امروز چهارم سپتامبر، زادروز فرانسوا رنه دو شاتوبریان، نویسنده، شاعر و سیاستمدار فرانسوی است؛ او را به عنوان یکی از بنیانگذاران مکتب ادبی رمانتیسیسم در ادبیات فرانسه می‌شناسند.
شاتوبریان 4سپتامبر 1768 در سن‌مالو و در خانواده‌یی سرشناس و ثروتمند متولد شد و در چهارم جولای 1848 درگذشت. او یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ضد انقلاب در فرانسه بود. فطرت شاعرانه او در کودکی تحت تاثیر عوامل خاصی مانند «خودداری‌های اسرارآمیز پدر» و تقدس بیش از حد مادر و سنت‌های خاندان قدیمی و همچنین افسانه‌های محلی و مظاهر طبیعت به‌خصوص دریا ظهور کرد.
او می‌خواست کشیش شود به‌همین دلیل به‌مدرسه کشیشان رفت اما پس از چندی منصرف شد. او پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت ارتش درآمد. در سال ۱۷۸۸ فرمان عضویت در هنگ (شوالیه‌های مالتا) را دریافت کرد. او در پاریس با بسیاری از شخصیت‌های بزرگ آشنا شد که از همه آنان خاطراتی در کتاب‌هایش داشته است. در سال ۱۷۹۱ به امریکا رفت تا در کشف نقاط شمال‌غربی آن سرزمین شرکت کند. پس از چندی به انگلستان سفر کرد و او در موقع تبعید در انگلستان یکی از بهترین آثارش را که تصویر زنده‌یی از زندگی سرخ‌پوستان امریکاست، خلق کرد.
شهرت عمده شاتوبریان مدیون اشعار رمانتیک و نثر شاعرانه اوست. او از پیشروان مکتب رمانتیسیسم فرانسه به شمار می‌رود. شاهکار او «رنه» است و از دیگر آثار وی می‌توان به «نبوغ مسیحیت»، «مناظرات پس از مرگ»، «عشق و عفت»، «موهبت آتشین مسیح» و «سفرنامه» اشاره کرد. «شاتوبریان» و «مادام دواتسال» با ترجمه آثار نویسندگان و شعرای انگلیسی و آلمانی، مکتب رمانتیسیسم را به فرانسه وارد و معرفی کردند. در واقع رمانتیسیسم فرانسه تحت تاثیر رمانتیسیسم انگلستان و آلمان به وجود آمد، ولی با وجود این در فرانسه به صورت مکتبی وسیع و منسجم درآمد، چنانکه به تدریج ادبیات اروپا تحت تاثیر ادبیات رمانتیک فرانسه قرار گرفت.
در فرانسه، این مکتب بین سال‌های 1800 تا 1850 جریان داشت و حدود سال 1824 نودیه- رمان‌نویس قرن هجدهم میلادی اهل فرانسه- نویسندگان جوان رمانتیک را در گروهی به نام سناکل به دور هم جمع کرد. از سال 1827 ویکتور هوگو سرپرستی این گروه را به عهده گرفت و به این ترتیب به عنوان سردسته و رهبر رمانتیک‌ها برگزیده شد.
شاتوبریان در پایان زندگی سفرهایی به یونان، قسطنطنیه، فلسطین و اسپانیا کرد و در بازگشت به فرانسه به مبارزه با ناپلئون پرداخت.
