مساله عدم دسترسی برابر شهروندان سیاهپوست و لاتین به اینترنت در قیاس با سفیدپوستان در ایالات متحده به چالشی عمیق برای فعالان مدنی و کارشناسان حوزه فناوری این کشور بدل شده است. به گزارش مهر به نقل از لس‌آنجلس‌تایمز؛ با توسعه و رشد شبکه اینترنت، موضوع دسترسی برابر و عادلانه شهروندان به این فناوری نوظهور به دغدغه بسیاری از کارشناسان حوزه فضای مجازی و جامعه شناسان بدل شده است. عدم توازن و برابری در دسترسی به اینترنت با توسعه و رشد این فناوری نوظهور به چالشی عمیق برای دولت‌های جهان و سازمان‌های فراملی تبدیل شده. انسان معاصر دوشادوش زیست واقعی خود زیست مجازی دادر و نابرابری و عدم وجود امکانات برای همه معضلی است که دنیای واقعی به دنیای مجازی منتقل کرده و ایالات متحده امریکا هم در این عرصه استثنا نیست. مجموعه نظر سنجی جامعه امریکایی، اخیراً بر اساس تحلیل داده‌های خود به این نتیجه رسید که تعداد بیشتری از کالیفرنیایی‌های سفید پوست به نسبت خانوارهای سیاه پوست و لاتین‌تبار به اینترنت دسترسی دارند. موسسه سیاست عمومی کالیفرنیا که اخیراً نتیجه بررسی‌های خود را ارایه کرده است، خاطرنشان کرد که نظرسنجی سازمان سرشماری ایالات متحده امریکا، زمانی که دسترسی به اینترنت پر سرعت به علت قرنطینه‌های ناشی از همه‌گیری به امری ضروری برای دسترسی به مدرسه و دورکاری تبدیل شده بود تصویری از گسترش دسترسی مردم به خدمات اینترنت پر سرعت اما به صورت نابرابر را نشان می‌دهد. این داده‌ها از نظرسنجی جامعه امریکا در سال ۲۰۲۰ به دست می‌آیند که پخش و دسترسی به آن به گفته موسسه به دلیل همه‌گیری کووید ۱۹ و «جبهه‌گیری قابل توجه و بدون پاسخ» محدود شده است. این موسسه در ادامه بیان کرد: «ما یافته‌هایمان را محتاطانه ارایه می‌کنیم و مقایسه مستقیمی با سال‌های قبل انجام نمی‌دهیم.» بر اساس این داده‌های تجربی ۸۵ درصد از خانواده‌های کالیفرنیایی در سال ۲۰۲۰ به اینترنت پر سرعت دسترسی داشتند در حالی که ۹۴ درصد از همه خانواده‌ها به اینترنت به‌طور کلی، پر سرعت و خطی و کم سرعت دسترسی داشتند. ۸۷ درصد از خانواده‌های سفید پوست به اینترنت پر سرعت دسترسی داشتند، در حالی که ۸۳ درصد از خانواده‌های سیاه پوست و ۸۰ درصد خانواده‌های لاتین تبار به اینترنت پر سرعت دست داشتند. این اختلافات فقط در میان گروه‌های نژادی نبود. خانوارهایی که سرپرستی آنها بزرگسالان ۶۵ سال به بالا یا افرادی غیر تحصیلکرده هستند به نسبت خانوارهایی با سرپرست‌های جوان و تحصیلکرده کمتر به اینترنت پر سرعت دسترسی دارند. به همین ترتیب خانوارهایی با درآمد سالانه کمتر از ۵۰۰۰۰ هزار دلار کمتر از خانواده‌های ثروتمند به پهنای باند دسترسی داشتند. علاوه بر این ۱۲ درصد از خانواده‌های سیاه پوست و لاتین تبار و ۲۳ درصد از خانواده‌ها کم در آمد، گزارش دادند که لپ‌تاپ، دسکتاپ یا «سایر دستگاهای کامپیوتری» را در خانه نداشتند. این موسسه در ادامه نوشت «نکته حائز اهمیت این است که ۵ درصد از خانواده‌هایی که کودکان مدرسه‌ای داشتند در خانه دسترسی به کامپیوتر نداشتند.» شکاف طبقاتی در دسترسی به اینترنت در ناحیه یکپارچه مدرسه لس‌آنجلس به‌طوری واضح دیده می‌شود. طبق تخمین‌ها ۲۰ درصد از دانش‌آموزان که چیزی حدود ۹۰۰۰۰ کودک از ۴۵۰۰۰۰ نفر هستند، به‌طور کامل به پهنای باند دسترسی نداشته یا پهنای باند کافی برای برآورده کردن الزامات تحصیلی خود نداشتند. برخی از دانش‌آموزان گزارش دادند که هنگام انجام تکالیف مدرسه از راه دور به صورت آنلاین مشکلاتی چون آنلاین بودن چند دانش‌آموز کاربر به‌طور همزمان و در نتیجه اختلال در اینترنت و قطع ارتباط داشته‌اند. مقامات ناحیه اخیراً یک طرح ۵۰ میلیون دلاری را برای ایجاد دسترسی به اینترنت برای خانواده‌هایی که ممکن است از پس هزینه‌های آن بر نیایند، ارایه کردند. علاوه بر این، موسسه افزود که بر آورده‌ای کمیسیون ارتباطات فدرال نشان می‌دهد که ۳.۷ میلیون خانوار واجد شرایط برنامه‌های فدرال هستند که برای دسترسی به پهنای باند به آنها تخفیف داده شده یا یارانه پرداخت می‌شود، اما تنها ۱.۴ ملیون خانواده تاکنون ثبت نام کرده‌اند. این موسسه نوشت: «با این وجود، این برنامه‌ها به افزایش دسترسی دیجیتال کمک کرده‌اند.» پاندمی کووید ۱۹ به تغییراتی اساسی در زندگی مردم منجر شد که از جمله می‌توان به کلاس‌های آنلاین و دورکاری اشاره کرد که وجود اینترنت را در زندگی همه بیش از پیش ضروری کرد.
