گروه حمل و نقل و خودرو
روز گذشته وقتی وزیر خارجه فرانسه در کنفرانس خبری مشترک خود با وزیر خارجه ایران سعی در آوردن توجیهاتی برای کارشکنی‌های فرانسه در روند مذاکرات هسته‌یی داشت، ناخودآگاه یادآور تحلیل‌هایی بود که دلیل اصلی این سنگ‌اندازی‌ها را سهم‌خواهی فرانسه از بازار ایران در دوران پس از تحریم دانستند. فرانسوی‌ها تا پیش از اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران، حضور مختلفی در مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد ایران داشتند؛ از صنعت نفت تا صنعت خودرو که برخی کارشناسان آن را بزرگ‌ترین صنعت کشور ما پس از نفت دانسته‌اند. در شهریورماه نیز شاهد سفر هیات 100 نفره فرانسه به ایران خواهیم بود که ظاهرا قرار است با توجه به مذاکرات مداوم قبل از توافق با بخش‌های راه، خودرو و انرژی از هیات تجاری آلمان یک قدم فراتر رفته و پیش‌نویس قراردادهای همکاری را بررسی کنند. اما با همه این حرف‌ها کسی برای فرانسوی‌ها در ابتدای صف ورود سرما‌یه‌گذاران خارجی به ایران جایی در نظر نگرفته است. چنانکه هفته گذشته و در اثنای سفر هیات تجاری آلمان به ایران که با حضور نمایندگان فولکس‌واگن و بنز همراه بود، وقتی نمایندگان فولکس‌واگن برای دانستن شرایط همکاری پژو با خودروسازان ایرانی
کنجکاوی کردند و کلیاتی را دانستند برای همکاری با خودروسازان ایرانی با شرایطی مشابه اعلام آمادگی کردند؛ درحالی که تا پیش از این و حتی تا پیش از اعمال تحریم‌ها فولکس‌واگن حاضر به سرمایه‌گذاری در ایران برای تولید مشترک و حتی انتقال تکنولوژی نبود و این یعنی در شرایط جدید گزینه‌های بسیاری در انتخاب شریک خارجی پیش روی خودروسازان ایرانی قرار دارد و همانطور که رویکرد ایران در قراردادهای نفتی جدید تغییر کرده و قرار است مدل جدید این قراردادها در شهریورماه رونمایی شود، قراردادهای ایران در بخش خودرو نیز شرایط جدیدی خواهد داشت هرچند که فرانسوی‌ها در ایامی که شرکت‌های اروپایی حاضر به انتقال تکنولوژی به ایران نبودند، اقدام به راه‌اندازی خط تولید کردند اما حال باید شرایطی همچون داخلی‌سازی 40درصدی تولیدات مشترک و شرط کمک به صادرات 30درصد محصول تولیدی را بپذیرند. به ویژه آنکه در ایام تحریم نیز از میان پژو- رنو، پژو بیش از رنو دست خودروساز ایرانی تولیدکننده محصول با برند فرانسوی را در پوست گردو گذاشت و موجب سقوط کمی و کیفی صنعت خودرو ایران شد. از این حیث شاید آلمانی‌ها که سابقه خوبی در همکاری با ایران برای تولید خودروهای
سنگین دارند، شرکای بهتری برای خودروسازان داخلی باشند و در این همکاری تازه بتوانند مصداق ضرب‌المثل آلمانی «قولم امضایم نیست که بتوان پاره‌اش کرد» باشند که در نیروگاه بوشهر یا همکاری‌های آلمانی‌ها در حوزه اتوماسیون صنعتی مصداق پیدا نکرد و تحریم بر آن غالب شد.
