اجلاس مشورتی گروههای مختلف یمنی در ژنو به میزبانی سازمان ملل متحد مطابق پیشبینیها بدون حصول به نتیجهیی به پایان رسید تا بار دیگر این واقعیت که سازمان ملل متحد در پروندههای بحرانی خاورمیانه نمیتواند کارایی لازم را داشته باشد به اثبات برسد. سازمان مذکور پیش از این نیز در قبال بحران جاری در سوریه علاوه بر تعیین نمایندگان ویژه و برگزاری کنفرانسهای مختلف با حضور بازیگران مختلف نتوانسته بود به راهکاری دست یابد و بهنظر میرسد درمورد یمن نیز دستکم در کوتاهمدت روال به همین صورت ادامه پیدا خواهد کرد. اما علل بینتیجه ماندن اجلاس یمن چه بود؟
یکی از مهمترین دلایل به ترکیب خود دعوتشدگان باز میگردد. در اجلاس مذکور شاهد آن هستیم که تحتفشار یکی از طرفین، از برخی بازیگران موثر منطقهیی نظیر ایران دعوتی بهعمل نیامد. این درحالی است که روند تحولات بحرین بهگونهیی است که نمیتوان از نقش موثر و با نفوذ ایران در این کشور و در میان گروههای حوثی چشمپوشی کرد. مساله دیگر این است که هنوز گروههای مختلف یمنی در عمل اعتقادی به حل بحران از طریق راهکار یمنی-یمنی ندارند چراکه هر یک از گروههای مذکور در عمل وابسته به یکی از کشورهای قدرتمند منطقه هستند. در چنین فضایی این دیدگاهها، خواستهها و اهداف کشورهای حامی است که نقش موثرتری در افزایش یا کاهش بحران ایفا خواهد کرد.
اصرار عربستان به راهکار اشتباه ادامه حملات هوایی و افزوده شدن تعداد تلفات غیرنظامیان حین مذاکرات و پس از آن نیز یکی دیگر از عوامل موثر بر تداوم بحران و نبود چشمانداز روشن برای حل آن است و سرانجام اینکه قدرتهای فرامنطقهیی و بازیگران اصلی صحنه نظام بینالملل هیچ یک تمایل چندانی برای حضور موثر و تلاش برای حل این بحران از خود نشان نمیدهند چراکه یمن فاقد اهمیت استراتژیک برای آنان بوده و تنها از منظر رقابتهای منطقهیی و مشخص شدن دایره نفوذ قدرتهای منطقهیی است که بازیگران فرامنطقهیی، ازجمله امریکا، به فراخور اهداف راهبردیشان در منطقه واکنشهایی را نشان میدهند.