سنگ‌اندازی هواداران پرسپولیس و تراکتور یادآور هفته‌های تعویق در آغاز مسابقات لیگ برتر است که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به بهانه آماده‌سازی ورزشگاه‌ها از لحاظ امنیتی و جلوگیری از اتفاقات تلخ گذشته، مانع از شروع لیگ برتر شدند. دیدار پرسپولیس و تراکتور کارزار پرتاب سنگ و اشیای سخت بر سر و روی هواداران دو تیم در نیمه جنوبی ورزشگاه آزادی بود که منجر به مصدوم شدن تعداد زیادی از هواداران بی گناه شد و یک بار دیگر زنگ خطر را برای فوتبال ایران به صدا درآورد. بعد از تکرار سنگ‌اندازی در بازی‌های مهم فصل گذشته از جمله فینال جام حذفی، مهدی تاج اعلام کرد که با فراهم شدن سخت‌افزارهای مناسب از جمله نصب دوربین مدار بسته، شماره‌گذاری صندلی‌ها و فروش بلیت الکترونیکی در بردارنده اطلاعات تمام هواداران است، دیگر اتفاقات ناخوشایند در ایران رخ نخواهد داد. در واقع برنامه فدراسیون فوتبال استفاده از اقدامات اصلاحی در ابتدای لیگ برتر، استفاده از دوربین‌های نصب شده در ورزشگاه‌ها برای شناسایی تماشاگران خرابکار بود تا با محروم کردن آنها فضای ورزشگاه‌ها را سالم‌سازی کند، اما تمام این وعده‌ها در حد حرف باقی ماند و هیچ نتیجه‌ای جز فشرده شدن مسابقات لیگ برتر و به هم ریختن زمان اردوهای تیم‌های ملی از جمله تیم ملی امید نداشت تا اینکه در دیدار با پرسپولیس یک بار دیگر باران سنگ روی سر و صورت هوادار بی‌گناه فرود آمد و هیچ مسوولی هم از این اتفاقات ناراحت نشد. به گزارش ایسنا، این قبیل اتفاقات در حالی در یک بازی معمولی رقم خورده که بازی نه در اوج حساسیت بلکه در اواسط مسابقات لیگ برتر برگزار شده و با این برد و باخت هیچ اتفاقی برای تیم‌ها نمی‌افتد. حال تصور کنید اگر بازی در فینال جام حذفی برگزار می‌شد و حساسیت در اوج خود قرار داشت، آیا فدراسیون فوتبال، مسوولان ورزشگاه و ماموران امنیتی قادر به کنترل این تنش‌ها روی سکوهای ورزشگاه آزادی بودند؟ این اتفاق، نتیجه سال‌ها بی‌تفاوتی مسوولان و برنامه‌های نادرست در فرهنگ‌سازی و ایجاد سازوکار مناسب برای ایمن‌سازی در ورزشگاه‌ها است که یک تهدید بالقوه برای فوتبال ایران به شمار می‌رود و بعید نیست که در یک بازی بین‌المللی، سنگی به سر و صورت یک هوادار بخورد یا به سمت زمین پرتاب شود و آن وقت بهانه لازم مبنی بر ناامنی دست کشورهای متخاصم بیفتد و زمینه محرومیت فوتبال ایران فراهم شود. هنوز چند روزی از بهانه‌جویی مسوولان AFC با خط‌دهی‌های کشورهای عربستان و امارات نمی‌گذرد که فوتبال ایران فعلا توانسته با اهدای دو میزبانی در مرحله پلی آف از این ماجرا سر سالم به در ببرد اما باید در انتظار روزی نشست که با پرتاب یک سنگ به سمت نیمکت رقبای خارجی یا مسوولان امنیتی، محرومیتی طولانی مدت نصیب ایران شود. اکنون که تصاویر متعددی از تماشاگران متخلف توسط اهالی ورزش منتشر شده و چهره خیلی از خرابکارها در طول بازی مشخص شده است، مسوولان سازمان لیگ و کمیته انضباطی در صورتی که دسترسی به دوربین‌های مداربسته هم ندارند، می‌توانند از همین راه اطلاعات این تماشاگران را شناسایی و آنان را باز حشور در استادیوم محروم کنند تا شاید ریشه این اتفاقات خشکیده شود. هر چند انتظار این است که بعد از هزینه‌های گزاف برای آماده‌سازی ورزشگاه‌ها و نصب دوربین‌های امنیتی برای بررسی سکوهای ورزشگاه‌ها، مسوولان از همین طریق دست به کار شوند و بعد از سال‌ها به بیراهه رفتن، وظیفه خود را به درستی انجام دهند و ضمن حفظ جان هزاران هوادار بی‌گناه، از تکرار یک فاجعه بین‌المللی نیز جلوگیری کنند.
