از اولویت‌های یک فرایند بازرگانی در هر زمینه، وجود روابط صمیمی و تخصصی برای تجارت بهتر و سهولت بیشتر است. در واقع سفارتخانه‌ها همواره کارشناسان ویژه‌ای را جهت راهنمایی و برقراری رابطه‌های بازرگانی برای صادرکنندگان و واردکنندگان تعیین می‌کنند.
علامت سوالی که این روزها در سر تجار ایرانی مقیم در چین، کره جنوبی و هند ظاهر شده است، فقدان سفیر و نماینده جمهوری اسلامی ایران در این کشورهاست. کشورهایی که در سطح تراز تجاری بالایی تبادلات را با ایران انجام می‌دهند. مجیدرضا حریری عضو اتاق بازرگانی ایران و چین در این باره می‌گوید: سفیر به عنوان یک نماینده برای آشنایی و سهولت در تمام زمینه‌های لازم در کشور مقصد حضور دارد در واقع یک ایرانی برای برقراری ارتباط با آن کشور به سفرا پناه می‌برد. وی افزود: بُعد تجاری وسعت بالایی دارد و تأثیر بیشتری از این موضوع می‌گیرد و این در حالی است که مدت‌ها تجار روند معاملاتی خود را در دست گرفته‌اند و به کار خود ادامه می‌دهند.عضو اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: نمی‌توانیم کم و کاستی در تجارت را تنها به فقدان سفیر مربوط کنیم اما قطعا بی‌تأثیر هم نیست. نوعی سرگردانی و همچنین بلاتکلیفی در سفارتخانه و حتی بازرگانان مشاهده می‌شود.وی تصریح کرد: البته در حال حاضر این سفارتخانه با سرپرست به روند خود ادامه داده و تا حد توان به مراجعه کنندگان در حوزه تجاری یاری می‌رسانند اما قطعا وجود یک نماینده در این کشورها الزامی است.حریری گفت: چین دومین کشور قدرتمند جهان در عرصه اقتصاد محسوب می‌شود و ما می‌توانیم با ایجاد روابط صمیمی‌تر راهرویی را برای برون رفت از تحمیل‌های اجباری امریکا باز کنیم.
چین، هند و کره جنوبی سهم زیادی در معاملات تجاری ایران دارند
اعتقادها بر این است که تجار سال‌‌هاست بدون اتکا به سفارتخانه و با ایجاد روابط شخصی بین تاجران کشورهای مقصد کار خود را به پیش می‌برند اما قطعا در مواجهه با شکست‌ها و تخلفات صورت گرفته از جانب کشورهای مورد تجارت، سفارتخانه نقش ارجعیتی را نشان خواهد داد.حسین صمصامی، کارشناس اقتصادی با تأکید به ساختار سست سفارتخانه‌ها در حوزه اقتصادی تصریح کرد: سه کشور چین، هند و کره جنوبی از کشورهایی محسوب می‌شوند که سهم بیشتری در معاملات تجاری ما دارند.
وی افزود: در چهار ماهه اول سال 97 میزان صادرات ایران به چین 19 درصد، کره جنوبی 5 درصد و هند 5.2 درصد بوده است که در واقع بیانگر اهمیت این موضوع است.سرپرست سابق وزارت اقتصاد و دارایی در ادامه گفت: به لحاظ اقتصادی در سفارتخانه‌هایمان ضعف اساسی موجود است زیرا در زمینه شناسایی فرصت‌های اقتصادی در کشورها، کاری انجام نمی‌گیرد و در نهایت فصل اقتصادی سفارتخانه‌ها به نوعی همواره خزان است.وی اذعان کرد: ما برای جلوگیری از آسیب‌های جدی بعد از تحریم‌ها باید دیپلماسی فعالی داشته باشیم، طبق سفرهایی که شخصا به سفارتخانه چند کشور داشتم بطور جدی ضعف این مورد را لمس کردم.
صمصامی با اشاره به تأثیر فقدان سفیر در کشورهای قابل توجه بازرگانان ایرانی گفت: کارشناسان اقتصادی فعال در سفارتخانه‌ها باید برای شناسایی بازارها و ساختارهایی که می‌تواند زمینه مناسبی برای حضور ایران در کشورهای مقصد باشد تلاش کنند ولی این امر اتفاق نیفتاده و تأثیر آن فعلا پنهان مانده است.
وی گفت: وزارت امور خارجه هر چه سریع‌تر باید سفیران مربوط در این کشورها را تعیین کند تا در آبان ماه با وجود تحریم‌ها بتوانیم با کشورهایی که توانایی مقابله با استبداد تحمیلی امریکا را دارند روابط محکمی برقرار کنیم.
