گروه جهان افغانستان در روزها و ماه‌های اخیر شاهد وقایع تکان‌دهنده‌یی بوده که داعش مسوولیت آنها را به عهده گرفته است. فاجعه‌یی نظیر حمله به معترضان در دهمزنگ و عزاداران عاشورایی در کابل و آخرین مورد هم قتل عام افراد بی‌گناه در غور نمونه‌های کوچکی از این وقایع تلخ است. پیش از این نیز شماری از ولایات ازجمله ننگرهار شاهد قتل، کشتار و جنایت متعدد داعش بوده است. افغانستان دیلی می‌نویسد، حضور داعش به تنهایی خطر چندانی برای دولت و مردم افغانستان نیست اما عوامل زیادی هستند که خطر داعش در افغانستان را به شدت نگران‌کننده می‌کنند. یکی از این عوامل، اختلافات و شکاف‌های گوناگون اجتماعی در افغانستان است. شکی در این نیست که درحال حاضر نیز اختلافات میان مردم و دولت افغانستان گرچه نهفته اما بسیار است. همین اختلافات سبب شده تا شاهد باشیم که هیات حاکمه و دولت نیز به نحوی میان دسته‌ها و گروه‌های مختلف تقسیم شده است. گذشته از خوشبینی‌هایی که وجود دارد، همین عوامل در گذشته سبب دوام سال‌ها جنگ و خونریزی در افغانستان شد. گروه‌های تروریستی نظیر القاعده و شبکه حقانی و... نیز این نوع عوامل برای نفوذ در افغانستان استفاده کرده‌اند. از سوی دیگر، جغرافیای حضور نیروهای داعش در عراق و سوریه تنگ‌تر شده و عملیات‌ها در سوریه و عراق علیه داعش، محدوده جنگ را برای آنها تنگ کرده است. همین مساله باعث شده که امیدواری‌ها نسبت به شکست داعش بیشتر شود. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است نیروهای داعش که از ملیت‌های مختلفی هستند به دنبال حضور در مناطقی دیگر از دنیا هستند. همین پیش‌بینی‌ها خطر حضور و فرار گسترده نیروهای داعش به افغانستان را جدی می‌کند. همچنین برخلاف طالبان که یک گروه افراطی محلی محدود به افغانستان و پاکستان است، داعش همانند القاعده گروه ترویستی بین‌المللی است که به فکر تاسیس خلافت اسلامی و سرنگونی تمامی کشورها و حاکمیت‌هاست. درحال حاضر آسیب‌پذیرترین کشورهای نزدیک به جغرافیای جنگ داعش، کشورهای آسیای میانه هستند که افغانستان به عنوان ترانزیت این کشورها شناخته می‌شود. درحال حاضر طالبان در مقابل داعش قرار گرفته و برخی کشورهای همسایه به طالبان به عنوان یکی از سپرهای دفاعی احتمالی امید بسته‌اند. در این میان فقر در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زمینه را برای سربازگیری تروریست‌ها از افغانستان فراهم کرده است. درحال حاضر هستند افرادی از افغان‌ها که در کشورهای دیگری چون سوریه و... در مقابل دریافت امتیازات مادی می‌جنگند اما اقدامات دولت افغانستان در مقابل این گروه ناکافی، ضعیف و نگران‌کننده است. دولت افغانستان هیچ استراتژی مشخص و نتیجه‌بخشی برای سرکوب داعش پیش از آنکه تبدیل به یک قدرت تهدیدکننده شود، ندارد. تامین امنیت با اقدامات انفعالی، ضعیف و پرسش‌برانگیز امکان‌پذیر نیست. چنین حالتی طالبان را از یک گروه شکست خورده به گروهی قدرتمند و تهدیدکننده تبدیل کرده و حالا هم زمینه را برای حضور داعش و دیگر گروه‌های تروریستی فراهم کرده است.
