علیرضا ابراهیم‌پور
کارشناس بیمه
فرهنگ‌سازی و اعتمادسازی اولویت و دغدغه اصلی صنعت بیمه است. تنوع فروش در رشته‌های بیمه‌یی درکشور پایین است و بیش از 50 درصد به بیمه شخص ثالث مرتبط است. بیمه زندگی تنها 9 درصد از فروش صنعت بیمه را به خود اختصاص داده درحالی که این میزان در سایر کشورها حدود 50 درصد است. لذا تنوع بخ شی در فروش رشته‌ها و خدمات بیمه‌یی و کاهش مشکل انحصاردولتی در صنعت بیمه یک ضرورت است. مطابق قانون برنامه باید انحصار دولت درصنعت بیمه کاسته می‌شد اما باید گفت که این شرایط در بیمه ایجاد نشده و در این جهت گام موثری برداشته نشده است و اگر بخواهیم بیمه در این زمینه فعال شود باید به بخش خصوصی بهای لازم داده شود. باید مطالعه وسیعی از سوی شرکت‌های بیمه و بیمه مرکزی درخصوص نوع بیمه‌هایی که دردنیا مورد استفاده واقع می‌شود، صورت گرفته و میزان آرامش اجتماعی آنها نیز مورد تحقیق واقع شود و در بیمه‌های داخلی نیز در سال‌های گذشته در بحث بیمه‌های درمان، بیمه سرطان، بیمه زنان خانه دار، بیمه جوانان، بیمه عمر و برخی از رشته‌های بیمه‌یی پیش بینی‌های مناسبی صورت گرفته که می‌تواند در گسترش ضریب نفوذ بیمه درکشور موثر باشد.
بحث عمده‌یی که برای صنعت بیمه کشور در اولویت قرار دارد، اعتمادسازی است و اتفاقاتی که سال گذشته برای برخی از شرکت‌های بیمه به وجود آمد چالشی است که موجب کاهش سطح اعتماد عمومی به بیمه‌ها درکشور شده است. جامعه به فضای بیمه‌یی درکشور با دیده نگرانی می‌نگرد و بیمه مرکزی به عنوان سیاست‌گذار باید با کمک بیمه‌های خصوصی و دولتی این اقدام را به انجام برسانند.
تنها بیمه‌های اجباری است که بخش عمده‌یی از پرتفوی بیمه‌یی کشور را به خود اختصاص داده و درحال حاضر جامعه، بیمه را دغدغه و نیاز زندگی خود نمی‌داند. بیمه‌های زندگی درحال حاضر کمترین سقف فروش را به خود اختصاص می‌دهند، این درحالی است که درکشور‌های اروپایی بیمه‌های زندگی 50 درصد میزان فروش بیمه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. بیش از 60 درصد پرتفوی کل صنعت بیمه ثالث و درمان است و به بیمه‌های کشور به اندازه لازم پرداخته نشده که بخشی از آن به دلیل کم کاری شرکت‌های بیمه و بخشی به دلیل عدم انجام اقدامات مناسب در بخش فرهنگ‌سازی بوده است.
یکی از مهم‌ترین بحث‌ها در سال گذشته بحث ابلاغ آیین‌نامه توانگری مالی بوده است، اگرچه هنوز هم نقطه ضعف‌های بسیاری در آیین‌نامه توانگری مالی وجود دارد اما این اقدام موجب می‌شود تا شرکت‌های بیمه ریسک بیش از اندازه‌یی را نپذیرند.
این آیین‌نامه یکی از موفقیت‌های نسبی بیمه مرکزی بوده همچنین بحث نظارت و کنترل بیشتر بر نمایندگی‌ها و شرکت‌های بیمه نیز از اقدام‌های مهم دیگر بوده و سامانه یکپارچه‌یی در طول یک سال گذشته به نام سنها از سوی بیمه مرکزی ایجاد شده و به شکایات مردمی نیز رسیدگی بهتری می‌شود.
در معاونت‌های صنعت بیمه افرادی به کار گمارده شده‌اند که آشنایی لازم را با صنعت بیمه کشور داشته‌اند. در بخش اصلاح قوانین بیمه مرکزی سرعت لازم را نداشته و در این بخش است که باید کار کارشناسی دقیق‌تری صورت گیرد. البته باید تعامل لازم میان دولت و مجلس در اصلاح قوانین وجود داشته باشد تا روند اصلاحیه‌های قوانین از سرعت و دقت لازم برخوردار شود. توجه به اصل رقابت و شفاف‌سازی میان شرکت‌های بیمه از اهمیت ویژه‌یی برخوردار است. در بحث رقابت باید گفت انحصاردولتی درصنعت بیمه کشور حکمفرماست و بیش از 50 درصد پرتفوی صنعت بیمه مربوط به بیمه ایران و 50 درصد مربوط به شرکت‌های بیمه دیگر است که برخی از آنها نیز سهامدار دولتی دارند و خصوصی واقعی نیستند. با شرایط موجود، یک شرکت که 50درصد پرتفوی بیمه را در اختیار دارد از امکانات و شرایطی برخوردار است که سایر شرکت‌های بیمه از آن بی‌بهره‌اند. بیمه‌های دولتی سازمان‌ها و ارگان‌ها را مجاب می‌کنند که قراردادهای بیمه درمان را با آنها منعقد کنند و این شرایط رقابت را برای شرکت‌های بیمه خصوصی از بین می‌برد و باید گفت که رقابت تنها در 50 درصد بازار بیمه کشور وجود دارد نه در 100درصد خدمات بیمه‌یی که درکشور ارایه می‌شود.
