رشد 326 درصدی بدهی دولت به بانک مرکزی
بدهی دولت به بانک مرکزی در پایان خرداد پس از کسر تنخواه بودجه 99، مالیات 9800 میلیارد تومانی بودجه 97 و 10 هزار و 580 میلیارد تومان اسناد به تعهد دولت، در مجموع به 56 هزار و 60 میلیارد تومان می‌رسد که نسبت به سال 91 معادل 326 درصد افزایش داشته است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، بررسی وضعیت بدهی دولت به بانک مرکزی در سال‌های 91 تا خرداد ماه 99 نشان می‌دهد که این بدهی از رقم 13 هزار و 161 میلیارد تومان به 96 هزار و 970 میلیارد تومان رسیده است.
اما در این رشد ارقام بدهی دولت به بانک مرکزی چند نکته باید مورد توجه قرار گیرد که در صورت لحاظ کردن این نکات میزان رشد واقعی بدهی دولت تغییر می‌کند.
از مجموع کل بدهی دولت به بانک مرکزی، 10 هزار و 570 میلیارد تومان از این رقم اسناد به تعهد بوده است.
طبق تعریف بانک مرکزی «اسناد به تعهد دولت، اسنادی است که بابت مطالبات بانک مرکزی از دولت از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی به وثیقه جواهرات ملی تعهد شده و به موجب ماده 8 قانون پولی و بانکی کشور (مصوب سال 1351) به عنوان پشتوانه اسکناس‌های منتشره منظور شده است.
بخشی دیگر از اسناد به تعهد دولت مربوط به سفته‌هایی است که از سوی بانک مرکزی و به نیابت از دولت جمهوری اسلامی ایران به عنوان سهمیه دولت نزد صندوق بین‌المللی پول به امانت گذاشته می‌شود.»
بنابراین این 10 هزار و 570 میلیارد تومان صرف هزینه‌های دولت و هزینه‌های بودجه‌ای نشده است.
همچنین در چارچوب قانون بودجه سال 97 دولت 34 هزار میلیارد تومان از بدهی خود به بانک‌ها را با بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی تهاتر کرد.
پیگیری ما نشان می‌دهد در سال 98 هم حدود 3 هزار میلیارد تومان از بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی با بدهی دولت به بانک‌ها تهاتر شده است.
با این اقدام 37 هزار میلیارد تومان از بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی به حساب بدهی دولت به بانک مرکزی منظور شد.
کارگزاری‌ها در ثبت سفارش عرضه اولیه تعهدی ندارند
عرضه‌های اولیه به دلیل اینکه از یک‌سو معمولا سودده هستند و از سوی دیگر خرید آنها به دانش و مهارت خاصی نیاز ندارد، به جذابیت این روزهای بازار سرمایه تبدیل شده است؛ به‌طوری‌که مشارکت سهامداران در خرید عرضه‌های اولیه به عدد سه میلیون نفر نیز رسیده است.
در این میان برخی کارگزاری‌ها به صورت اتوماتیک نسبت به خرید عرضه‌های اولیه اقدام می‌کنند؛ خدمتی که دبیرکل کانون کارگزاران بورس اوراق بهادار آن را اضافه می‌داند نه ضروری.
به گزارش ایسنا، از ابتدای سال جاری تاکنون شاهد حدود ۱۲ عرضه اولیه در بازارهای بورس و فرابورس بوده‌ایم. در این میان برخی هفته‌ها دو عرضه اولیه، یکی در بورس و دیگری در فرابورس صورت می‌گرفت؛ مانند هفته گذشته که عرضه اولیه بگیلان در فرابروس و غزر در بورس انجام شد.
در این راستا، برخی کارگزاری‌ها با اطلاع مشتری، به صورت خودکار نسبت به خرید عرضه‌های اولیه اقدام می‌کنند اما برخی دیگر این فرایند را بر عهده مشتری می‌گذارند. اما هفته گذشته تعدادی از کارگزاری‌ها یکی از عرضه‌های اولیه را خریداری کردند اما عرضه اولیه دیگر را نخریدند.
این موضوع باعث می‌شود این سوال مطرح شود که آیا کارگزاری‌ها تعهدی نسبت به خرید عرضه‌های اولیه دارند یا خیر؟در این راستا، روح‌الله میرصانعی-دبیرکل کانون کارگزاران بورس اوراق بهادار- در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه خرید خودکار عرضه اولیه توسط کارگزاری‌ها یک خدمات اضافی است که کارگزار به مشتری خود ارایه می‌دهد، اظهار کرد: هر سهمی که مشتری قصد خرید آن را دارد، شخصا باید سفارش‌گذاری کند. مشتریان دسترسی برخط دارند و به راحتی می‌توانند سفارش خود را ثبت کنند.
وی ادامه داد: در خرید عرضه اولیه کارگزار یک خدمات اضافی را ارائه می‌دهد و به مشتری اعلام می‌کند اگر مانده‌ای نزد کارگزاری دارد و مشتری در روز عرضه اولیه به هر دلیلی به سامانه دسترسی نداشت، سفارش عرضه اولیه را ثبت می‌کند. درواقع کارگزار بر اساس مجوزی که از مشتری می‌گیرد می‌تواند سفارش خرید عرضه اولیه را ثبت کند.
دبیرکل کانون کارگزاران بورس اوراق بهادار در پاسخ به این سوال که آیا امکان خرید دو عرضه اولیه در یک روز برای مشتری وجود دارد؟ گفت: اگر مشتری به سامانه معاملات برخط وصل شود، در یک روز برای دو عرضه اولیه می‌تواند سفارش‌گذاری کند.
