صنعت خودروسازی در ایران پس از انقلاب هر چند با افت وخیز و حرف و حدیث همراه بود اما مسیر تکامل را پیموده است. به دوره‌های مختلف صنعت خودرو و سکانداران آن که نگاه می‌کنیم در هر دوره تمرکز مدیران ارشد روی یکی از وجهه‌های رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی این صنعت بوده است. می‌توان گفت تا سال 1359 صنعت مونتاژ داشتیم و تا سال 1371 این صنعت در رکود به سر می‌برد. ولی از آن پس تا سال 1382 شکوفایی صنعت خودرو را شاهد بودیم که برنامه خودکفایی و ساخت داخل جزو اهداف عالی آن زمان بود. پس از سال 1382 و با تولید خودروهای جدید با برند ملی، مساله جهانی شدن صنعت خودرو با محوریت صادرات در اولویت قرار گرفت و کیفیت برای ورود به عرصه‌های جدید محور اصلی قرار داشت اما پس از آن سال‌ها، تحریم و نوسانات بازار و مشتری بر تولید سایه انداخت و بیشتر افزایش و در مقطعی کاهش تیراژ تولید برای ادامه حیات این صنعت بزرگ اولویت پیدا کرد تا جایی که واکنش‌های مشتریان به نخریدن خودرو صفر توانست تولید داخل را با مخاطره روبه‌رو و دولت را اجبار به دخالت مستقیم در بازارسازی برای خودروسازان کند. درحال حاضر هم با توافقات مشارکتی جدید با خودروسازانی که سال‌هاست
سایه آنها بر تولید و حضور در کشورمان قابل مشاهده است، دولت و خودروسازان به دنبال فصل جدیدی در صنعت خودرو هستند که تا پایان سال 1396 در صورت تثبیت شرایط فعلی حاکم بر روابط بین‌المللی نمی‌توان از اثرگذاری مثبت آن انتظار خاصی داشت. اگر دولت بتواند همین روند رو به جلو را ادامه دهد شاهد تحولات مثبتی برای مصرف‌کنندگان خودرو به خصوص در داخل خواهیم بود. این اقبال برای خودروسازان پژو و رنو که در ایران برای خود از بازار خوبی برخوردار هستند این امکان را داشته است که از سوی آنها سرمایه‌گذاری شود و برای حفظ و گسترش بازار مصرف در ایران رغبت داشته باشند. در این صورت برای سرمایه‌گذاری‌های جدید شاید این جذابیت با توجه به بازار محدود و عدم مشتریان بالقوه و بالفعل برای دیگر خودروسازان وجود نداشته باشد چراکه نمی‌توان برای این حضور آن هم به صورت سرمایه‌گذاری، توجیه اقتصادی متصور شد زیرا در اکثر کشورها ما شاهد حضور انواع خودروهای لوکس و گران هستیم ولی عموما توسط نمایندگی در کشور مقصد اقدام کرده‌اند و لزومی برای سرمایه‌گذاری با توجه به فروش در تیراژ پایین نمی‌بینند. مثلا ما در کشور سوریه برای تولید خودرو سمند سرمایه‌گذاری کردیم
و سایت تولید مشابه خط تولید ایران خودرو خراسان را ایجاد کردیم ولی امروز با ظرفیتی حدود10هزار خودرو در سال فعال است در صورتی که ایران خودرو خراسان سالانه حدود 150هزار خودرو تولید دارد. مجموعا با توجه به پیش‌بینی دولت در جذب سرمایه‌گذاری خارجی سالانه حدود 10میلیارد دلار در برنامه ششم توسعه ما نمی‌توانیم انتظار زیادی از سرمایه‌گذاران جدید در حوزه صنعت خودرو داشته باشیم و به جای اینکه دنبال افزایش برندها و سرمایه‌گذاری در این صنعت باشیم باید به دنبال توسعه و تکامل در این صنعت بوده و با تولید کیفیت بالاتر، رضایت مصرف‌کنندگان را جلب کنیم.
«خلأ زیر‌ساخت» برای سرمایه‌گذاری خودرویی
ارسال نظر
