سندیکای تولیدکنندگان موتوسیکلت در ایام پایانی سال گذشته اعلام کرد که تولید موتوسیکلت در ایران طی سال 1393 رشد 30درصدی داشته است. این درحالی است که برخلاف بازار خودرو ایران که چینی‌ها هنوز سهم قابل توجه اما بسیار کمتری نسبت به محصولات ایرانی دارند 90درصد بازار موتوسیکلت ایران در اختیار محصولات چینی است. بنابر اعلام اتحادیه فروشندگان دوچرخه و موتوسیکلت حدود 80درصد از قطعات موتوسیکلت به صورت SKD (قطعات نیمه کامل) از کشورهایی نظیر چین، ژاپن و تایوان وارد کشور می‌شود و تنها 20درصد از این قطعات در خود کشور تولید می‌شود. هرچند ایران از لحاظ مواد اولیه ساخت قطعات موتوسیکلت مانند شمش آلومینیومی یا پلیمرهای پلاستیکی مشکل ندارد و این مواد در ایران تولید می‌شود و گرچه امکان ساخت قوای محرکه موتوسیکلت در ایران وجود دارد اما شمارگان پایین مصرف داخلی مانع از مقرون به صرفه بودن تولید آن شده است؛ مشکلی در زمینه قطعات بسیار ساده‌تری مانند قفل نیز وجود دارد. در واقع سهم ایران از تولید موتوسیکلت در جهان نیز برخلاف سهمی که در تولید خودرو دارد بسیار ناچیز و زیر 3درصد است که تولیدکنندگان آن را به‌خاطر کشش سالانه اندک بازار ایران
و نیز ظرفیت محدود بازارهای همسایه (عراق و افغانستان) می‌دانند. البته طی چند سال اخیر با توجه به افزایش تعداد شرکت‌های تولیدکننده موتوسیکلت، فضایی رقابتی بین تولیدکنندگان داخلی ایجاد شد اما متاسفانه این رقابت نیز چندان به بهبود کمی و کیفی تولید نینجامید و رشد 30درصدی امسال نیز بیشتر ناشی از خروج نسبی همه بازارهای کشور از رکود است. در چنین شرایطی، اغلب شرکت‌های تولیدکننده موتوسیکلت با استفاده از قطعات ارزان‌قیمت چینی در ساخت محصولاتشان سعی در کاهش قیمت تمام‌شده این کالا دارند و عرضه موتوسیکلت‌های ارزان‌قیمت و فروش اقساطی آنها و هدایایی نظیر کلاه کاسکت و... می‌کوشند تا متقاضیان موتوسیکلت را به خرید محصولات خود ترغیب کنند.
سندیکای تولیدکنندگان پیش از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها رونق بازار موتوسیکلت نسبت به خودرو را پیش‌بینی کرده بود اما نبود تنوع مانع از رونق بیشتر بازار موتوسیکلت در ایران و تحقق این پیش‌بینی شد. زیرا حتی یکی از این محصولات از نظر شکل و شمایل و میزان سوخت مصرفی و مولفه‌های مرتبط با نیاز مردم تمایز خاصی از هم ندارند. اما در صورت تنوع بخشی به محصولات و توسعه بازار داخلی و راهیابی به بازارهای منطقه، امکان خودکفایی نسبی در تولید موتوسیکلت و دستیابی به تیراژ پنج‌میلیون وجود دارد.
