المانیتور طی گزارشی از چشم‌انداز صنعت خودرو ایران پس از لغو تحریم‌ها نوشت: با وجود چالش‌هایی که در مسیر پیشرفت این صنعت وجود دارد، ظاهرا این بخش به صورت تدریجی به مسیر پیشرفت بازخواهد گشت. پایگاه خبری المانیتور طی گزارشی نوشت: صنعت خودرو یکی از مسائل مهمی است که بعد از توافق هسته‌یی ایران با 6 قدرت جهانی در رسانه‌های ایران به طور جدی مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفته است. این پایگاه در ابتدا دلایل اهمیت صنعت خودرو ایران برای اقتصاد کشور همچنین دلایل وجود بحث و گفت‌وگوهای متعدد حول این موضوع را مورد بررسی قرار داده است. براساس این گزارش ایران بزرگ‌ترین تولید‌کننده خودرو در خاورمیانه است و البته تا قبل از آنکه تحریم‌های اقتصادی بر ایران تحمیل شود این کشور در جایگاه یازدهمین تولید‌کننده خودرو در سراسر جهان قرار داشت. بخش خودرو بعد از نفت دومین صنعت بزرگ کشور محسوب می‌شود. به طور قطع بیش از ٧٠٠هزار کارگر در کارخانه‌های این صنعت مشغول به کار است. وی همچنین تاکید کرد که تحریم‌های غربی نه تنها پیشرفت این صنعت را متوقف کرد بلکه به تولید و قیمت آن هم لطمه وارد کرد چراکه از سویی به علت تحریم‌ها تولید کاهش یافت و از سوی دیگر به خاطر همین تحریم‌ها قیمت خودرو به‌طور ناگهانی حدود ٣٠٠درصد افزایش یافت بدین‌ترتیب تولید از 1.5میلیون خودرو در سال به کمتر از ٧٠٠هزار دستگاه کاهش یافت و نکته مهم دیگر آنکه از کیفیت خودرو‌های تولید ایران هم کاسته شد. حال بعد از گذشت دو سال روحانی در تلاش است این صنعت را احیا کند. حال با برداشتن تحریم‌ها، شرکت‌های خودرو غربی بر سر بازار ایران با چین وارد رقابت شده‌اند. در ادامه این گزارش به نقل از سعید موحدی، معاون اقتصادی گروه تولید خودرو بهمن به بررسی دلایل گرایش تولید‌کننده‌های خودرو غربی و آسیایی به بخش خودروسازی ایران پرداخته شده است. موحدی به المانیتور گفت: «درحال حاضر تقاضای خودرو روند ثابتی را در اکثر کشورها ازجمله چین، ژاپن و کشورهای غربی طی می‌کند حال آنکه می‌توان گفت ایران تنها کشوری است که در آن تقاضای خودرو به طور فزاینده‌یی پیش می‌رود و البته دولت هم تمایل به احیای این صنعت دارد.» به گزارش تسنیم، گفتنی است شرکت‌های غربی نظیر رنو، پژو، مرسدس بنز و ولوو اعلام کرده‌اند که مایلند علاوه بر صادرات به ایران از این کشور به عنوان مرکزی برای صادرات محصولاتشان به کشورهای همسایه ایران ازجمله عراق، جمهوری آذربایجان، سوریه و افغانستان استفاده کنند. با وجود چالش‌هایی که در مسیر پیشرفت این صنعت وجود دارد، ظاهرا این بخش به صورت تدریجی به مسیر پیشرفت بازخواهد گشت و با طرح‌های مشترکی که درحال شکل‌گیری است، امید آن وجود دارد که این کشور نه تنها مقصدی برای محصولات خارجی خواهد بود بلکه به عنوان مرکز صادرات عمل خواهد کرد.
