هنوز کرونا خیلی سایه‌اش را گسترده نکرده بود که کیومرث مرادی و همکارانش در موسسه آموزشی «پادمارت» متوجه شدند این مهمان ناخوانده به این زودی قصد رفتن ندارد. پس فعالیت‌هایشان را به فضای مجازی بردند. کیومرث مرادی، علاوه بر کارگردانی بخشی از نمایش‌های خاطره‌انگیز تئاتر ما همچون «افسون معبد سوخته»، «رازها و دروغ‌ها»، «خواب در فنجان خالی»، «شکلک» و... همیشه بخشی از زمان خود را به تدریس تئاتر اختصاص داده است. او مدتی است در موسسه آموزشی «پادمارت» مشغول آموزش تئاتر است که از اسفند سال گذشته با ورود کرونا، به ناچار برنامه‌های خود را در شکل و شمایل تازه‌ای دنبال می‌کند. او از آسیب‌هایی گفت که کرونا به حوزه فرهنگ و هنر وارد کرده، از تنهایی آدم‌ها و از آرزوی در آغوش کشیدن مادرش که بیش از دو ماه است او را ندیده است. او گفت: از ابتدای فروردین امسال برگزاری کارگاه‌های آنلاین را با درس‌واره‌های بازیگری در اینستاگرام آغاز کردیم. در این مدت سه موضوع را آموزش دادیم؛ اینکه به عنوان یک بازیگر چگونه باید یک نمایشنامه را بخوانیم چراکه خوانش یک بازیگر از یک متن نمایشی با خوانش یک مخاطب معمولی خیلی متفاوت است. این کارگردان تئاتر از درس‌واره آسیب‌شناسی بازیگری به عنوان دیگر مبحث آموزشی این دوره نام برد و افزود: در وهله بعد به این مساله پرداختیم که چه آسیب‌هایی در طول مسیر آموزش، بازیگران جوان را تهدید می‌کنند و موجب نومیدی، خستگی و بی‌انگیزگی آنان می‌شود. مرادی گفت: دو ماه است مادرم را ندیده‌ام و حسرت در آغوش کشیدنش را دارم. بعد از کرونا حتما یک دل سیر او را در بر خواهم گرفت.
