وزیر امور خارجه با بیان اینکه اگر ۱۰ سال دیگر به برجام نگاه کنند آن را یکی از موفق‌ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی خواهند دید، گفت: سیاست خارجی وجه‌المصالحه دعواهای جناحی نیست. «محمدجواد ظریف» روز سه‌شنبه در نشستی با فعالان فضای مجازی به سوال‌هایی در زمینه چالش‌های عرصه، اصول و اهداف دستگاه دیپلماسی پاسخ داد و درباره استعفایش گفت: دوستان می‌گویند چرا من آن شب استعفا کردم؟ چون تلاش من حفظ برند ایران بود. آن شب من به این نتیجه رسیدم دیگر من برند ایران نیستم. اگر می‌خواستم برند ظریف باشد، جایزه صلح نوبل را می‌گرفتم یعنی خیلی راحت بود. ظریف اضافه کرد: آن شبی که قرار بود جایزه صلح نوبل را اعلام کنند، کسی به من زنگ زد و گفت سخنرانی‌ات را نوشتی؟ به او گفتم خیالت راحت راحت باشد، به من جایزه صلح نوبل نخواهند داد. دو سال متوالی بالاترین امتیاز جایزه نوبل را بنده داشتم. آن بنده خدا هم پاسوز ما شد. خانم موگرینی هم پاسوز ما شد. برای اینکه قرار نبود برند یک فرد را دنبال کنم، قرار بود برند ایران را دنبال کنم. رییس دستگاه دیپلماسی گفت: آن شب من یک فرد شدم همان کاری که تلاش کرده بودم در طول چندین سال مانع از آن شوند. یعنی این تصور در دنیا ایجاد شد که ظریف نماینده سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه نماینده یک دیدگاه است. دیدگاهی که قابل حذف است. این ظریف کارش برای شخص خودش خیلی راحت می‌شد اما دیگر آن کسی نبود که بتواند از سیاست جمهوری اسلامی دفاع کند. وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنانش گفت: طرف دعوای شما نیستید طرف دعوای من کری است. در یک جلسه کری به من گفت ما می‌توانیم فردو را بزنیم خیال نکنید جایی است که نمی‌توانیم بزنیم به او گفتم به فرض اینکه زدید بعد از آن چه؟ چقدر بعد از ویتنام موفق شدید؟ مردم ویتنام را نابود کردید چه به دست آوردید؟ در عراق و افغانستان چه به دست آورده‌اید؟ می‌دانید که مردم ایران فرق می‌کند گفت به همین خاطر است که نمی‌خواهیم وارد دعوا شویم. رییس دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: ببینید من دعوایم آنجاست دعوای شما نیستید شما به تنهایی به قاضی رفته‌اید، موفق هم بیرون آمدید چون ما سکوت کردیم و حرف نزدیم اصلاً حرف نزدیم. ظریف ادامه داد: اینکه می‌گویید برجام یک جسد است این جسد را خاک کنید شش قطعنامه شورای امنیت را داشته باشید آقای ترامپ هم برای شما جشن می‌گیرد و هیچ مشکلی ندارد. وزیر امور خارجه در بخش دیگر از سخنانش با بیان اینکه یک‌سری گفتند قطعنامه کاغذپاره است رفتند شش قطعنامه علیه ایران برای کشور گرفتند، خاطرنشان کرد: هر چقدر به آنها التماس کردند که اگر قطعنامه‌ای بگیریم بدون رضایت امریکا نمی‌توانند از آن قطعنامه بیرون بیاییم. آن وقت ریش ما گروی امریکا می‌شود. گوش نکردند و شعار دادند. به هزینه این مردم شعار دادند. وی با طرح این سوال که چرا ما مجبور شدیم با امریکا مذاکره کنیم؟ ابراز داشت: مذاکره با اعضای دایم شورای امنیت برای بیرون آمدن از قطعنامه شورای امنیت غیرقابل اجتناب است چون هرکدام‌شان می‌دانند هر کدام‌شان می‌توانند خارج شدن شما را وتو کنند. رییس دستگاه دیپلماسی با بیان اینکه ما هیچ کاری نکردیم مگر آنکه امریکا قبل از آن کاری را کرده باشد، ابراز داشت: همواره می‌گویند نقد داده‌ایم و نسیه گرفته‌ایم اما آقای ترامپ چه می‌گوید؟ آقای ترامپ می‌گوید ۱۵۰ میلیارد دلار نقد به ایران دادیم اما نسیه گرفته‌ایم. این حرف ترامپ است. من به شما می‌گویم ما هیچ اقدامی را انجام ندادیم مگر آنکه امریکا قبلش تعهد خود را انجام داده باشد. ظریف با بیان اینکه ما یک پیچ از نطنز را باز نکردیم قبل از آنکه اوباما امضا نکرده باشد، عنوان کرد: او کار دیگری نمی‌توانست بکند. ما چه کار می‌توانستیم بکنیم. آیا من می‌توانستم دختر اوباما را اینجا گروگان بگیرم؟ چه کار می‌توانستیم که ما انجام ندادیم؟ من همان زمان هم می‌دانستم امریکا بدعهد است وگرنه بند ۳۶ و ۳۷ برجام با عبارت عدم تعهد طرف مقابل شروع نمی‌شد. وی افزود: بند ۳۶ برجام اول می‌گوید اگر ایران معترض به عدم پایبندی طرف مقابل شد می‌تواند اقداماتی را انجام دهد که ما هم‌اینک آن کارها را می‌کنیم. آیا ما براساس اعتماد مذاکره کردیم که این دو بند را در داخل برجام قرار داده‌ایم که اگر آنها به تعهداتشان عمل نکردند، ما می‌توانیم این کارها را بکنیم و تعهداتمان را انجام ندهیم. وزیر امور خارجه ادامه داد: به من گفتند اول باید اوباما امضا کند که تحریم‌ها را برداشته تا شما اقدامات‌تان را انجام دهید. دستور من این بوده که باید امضا بگیرید و من امضا گرفتم. دستوری که به من داده شده بود این بود که اوباما امضا کند که تحریم‌ها لغو می‌شود امضا را گرفتم. امضا سند است؟ من همچین حرفی نزدم. گفتم از من خواسته بودید من امضا گرفتم. در روابط خارجی چیز دیگری وجود ندارد. چه می‌توانم از طرف خارجی بگیرم. من نمی‌دانم در برجام چه می‌توانستم بگیرم که نگرفتم. وی گفت: ولی فرض کنید آن را هم می‌گرفتیم، آیا فایده‌ای داشت وقتی آقای ترامپ از INF بیرون رفت چه کار توانستند بکنند؟ تصویب کنگره را هم داشت. وقتی ترامپ از یونسکو بیرون رفت چه کار توانستند بکنند؟ وقتی ترامپ سهمیه سازمان ملل را نداد چه کار توانستند بکنند؟ این ماه دبیرکل گفته است ما پول نداریم حقوق کارمندان را بدهیم. شما بفرمایید من چه می‌توانستم بکنم. ظریف تصریح کرد: مذاکره با امریکا یک ضرورت بود نه یک انتخاب. ضرورت آن هم به خاطر این بود که دیگران ما را مجبور کرده بودند برای خروج از قطعنامه‌های شورای امنیت با امریکا مذاکره کنیم.
