یک شاخه گل در بیابان

علیرضا خمسه مردی که به پهنای صورت لبخند می‌زند و خنده بر لب مخاطبانش هم می‌آورد، می‌گوید این شادی ارثیه پدری اوست و تمام تلاشش را می‌کند تا دیگران را به سهم خودش شاد کند. خمسه که این شب‌ها در نقش بابا پنجعلی سریال «پایتخت» راهی خانه مخاطبان وسیع‌اش شده، می‌گوید بازی کردن شخصیت بابا پنجعلی ساده نیست چراکه او شخصیت ایستایی دارد و برخلاف من که آدم پرجنب‌وجوشی هستم، مدام در سکون به سر می‌برد، کم حرف می‌زند و بیشتر درگیر درونیات خودش است. خمسه در خیابان پامنار، در یک خانواده مذهبی و سنتی بزرگ شد. پدرش معمار بود و مادرش خانه‌دار. او از هنگام تولد شخصیت متفاوت خودش را نشان داده است چون قبل از او فرزندان پدر و مادرش فوت می‌شدند و به قول خودش این او بود که این تابو را شکست و به عنوان نخستین فرزند خانواده که پشت مرگ را به خاک مالید، وارد این دنیا شد. او از 13سالگی همراه دو پسرخاله‌اش به تئاتر و بازیگری روی آورد، در خانه نمایش راه انداخت، پرده ‌زد و بلیت می‌فروخت... می‌گوید: وقتی تصمیم گرفتم وارد حرفه بازیگری شوم، پدرم چون خودش اهل ذوق بود مانع نشد اما مادرم چون خیلی مذهبی بود تا زمانی ‌که متوجه نشد بازیگری چیست و چرا می‌خواهم بازیگر شوم، مخالف بود اما بعد که فهمید هدف ما خیر است یکی از مشوق‌های کارهایم شد. خمسه می‌گوید: من از طریق کارم که بازیگری کمدی است، فکر می‌کردم می‌توانم روی جامعه‌ام تاثیر داشته باشم و با نمایش رفتارهای اشتباه مردم به شکل کمدی، باعث شوم این رفتارهای غلط به ‌تدریج تصحیح شوند. بعدها به مرور فهمیدم این کار مانند یک شاخه گل در بیابان است که به تنهایی جواب نمی‌دهد؛ همپای برنامه‌های تئاتر و سینما باید نظام‌های آموزشی، تربیتی و خانوادگی هم دچار تحول شوند.