|برایان بورزیکفسکی|
|روزنامه‌نگار اقتصادی در تورنتو|
یکی از زیبایی‌های ورزش این است که هر کسی چه فقیر و چه پولدار می‌تواند بازی کند. کافی است توپ و توری باشد و چند دوست و آشنا دور هم جمع شوند. اما مثل هر چیز دیگری در این دنیا افراد بسیار ثروتمند، کسانی که دارایی آنها بالای چند10میلیون‌دلار است، با بازی ساده فوتبال یا بسکتبال در یک زمین یا ورزشگاه معمولی قانع نمی‌شوند. این افراد به باشگاه‌های ورزشی بسیار گرانقیمت می‌پیوندند، بهترین وسایل ورزشی را می‌خرند و معمولا سراغ ورزش‌هایی می‌روند که به پول هنگفتی نیاز دارد. به‌عنوان مثال مسابقات اسب‌دوانی اسکات چند قرن است که محل تجمع خانواده‌های سلطنتی و اشراف بریتانیا و در دهه‌های اخیر ثروتمندان این کشور بوده است.
گلف، کاسبی یا کار خیر؟
تمام چیزی که برای بازی گلف لازم است یک توپ، یک چوب و زمین چمن که حدود ۴۰ تا ۵۰دلار ورودی به این زمین است. اما ثروتمندان حاضر نیستند آن چند ساعت را در یک زمین بازی معمولی و در کنار افراد عادی سپری کنند. آمارها نشان می‌دهد در امریکا فقط ۱۰درصد از ثروتمندان گلف بازی می‌کنند. در حالی که درصد مردم عادی که عضو باشگاه‌های گلف هستند حدود ۹درصد است.
در‌مورد کشورهای دیگر آمار مشخصی وجود ندارد اما جالب است که بسیاری از زمین‌های گلف لوکس در اروپا، خاورمیانه و جنوب شرقی آسیا هستند. درکل می توان به این نتیجه رسید که بازی گلف در میان ثروتمندان بسیار پرطرفدار است.
اسکی، ویلا، سراشیبی و هیجان
حتی افراد با درآمد متوسط می‌توانند سالی چندبار به پیست‌های اسکی بروند. به عنوان مثال قیمت بلیت تلسکی‌ها در یک پیست اسکی در ایالت کلرادوی امریکا روزانه حدود ۱۰۰دلار است. اما استفاده از یک پیست اسکی انحصاری و ویژه بسیار گرانقیمت است. اکثر ثروتمندانی که اسکی بازی می‌کنند در عین حال دوست دارند ویلای خصوصی خود را در آن منطقه داشته باشند، بهترین تجهیزات اسکی را خریداری می‌کنند و در گران‌قیمت‌ترین دوره‌های آموزشی این ورزش ثبت نام می‌کنند. طبق تحقیقات توماس‌کورلی در مورد شیوه زندگی ثروتمندان، ۱۲درصد از این افراد در نزدیکی پیست‌های اسکی مخصوص ثروتمندان ویلا دارند. در صورتی‌که اگر تمام جمعیت جهان را در نظر بگیریم فقط 6/1درصد از مردم اسکی بازی می‌کنند.
میلیاردرهای هند چه ورزشی دوست دارند
برای افراد بسیار ثروتمند مشارکت در یک ورزش لزوما به‌معنای بازی کردن در آن رشته نیست. برخی از میلیونرها و میلیاردرها ترجیح می‌دهند با خرید و مالکیت یک باشگاه در آن رشته ورزشی شرکت کنند. کبدی یک رشته ورزشی است (شبیه به بازی زو در ایران) که از دهه‌ها پیش در هند رایج بوده است. یکی از اعضای هر تیم باید به زمین حریف بدود و یکی از افراد تیم رقیب را با خود به محوطه جریمه بکشاند. مالکیت یک باشگاه کبدی به‌نسبت سایر رشته‌های ورزشی چندان گران نیست. هزینه خرید و اداره یک باشگاه کبدی حدود ۸۰۰هزاردلار است.
تفریح و ورزش توام با هم
اکثر مردم فقط گاهی اوقات در مورد ورزش قایقرانی بادبانی چیزی می‌بینند و می‌شنوند و آن زمان برگزاری مسابقات المپیک یا جام قایقرانی امریکا است که همیشه در آن چند تیم بزرگ رقابت می‌کنند و صاحبان همه آنها میلیونرها و میلیاردرهای معروفند. نخستین چیزی که یک قایقران ثروتمند نیاز دارد یک قایق بادبانی است و به تناسب اندازه و ساخت قایق ممکن است قیمت آن بین ۵۰ تا ۲۰۰هزاردلار یا حتی بیشتر از این باشد.
یک قایق بزرگ یا به اصطلاح سوپریات که معمولا طول آن بیشتر از ۲۴متر است، حدود ۱۰میلیون‌دلار قیمت دارد. به‌عنوان مثال گفته می‌شود که ارزش قایق بادبانی بری‌دیلر یکی از صاحبان بزرگ شرکت‌های رسانه‌یی امریکا، حدود ۱۵۰میلیون‌دلار است.
هیجان همراه با اسب دوانی
شاید اکثر مردم در عمرشان اسب سواری نکرده و شاید چندبار به‌هنگام مسافرت یا در پارک‌های طبیعی چند ساعتی اسب کرایه کرده باشند. اما برای ثروتمندان جهان، اسب یک کشش عظیمی دارد. باوجودی که رشته‌های ورزشی مختلفی مثل چوگان وجود دارد که اسب در آن شرکت دارد اما مسابقات اسب دوانی از قرن‌ها پیش در بین خانواده‌های سلطنتی، اشراف و طبقات مرفه بسیار پر طرفدار بوده است. به‌همین خاطر است که اصطلاحا به آن ورزش شاهان می‌گویند.
