نویسنده و کارگردان نمایش «مصایب یک رقصنده پاپتی» عنوان کرد این اثر نمایشی با برداشتی از زندگی منصور حلاج البته در دنیای مدرن به صحنه می‌رود و نگاهی به موضوع، جهان‌های موازی دارد. عباس عبدالله‌زاده، نویسنده و کارگردان «مصایب یک رقصنده پاپتی» درباره اجرای این نمایش به مهر گفت: اجرای این اثر نمایشی که از ۲۵بهمن ماه در عمارت ارغنون آغاز شده تا ۲۵ اسفند ماه نیز ادامه خواهد داشت. این نمایشنامه آخرین متنی است که به نگارش درآوردم و تمرینات کار را هم از مهر ماه آغاز کردیم.
او درباره مضمون این اثر نمایشی بیان کرد: نمایش «مصایب یک رقصنده پاپتی» نگاهی مدرن به زندگی منصور حلاج دارد اما این روایت چه در قصه و چه در شکل و فضاسازی، متفاوت از اتفاقات تاریخی است و بیشتر یک برداشت از زندگی حلاج محسوب می‌شود. در این نمایش کاراکتر حلاج را به قرن جدید آوردیم که البته رخدادها در یک لامکانی اتفاق می‌افتد به شکلی که اتفاق‌های نمایش می‌تواند در هر شهر یا کشوری رخ دهد. معتقدم حلاج در روح و روانش افسارگسیختگی خاصی داشته و شاعر و نوازنده و رقصنده زندگی بوده است به شکلی که در طول نمایش مخاطب شاهد شیدایی و جنون این کاراکتر است.
عبدالله‌زاده ادامه داد: در اجرای این اثر نمایشی و پرداختن به شخصیت حلاج وارد مسائل ایدئولوژیک نشدیم بلکه از زاویه یک انسان آزادیخواه که هراسی از هیچ چیز حتی مرگ ندارد و دلیل این آزادیخواهی او نیز ارتباطی به دیدگاه ایدئولوژیکش پیدا نمی‌کند به مساله پرداختیم چون معتقدم حلاج قبل از هر چیز یک کاشف است و علاقه‌مند است که بداند بیرون از این دنیا چه چیزی وجود دارد. این نویسنده متذکر شد: حلاج یک تلقی عالمانه از علم فیزیک کوآنتوم و حضور جهان‌های موازی داشته است که در آن دوره اطلاعاتش را با تجربه و مشاهده به دست آورده است. حلاج می‌خواهد با گستره عجیب گیتی دیدار کند و شیدا و دلباخته این است که از مرز مرگ بگذرد و نه تنها هراسی از مرگ ندارد بلکه دوست دارد زودتر با مرگ روبه‌رو شود. طی تلقی عارفانه او بعد از مرگ دنیای دیگری منتظر حلاج بوده اما در آن زمان علم آنقدر پیشرفت نکرده بود که بتوان جهان‌های موازی را ثابت کرد.
