مهدی افضلیان
مدیر آموزش و توسعه کارگزاری آگاه
بازار سرمایه چند صباحی است که بر مدار مثبت می‌گردد و شاخص بازار هم در طول یک‌سال گذشته بازدهی 20درصدی را به خود اختصاص داده است. بر این اساس می‌توان گفت بازدهی بالاتر از بازده اوراق با درآمد ثابت نیز ثبت شده اما حال باید بررسی کرد که آیا توان رشد بیشتر از این مقدار برای شاخص کل وجود دارد یا خیر. طی چند وقت اخیر عمده‌ترین رشد ارزش شاخص کل مربوط به دو گروه فلزات اساسی و پالایشگاهی بود که برای گروه فلزات اساسی افزایش قیمت‌های برخی کالاهای پایه مانند مس، روی و بیلت فولادی موجب رشد قیمت شرکت‌های مربوط به این صنعت شده است، چرا که قیمت فلز مس تا سطح 6800دلار و قیمت روی تا سطح 3100 دلار و بیلت فولادی تا محدوده‌های 400 دلار افزایش یافته است. افزایش قیمت نفت نیز فرصت‌های مناسبی را برای افزایش قیمت محصولات پالایشی ایجاد کرد و عمدتا نرخ‌هایی که از طرف پالایش و پخش در گزارش‌های 6ماهه به این شرکت‌ها اعلام شد نسبت به قبل افزایش قابل توجهی را نشان می‌دهد. از طرفی همین موضوع موجب افزایش سود شرکت‌ها شد که البته این نکته را باید در نظر داشت؛ افزایش قیمت شرکت‌های پالایشی در 4 ماه گذشته حدودا 40درصد بوده است، بنابر‌این به همین دلیل باید گفت در حال حاضر قیمت‌ها پیش‌خور شده‌اند اما در این بین این نکته را باید مدنظر قرار داد که انتظار تعدیل سود برای شرکت‌های گروه پالایشگاهی در گزارش‌های 9 و 12ماهه دور از ذهن نیست به همین دلیل در حال حاضر هم تقاضا برای سهام این قبیل شرکت‌ها و رشد قیمتی آنها وجود دارد.
از سویی طی چند روز گذشته شاهد اقبال بازار به برخی سهم‌هایی بودیم که به لحاظ بنیادی هیچ چشم‌اندازی در حال حاضر برای آن وجود ندارد. شرکت‌هایی از گروه پتروشیمی که صرفا ورود نقدینگی به آن موجب شد که طی چند روز گذشته رشد محسوسی را تجربه کنند که این نقدینگی را می‌توان از درگاه ورود سرمایه از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری به سهام این شرکت‌ها نام برد. به عبارتی دیگر رشد سهام این شرکت‌ها را می‌توان به عنوان تزریق نقدینگی در نظر گرفت. حال سوال اینجاست که آیا بعد از خرید این صندوق‌ها انتظار رشد در آینده برای این شرکت‌ها وجود دارد یا خیر.
با توجه به رشد شاخص کل و عبور پرقدرت آن از محدوده 89500 واحدی که سقف شاخص کل در سال 92 بوده است، می‌توان گفت که در شرایط فعلی اندکی استراحت برای بازار سرمایه می‌تواند مناسب باشد. البته این استراحت را نمی‌توان صرفا از جنس کاهش قیمت مدنظر قرار داد بلکه می‌توان گفت که این استراحت بیشتر زمانی است. حال با توجه به وضعیت پیش‌رو باید در انتظار قیمت‌های جهانی بود، چرا که بخش زیادی از رشد بازار با توجه به این تغییرات صورت گرفته است. در صورتی که شاهد تثبیت قیمت‌های جهانی به خصوص فلزات اساسی در محدوده‌های فعلی باشیم، انتظاری برای کاهش قیمت سهام شرکت‌ها وجود ندارد و برای گزارش‌های 9 ماهه شرکت‌ها می‌توان محدوده‌های فعلی را به عنوان یک کف محکم برای سهام شرکت‌ها مدنظر قرار داد.
