌های ایرانی، همیشه به معنی بی‌کیفیت بودن آن نیست بلکه در بسیاری موارد مردم به دلیل چشم و هم چشمی به دنبال استفاده از محصولات غیر می‌روند. حائری می‌گوید: به اعتقاد بنده برای حصولِ امرِ بِرند‌سازی محصولات ایرانی، باید کالا‌های داخلی از هویت و شناسنامه لازم برخوردار شوند تا مشتریان به اطمینان لازم در خصوص وضعیت کیفی آنها دست یابند.
او گام برداشتن در راستای صنعتی شدن و برخورداری از فناوری‌های نوین را راهکاری دیگر در برندسازی محصولات داخلی عنوان می‌کند و با ذکر مثال از عرصه تولید پوشاک در کشور می‌گوید: حوزه مذکور به معنای واقعی کلمه صنعتی نشده و به تعبیری زیر پله‌یی است و با شرایط موجود نمی‌توان قولی در ارتباط با برندسازی در صنعت نساجی داد. دبیر انجمن نساجی می‌گوید: این در شرایطی است که کشور‌هایی همچون ترکیه، چین و بنگلادش، ۷۰ درصد گردش مالی صنعت نساجی خود را از پوشاک به دست می‌آورند در حالی که کشور ما در این زمینه بسیار عقب است و تقریبا روی خط صفر ایستاده‌ایم.
