تشکل‌های زیادی در هر کشوری وجود دارد که به تشکل‌های جهانی وصل هستند. اما افزایش تعداد این تشکل‌های جهانی و بین‌المللی خود عاملی شد که این تشکل‌ها در یک تشکل بزرگ‌تر دور یکدیگر جمع شوند. بیش از 100سال این ایده که تشکل‌های بین‌المللی خود نیاز به هماهنگی برای اثرگذاری بیشتر دارند سنگ بنای اتحادیه انجمن‌های بین‌المللی یا
Union of International Associations که به صورت مختصر UIA نامیده می‌شود را نهاد.
در سال 1914 بلژیک به دلیل قوانین مدنی آزاد خود یکی از پایتخت‌های مهم تشکل‌ها و جنبش‌های مردمی بود. در حالی که در بسیاری از کشورها جنبش‌های مردمی نمی‌توانست باعث ایجاد تشکل شود ولی در بلژیک این موضوع به سادگی ممکن بود. به همین دلیل با شکل‌گیری تشکل‌های بین‌المللی ایده ایجاد یک انجمن برای گردهمایی این تشکل‌های بین‌المللی به عرصه ظهور در آمد. ایده این کار از موسسه بین‌المللی انتشار کتاب آغاز شد. این موسسه با همکاری تشکل‌های جهان اقدام به چاپ کتب، اطلاعات و جمع‌آوری داده‌های مختلف می‌کرد. با این کار نخستین سنگ بنای جمع شدن تشکل‌های بین‌المللی به دور یکدیگر نهاده شد.
در این تشکل همکاری دو چهره مطرح باعث ایجاد اتحادیه انجمن‌های بین‌المللی شد. چهره اول «پل اوتله» بود. وی را پدر علوم اطلاعات در جهان می‌نامند. وی بعدها نخستین کسی بود که در سال ١٩٣٤ ایده استفاده از ماشین برای داشتن دانشنامه‌یی مفیدتر را مطرح کرد اگرچه تا محقق‌شدن ایده او راه درازی در پیش بود. با شکل‌گیری شبکه جهانی اینترنت تلاش برای برخط‌کردن دانشنامه‌ها هم آغاز شد.
چهره مطرح دیگر در شکل‌گیری اتحادیه انجمن‌های بین‌المللی «هنری لافونتن» بود. وی یک وکیل بلژیکی بود که موفق به کسب جایزه نوبل صلح گشت. این دو در کنار یکدیگر بحث‌های رتبه‌دهی به اطلاعات و ایجاد موسساتی برای شفاف‌سازی اطلاعات را به صورت علمی پیگیری می‌کردند. با توجه به وظایفی که تشکل‌های بین‌المللی برای خود تعریف کرده بودند، ایده استفاده از پتانسیل‌های این تشکل‌ها مطرح بود. در نتیجه در 1908 اتحادیه انجمن‌های بین‌المللی به همت انجمن‌های بین‌المللی کتاب با هدف گسترش اطلاعات و ساده‌سازی دسترسی به آن ایجاد شد ولی در کمتر از یک دهه نقش آن بسیار فراتر رفت. آنها در قدم نخست نخستین مجموعه کتاب‌های سالانه لیست انجمن‌های بین‌المللی را منتشر کردند که در آن لیست تشکل‌ها، اطلاعات و کارهایی که در آنها صورت می‌گرفت جمع‌آوری شده بود. 150تشکل جهانی در نخستین کتاب مورد طبقه‌بندی دقیقی انجام گرفت.
در مرحله دوم کنفرانس‌های این اتحادیه آغاز به کار کرد و موضوع نخستین کنفرانس به بحث صلح در جهان اختصاص داشت. در نخستین کنفرانس 137تشکل جهانی از 13 کشور حضور پیدا کردند. در نخستین کنفرانس لافونته بحث شهر اطلاعات را مطرح کرد اصول بحث جهانی‌سازی و شهر جهانی از این کنفرانس شکل گرفت. ادامه کارهای لافونته در آینده باعث مباحثی شد «مارشال مک‌لوهان» در قالب دهکده جهانی مطرح گشت. 3 سال بعد از نخستین کنفرانس لافونته موفق به دریافت نوبل صلح به خاطر تلاش‌هایش شد. در همان سال دومین کنفرانس جهانی اتحادیه برگزار شد که به موضوع نقش تشکل‌ها در جهانی‌سازی می‌پرداخت. نظرات مطرح شده در این کنفرانس امروزه سرفصل مهمی از نقش تشکل‌ها و NGOها در مباحث جهانی شدن را تشکیل می‌دهد. تا سال 1914 تعداد تشکل‌های عضو اتحادیه به 300 عضو رسید. این اتحادیه بعد از جنگ جهانی همکاری‌های زیادی با یونسکو داشت و به همین دلیل به عنوان مشاور این مجموعه انتخاب شد.
در حال حاضر نیست همکاری تنگاتنگی میان اتحادیه و یونسکو را شاهد هستیم که هر سال در قالب برنامه‌های مشترک صورت می‌پذیرد. همچنین اتحادیه پروژه‌های زیادی در زمینه توسعه اقتصادی با سازمان ملل متحد انجام داده است. در تمام این سال‌ها همیشه کتاب‌های تشکل‌های بین‌المللی اتحادیه در کنار چندین کتاب و مجموعه دیگر به چاپ می‌رسیده است. اتحادیه جز یونسکو و سازمان ملل با ILO نیز ارتباط بسیار گسترده‌یی ایجاد کرده است. اتحادیه انجمن‌های بین‌المللی را می‌توان بهترین نمونه از تشکل‌های نسل سوم دانست. این تشکل بیش از هر چیز به موضوعات مربوط به جهان و جهانی شدن می‌پردازد. مباحث اقتصادی و فقر، محیط زیست، افزایش شکاف طبقاتی و صلح از مهم‌ترین اهداف تحقیقاتی اتحادیه است.
در عین حال استراتژی اتحادیه در مقابل آفت‌های موجود در جهان بسیار روشن است؛ تنها کار اتحادیه جمع‌آوری اطلاعات و اطلاع‌رسانی در قالب کتاب‌ها و کنفرانس‌هاست و همین موضوع باعث شده است که این نهاد به یکی از معتبرترین مراجع جهان بدل شود. هیات رییسه این تشکل در دوره‌های 2 ساله از میان اعضا انتخاب می‌شوند. در تمام این سال‌ها این کوشش صورت گرفته است که این سازمان غیردولتی استقلال کامل خود را حفظ کند و وابسته به هیچ کشور، گروه یا تشکلی نباشد. موسسات تحقیقاتی وابسته به اتحادیه با دریافت پروژه‌هایی آماری تحقیقاتی بخش مهمی از هزینه‌های اتحادیه را تامین می‌کنند.
همایش‌های اتحادیه بسیار مشهور است و در بسیاری از کشورها هر ساله برگزار می‌شود. رکوردار بیشترین همایش تاکنون سنگاپور بوده است. در این کشور 1132 همایش برگزار شده است. پس از آن بروکس با 442، وین با 348، سئول با 271 و توکیو با 233 همایش قرار دارند.
