هزینه گزاف برای ساخت و تعمیر استادیوم‌های جام‌جهانی و شکست در این جام‌جهانی، را بسیاری از تحلیلگران عاملی برای شکست دیلما روسف رییس‌جمهوری کنونی و کاندیدای فعلی می‌دانند اما روسف فقط یک طرف این بازی انتخاباتی است. درواقع برای سایر کاندیداها که احتمالا بخش مهمی از تبلیغات خود را به انتقاد از سیاست‌های اقتصادی روسف اختصاص خواهند داد، این انتقادها لزوما رای‌آور نخواهد بود. آنچه که برای مردم اهمیت دارد این است که کدام رقیب او بتواند برای مردم چشم‌انداز ثبات و احیای اقتصادی ترسیم کند که مردم معترض و رنجدیده آنها را برای رای‌دادن اقناع کند. اکونومیست در گزارشی به بررسی تاثیرهای رکود اقتصادی بر مبارزات انتخاباتی دو کاندیدای ریاست‌جمهوری برزیل پرداخته است که در زیر می‌خوانید:
«کسادی» هرگز خبر خوبی برای دولت نبوده است، این خبر در آستانه انتخابات می‌تواند طنین ناقوس مرگ برای آن باشد.
پنج هفته قبل از برگزاری انتخابات اپوزیسیون دولت از انتشار گزارش رسمی در 29 اگوست بسیار خشنود است. این گزارش نشان داد تولید ناخالص داخلی برزیل در سه‌ماهه نخست سال جاری میلادی 2/0درصد و در سه‌ماهه دوم سال 6/0درصد سقوط داشته است. این آمارها آن‌قدر که رقیب انتخاباتی دیلما روسف را خوشحال کرد، می‌تواند مهم نباشد. چرا این این‌گونه است؟
روسف انقباضی را که در اثر احیای ضعیف اقتصادی بحران مالی سال2009 گریبانگیر آنها هم شده بود، و نیز تعطیلات سراسری و درنتیجه روزهای کاری کمتر در طول جام‌جهانی فوتبال را که تا 13جولای به‌طول کشید را مقصر می‌داند. این تعطیلات اضافی به‌دلیل کاهش حجم ترافیک در شهرهای برگزارکننده بازی‌ها در طول برگزاری بازی‌های جام‌جهانی فوتبال از سوی مقامات در نظرگرفته شد. منتقدان معتقد هستند که تعطیلات اضافی در شهرهای برگزارکننده بازی‌ها نمی‌تواند سقوط سه‌ماهه نخست سال را توجیه کند آن هم درحالی‌که پیش‌تر وعده شکوفایی اقتصادی در منطقه دریای کاراییب را به‌واسطه جام‌جهانی داده بود. از 45 کشوری که گزارش سه‌ماهه دوم سال جاری میلادی خود را منتشر کرده‌اند تنها اوکراین که در شرایط جنگی است، تولید ناخالص داخلی خوبی نداشته‌اند. منتقدان روسف رکود اقتصادی و کاهش سرمایه‌گذاری را نتیجه مداخلات وی می‌دانند. سستی در وضع سیاست‌های مناسب مالی و عدم رسیدگی به مشکلات مزمن، زیرساخت‌های نامطلوب، نظام اداری پیچیده و نظام مالیاتی که جزو پیچیده‌ترین نظام‌های مالیاتی در جهان از دیگر اتهامات روسف است.
تمامی این علایم در میان‌مدت برای برزیل ناگوار است. اما هنوز به‌نظر نمی‌رسد که روسف در کوتاه‌مدت و در سر صندوق رای هزینه این اوضاع را بپردازد. اگرچه، اوضاع بازار روی تولید اثرگذار بوده است، هنوز علایمی از تمایل برای اخراج کارگران و کاهش هزینه‌ها دیده نمی‌شود. آمار بیکاری روی 9/4درصد ایستاده است و اگرچه انتظار افزایش آن می‌رود، اما تا زمان برگزاری انتخابات چنین امری بعید به‌نظر می‌رسد.
از طرف دیگر، درآمد متوسط خانوارها توانسته خود را با تورم همگام کند و سرسختانه با شرایط دست‌وپنجه نرم می‌کند. درحالی‌که شاخص اعتماد مصرف‌کنندگان همچنان پایین است. اما این اعتماد با توقف سیر افزایش قیمت موادغذایی و هزینه خدمات بعد از جام‌جهانی فوتبال، تقویت شد. در عوض، میزان محبوبیت دولت که از ابتدای سال جاری میلادی سیر نزولی داشت، در‌ماه آگوست رو‌به‌افزایش گذاشت.
بازار به سهم خود شاهد آمار منتشرشده در گزارش سه‌ماهه دوم سال در مورد تولید ناخالص داخلی است که این آمار شانس پیروزی اپوزیسیون را در انتخابات بالا برده است. آماری که رییس‌جمهور جدید باید باتوجه به آن سیاست‌های خود را اعمال و پیاده کند. این موضوع نشان می‌دهد که چرا سرمایه‌گذاران از رسیدن شاخص بازار اصلی سهام به بالاترین عدد در 20ماهه منتهی به 29 آگوست چندان استقبال نکرده‌اند.
روسف دیگر چندان امیدوار نیست و پیروزی خود را قطعی نمی‌داند: نظرسنجی‌ها حکایت از آن دارند که روسف در دور دوم انتخابات نتیجه را به رقیب خود از حزب سوسیال برزیل واگذار خواهد کرد. مارینا سیلوا در دیدگاه مردمی بسیار محبوب است زیرا او مظهر نوسازی سیاسی است که برزیلی‌ها آرزوی آن را دارند. با این‌همه چشم‌انداز تغییر و «احیا» به‌جای تمایلی برای تنبیه و بازخواست روسف به‌دلیل سوء‌مدیریت اقتصادی است که بیشترین تاثیر را روی رای مردم برزیل خواهد داشت.
