مریم شاهسمندی
اصلا نمی‌شود 92 هزار میلیارد تومان را به عدد نوشت حداقل برای ما که همیشه با رقم‌هایی بسیار بسیار پایین‌تر از این سر و کار داشته‌ایم نوشتن این رقم کار راحتی نخواهد بود. اما برای آنها که چنین تخلف عظیمی را انجام داده‌اند گویا چندان کار سختی هم به حساب نمی‌آمده است، ما مردم هنوز که هنوز است به همان اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی خاوری فکر می‌کنیم و هر از گاهی که عکس‌هایی از زندگی لاکچری او در کانادا در فضای مجازی منتشر می‌شود آه از نهادمان بلند می‌شود و هر از گاهی هم مسوولان برای اینکه آتش درونمان را خاموش کنند می‌گویند که همچنان به دنبال دستگیری خاوری از طریق پلیس اینترپل هستند و ... از همان دست وعده‌هایی که هیچ‌وقت عملی نمی‌شود. اما حالا وقتی خبر تخلف 92 هزار میلیارد تومانی فولاد مبارکه منتشر شده است، دیگر کارمان از آه کشیدن گذشته، مدام به این فکر می‌کنیم چند صفر باید مقابل 92 قرار بدهیم تا رقم واقعی این تخلف را پیدا کنیم. در حالی که مسوولان ما به دنبال دستگیری و جریمه نقدی افراد بدحجاب هستند، در حالی که پلیس به دنبال این است تا مردم بیایند و از همسایه‌ای که احیانا سگ در آپارتمان نگهداری می‌کند شکایت کنند..
در حالی که کارگران و بازنشستگان 5 ماه صبر کردند تا دولت بالاخره رضایت به افزایش حقوق آنها بدهد، ناگهان این 92 هزار میلیارد تومان مثل پتک بر سرمان فرود می‌آید. راستی ما کجا بودیم وقتی چنین تخلف کلانی در حال شکل گرفتن بود، قطعا به دنبال تهیه مایحتاج یک روزمان داشتیم از این فروشگاه به آن فروشگاه می‌رفتیم تا بتوانیم اجناس مورد نیازمان را با کمترین قیمتی که نزدیک به درآمدمان باشد، بخریم. مسوولان چه می‌کردند وقتی این تخلف با این رقم کلان در حال شکل گرفتن بود. به آنها هم نباید خرده گرفت آنها هم به دنبال این بودند که تا زانو در گل‌های به جا مانده از سیل عکس بگیرند و بگویند کاری کرده‌اند. شاید هم به دنبال این بودند که طرح‌هایی مانند حذف غربالگری و دادن مجوز مشاوره به حوزه علمیه را عملی کنند. تازه داشتیم به اینکه ممکن است اموالی را که بابک زنجانی از ایران خارج کرده بازگشت داده می‌شود دلخوش می‌کردیم که حالا این خبر تمام رشته افکار مثبت اندیشمان را به یک باره پنبه کرد و باز ما ماندیم و شمارش صفرهایی که اصلا در باور ما نمی‌گنجد. اگر به گزارش‌هایی که در این زمینه منتشر شده نگاهی بیندازید می‌بیند که متخلفین چه بریز و بپاش‌هایی که انجام نداده‌اند، در واقع تک خوری نکردند و تا توانسته‌اند به دیگران هم منفعت رسانده‌اند از سایپا و ایران خودرو بگیر تا شرکت‌هایی که با آنها طرف قرار داد بوده یا قراردادی امضا کرده‌اند و در این بین دستخوش‌های میلیاردی گرفته‌اند و خلاصه اینکه هر کسی بر سر این خوان نشسته بود نفعی برده و ناراضی نرفته است. بیچاره ما مردم که وقتی صحبت از سفره انقلاب و آوردن سهم نفت بر سر سفره مردم و ... می‌شود چیزی جز تورم و کوچک‌تر شدن سبد خانوار نصیبمان نمی‌شود. ما مردم تاب آوری هستیم، مسوولانمان هم هر روز ما را به این تاب آوری تشویق می‌کنند، مثلا فرماندار همدان از مردم این شهر می‌خواهد چند ماهی صبر کنند تا مشکل آب حل شود. خیلی زیاد نیست فقط چند ماه! از سوی دیگر مردم شهرکرد 13 روز است که آب ندارند و مسوولان تمام تلاش خود را می‌کنند تا با تانکر به آنها آب برسانند. سیستان و بلوچستان سال‌هاست که مردمانش با کم آبی، نبود امکانات و ... دست و پنجه نرم می‌کنند اما مردمان تاب آور و نجیبی هستند. ما باز هم می‌توانیم تحمل کنیم و این تخلف را از سر بگذرانیم. اما هنوز هم نمی‌توانیم 92 هزار میلیارد تومان را به عدد بنویسیم. ردیف کردن صفرهایش برایمان خیلی سخت است.
