هوشنگ مرادی کرمانی دیروز سه‌شنبه برای شرکت در نمایشگاه بین‌المللی کتاب «دهلی» راهی هند شد.
خالق «قصه‌های مجید» قرار است در یکی از دانشگاه‌های مشهور هند که دارای کرسی زبان فارسی است، سخنرانی کند. حضور در مدرسه ایرانیان، رونمایی از کتاب «خمره» به زبان انگلیسی و حضور در غرفه ایران در این نمایشگاه بین‌المللی از برنامه‌های این سفر است.
جدای از همه‌چیزهایی که این نویسنده محبوب و متفاوت برای تعریف کردن در سرزمین 72 ملت دارد، حتما با یک بغل ره توشه از این سفر بازخواهد گشت و حتما انعکاس آنچه دیده را می‌توان در کارهایی که به سرعت از ذهن خلاق و شفافش تراوش می‌کند، دید- حالا فرقی نمی‌کند چه در کتابی، چه در مقاله‌یی و چه در نشستی که برای دوستداران آثارش ترتیب می‌دهد.
مرادی کرمانی با همه زلالی روحی‌اش، آماده ضبط کردن تصاویری است که درمحیط اطرافش می‌بیند و شیوه انعکاس همه این تصاویر نیز وقتی از صافی قلب و قلم بی‌خش او می‌گذرد، نتیجه متفاوتی به بار می‌دهد که با هر بار خواندن کتاب‌هایش، مخاطبانش حتما تجربه می‌کنند؛ غمی واقعی، شادی واقعی و زندگی‌ای واقعی... بی‌پیرایه، بی‌کلک.
همان‌طور که کتاب «ته خیار» از جدیدترین نوشته‌های کرمانی که به‌زودی چاپ چهارم آن وارد بازار و جزو زهرخندهای او محسوب می‌شود، «به آن پیرمرد چاق، کوچولو و تنهایی که هر شب خواب‌های پاره‌پاره، سیاه و تلخ می‌دید چون برمی‌خاست، می‌نشست و خواب‌ها را می‌دوخت، رنگ می‌زد، شکر می‌زد، کتاب می‌کرد و می‌فروخت»، هدیه کرده است.
آقای کرمانی با سفر به هند برای دومین بار پنج‌شنبه‌های درکه را از دست داده است؛ یک‌بار دوهفته پیش و برای شرکت در نشستی کتابی غیبت داشت و این‌بار برای سفر به هند.
