موفقیت فیلم جدید از مجموعه فیلم‌های محبوب «جنگ ستارگان»، بحثی را درباره اینکه آیا باید دسترسی بیشتری به جزیره‌یی باستانی که از میراث‌های جهانی یونسکو است داده شود یا خیر به وجود آورده است. وقتی سازندگان «جنگ ستارگان: نیرو بیدار می‌شود» فیلمبرداری صحنه‌یی کلیدی در جزیره بادگیری در سواحل ایرلند را به پایان بردند، هیات گردشگری این کشور وقت زیادی برای بهره گرفتن از آن تلف نکرد.
کمپینی جدید به وجود آمد که موجب شد بین جزیره اِسکِلیگ مایکل (Skellig Micheal) که زمانی تحت استعمار راهب‌های قرون وسطا قرار داشت و تولد دوباره هالیوودی آن به عنوان محل خفای میان‌کهکشانی لوک اسکای‌واکر، ارتباط برقرار شود. در یکی از تبلیغ‌ها که با لوگوی «جنگ ستارگان» تزیین شده بود، به این نکته اشاره شد که وایکینگ‌ها در سال ۸۲۳ میلادی به این جزیره حمله کردند و در آن نوشته شد: «نفر بعدی: استورم‌تروپرها؟» موفقیت جهانی «جنگ ستارگان: نیرو بیدار می‌شود» که در حال حاضر سومین فیلم پرفروش تاریخ است، باعث به وجود آمدن بحثی سر این شده که آیا میزان دسترسی به این جزیره که یکی از میراث‌های جهانی یونسکو است، باید بیشتر شود تا هزاران توریستی که حالا می‌خواهند از مخفیگاه سلتیک اسکای‌واکر بازدید کنند این اجازه را داشته باشند یا خیر. بعد از ورود موجی از گردشگران، حالا این قایق‌گردانان و صاحبان هتل دهکده پورتماگی واقع در کانتی کری ایرلند هستند که از دولت این کشور می‌خواهند بازه‌یی از سال را که بازدیدکنندگان اجازه ورود به جزیره دارند، گسترش دهد. با این حال طرفداران حفظ محیط زیست و منابع طبیعی به‌شدت با این مساله مخالف هستند و
می‌گویند به خاطر محبوبیتی که ارتباط اسکلیگ مایکل با موفق‌ترین مجموعه فیلم تاریخ به وجود آورده، گنجینه‌های باستان‌شناسی و اکولوژیکی آن به خطر افتاده است.
این جزیره که خانه دسته‌های حفاظت‌شده از پرنده‌های دریایی و همچنین کاشانک‌های «کندوی عسل» مورد استفاده راهب‌هاست، در سال ۲۰۱۴ برای فیلمبرداری صحنه پایانی «جنگ ستارگان؛ نیرو بیدار می‌شود» مورد استفاده قرار گرفت. ماه گذشته هم فیلمبرداران هشتمین قسمت از این مجموعه فیلم‌ها، دوباره به این جزیره سر زدند.
با این حال بازدیدکنندگانی که امیدوارند بتوانند به مبارز جِدای ادای احترام کنند، ممکن است ناامید شوند. چند سال قبل نگرانی‌هایی مبنی بر این به وجود آمد که تعداد بازدیدکنندگان این جزیره بیش از حد بالاست و به این ترتیب قوانینی شکل گرفت که طبق آنها، تعداد بازدیدکنندگان این جزیره به ۱۸۰نفر در روز محدود شد و قایق‌ها هم فقط بین ماه‌های مه و اکتبر می‌توانند در ساحل آن توقف کنند. البته وضعیت بد هوا می‌تواند نیمی از روزهای باز جزیره را از بین ببرد. صاحبان تجارت‌های منطقه که می‌گویند محدودیت‌ها باعث شده آنها ۱.۸ میلیون پوند ضرر کنند، خواستار افزایش بازه سفر به اسکلیگ مایکل از ماه آوریل به اوایل ماه نوامبر شده‌اند تا تنگنایی برای توریست‌های شمشیر نوری به دست، به وجود نیاید. از سوی دیگر، حامیان محیط زیست و راهنمای تورهای گردشگری می‌گویند اکوسیستم این جزیره، که تنها راه رسیدن به ویرانه‌های صومعه قرون وسطایی آن، بالا رفتن از ۶۰۰ پله‌یی است که راهب‌ها در قرن ششم با استفاده از گرانیت ساختند، «به‌شدت شکننده» است و به این نکته اشاره می‌کنند که کمپین بازاریابی و تبلیغ برای این جزیره یک اشتباه بود.
