به‌دنبال تحریم‌های غرب علیه روسیه، این کشور پروژه «سیبری‌شرقی- اقیانوس آرام» را به‌صورت جدی برای مقابله با تحریم‌ها پیگیری می‌کند. روسیه از طریق این خط لوله نفت خواهد توانست تا سال 2020 سالانه 80میلیون تن نفت به کشورهای شرق آسیا صادر کند.
به گزارش هافینگتون پست، پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» با سخنان «کریل مولودتسف» معاون وزیر انرژی روسیه در کنفرانس «نفت و گاز ساخالین» موردتوجه صادرکنندگان نفت و کشورهای تحریم‌کننده روسیه قرار گرفت. معاون وزیر انرژی روسیه در این کنفرانس که در اوایل ماه سپتامبر برگزار شده بود، اعلام کرد روسیه در شرایط تحریم غرب درنظر دارد با تکیه بر این پروژه صادرات نفت خود به چین را افزایش دهد. بدیهی است این به معنای کاهش فشار تحریم‌ها بر این کشورهاست.
طبق گزارش‌های منتشر شده، قرار است تا سال 2020میلادی قدرت خط لوله نفت پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» تا 80میلیون تن نفت در سال افزایش یابد. در مرحله آتی یکی از ذخایر تامین نفت آن، معدن «ونکوور» است که روسیه قصد دارد همراه چین به استخراج آن بپردازد. همکاری با چین در استخراج معدن «ونکوور» آشکارا باعث تحکیم اطمینان تکنولوژیکی و مالی تمام پروژه خواهد شد. این بدان معناست تردیدهایی که در مقابل موفقیت این پروژه وجود دارد از این طریق مرتفع خواهد شد.
نفت پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» فقط به چین صادر نمی‌شود. قرار است نفت با تانکرهایی از بندر «کوزمینو» به اقیانوس آرام سپس از آنجا به کشورهای ژاپن، کره‌جنوبی، هند و دیگر کشورهای آسیا صادر شود. فهرست وارد‌کنندگان نفت سیبری شرقی ممکن است با وجود تحریم‌های غرب علیه روسیه طولانی‌تر شود. روسیه هیچ‌گونه ریسک و خطری جهت اجرای طرح‌های افزایش قدرت خط لوله نفت «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» مشاهده نمی‌کند. این موضوع به استخراج نفت در معادنی مربوط می‌شود که خط لوله نفت از آنجا عبور می‌کند. در این منطقه تجهیزات و همچنین ذخایر موادخام به حد کافی وجود دارد.
پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» برای مناسبات روسیه- چین اهمیت زیادی دارد و از قبل ذخایر مالی جهت افزایش استخراج و پمپ نفت اختصاص داده شده‌اند. پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» از ابتدا به شکلی طرح‌ریزی شده که عملا به‌طور کامل هرگونه خطر مالی را رد می‌کند.
«ماکسیم شین» تحلیلگر بورس در این خصوص گفت: این یک پروژه بزرگ است و چین تاحدودی در آن سرمایه‌گذاری کرده و قرارداد بزرگی در رابطه با خرید نفت روسیه به مدت 30 سال را به امضا رسانده است. بدین‌ترتیب، پرداخت از طرف چین و کارهای افزایش ظرفیت خط لوله نفت، ارتباطی با تحریم‌های غرب ندارد. تنها نکته آن است که جلب شرکت‌های سرمایه‌گذار برای «ترانس نفت» دشوار خواهد بود. اما فعلا هیچ‌گونه علامتی دررابطه با خودداری از سرمایه‌گذاری مشاهده نشده است. به‌علاوه، منابع دیگری وجود دارند که می‌توانند جای کانال‌های سرمایه‌گذاری اروپایی را بگیرند.
امریکا از ماه آگوست صادرات تجهیزات ویژه نفت و گاز به روسیه را ممنوع اعلام کرد که پلتفرم‌های حفاری، تجهیزات حرفه‌یی برای حفاری افقی، نرم‌افزار برای استخراج نفت و گاز با استفاده از روش شکاف هیدرولیکی لایه، تلمبه‌های فشار بالا، کمپرسور و تجهیزاتی برای بررسی مناطق از لحاظ ریسک زلزله هستند. پروژه «سیبری شرقی- اقیانوس آرام» یک شبکه خطوط نفتی است.
«دمیتری لوتیاگین» تحلیلگر نفتی در این باره گفت: معدن سیبری شرقی یک حوزه قطبی نیست و نیازمند حفاری در آب‌های عمیق نبوده و نفت آن شیل نیست، درنتیجه روسیه می‌تواند با اتکا به فناوری‌هایی که دارد، استخراج را در سیبری شرقی و غربی به تنهایی به انجام برساند و شرکت‌های روسیه هم برای نخستین خط پروژه، لوله‌ها را تامین کردند. کارخانه‌های متالورژی ما از فناوری ضروری برای تولید لوله با قطر‌های بزرگ برخوردارند و با موفقیت زیاد کارها در این رشته را به انجام می‌رسانند، از این‌رو دررابطه با تحویل لوله، هیچ‌گونه مساله‌یی وجود ندارد.
ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه، اول ماه سپتامبر این موضوع را اعلام کرد؛ یعنی یک هفته قبل از اعلام تحریم‌های غرب دررابطه با بخش انرژیک روسیه. وی در دیدار با «چژان گائولی» معاون شورای دولتی نخست‌وزیر چین گفت که در روسیه در جلب شرکای خارجی به استخراج معادن نفت توجه خاصی می‌شود، اما برای دوستان چینی محدودیتی وجود ندارد.
