محمدرضا یوسفی می‌گوید: زمانی که نشر به سوداگری تبدیل می‌شود، به‌دلیل نبود کپی‌رایت ترجمه‌های متعدد از برخی کتاب‌ها منتشر می‌شود، چراکه سود بسیاری برای ناشران دارد.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درباره استقبال مخاطبان ایرانی از آثار ترجمه اظهار کرد: تولید آثار ترجمه از آثار تالیفی فراوان‌تر است، زیرا تولید آنها راحت‌تر است و در یک هفته انجام می‌شود. در ایران به‌دلیل اینکه رایت پرداخت نمی‌شود، ناشران به‌راحتی ترجمه چاپ می‌کنند، به‌همین دلیل از برخی کتاب‌ها ۲۰ ترجمه در بازار وجود دارد زیرا رایت‌شان دراختیار کسی نیست و سود بسیاری برای ناشران دارد. او در ادامه به ایسنا گفت: زمانی که نشر فقط به سوداگری تبدیل می‌شود، این اتفاقات می‌افتد و این مساله گریزناپذیر است. از طرف دیگر، زمانی که مدیران فرهنگی ما برای خود رسالت و مسوولیتی قائل نیستند این موضوع شدت پیدا می‌کند. از طرف دیگر، خلق اثر تالیفی، نویسنده خلاق، انرژی و زمان می‌خواهد. کار خلق این است که چیزی را به وجود می‌آورید و ترجمه این است که اثری را به زبان دیگر برگردان می‌کنید. این دو، دو جهان کاملا متفاوت و متغیر هستند.
