اعتراض‌ها و گلایه‌ها از بازنشستگان، معلمان، پرستاران و کارگران حالا به نیروهای خرید خدمت اورژانس اجتماعی رسیده است. این افراد هم از عدم پرداخت دستمزد خود گلایه دارند و اعلام کرده‌اند به ماموریت نمی‌روند. این روند قرار است به کجا بینجامد؟ چرا مسوولان امر فکری به حال این پرداختی‌ها نمی‌کنند و در این شرایط دشوار اقتصادی به فکر پرداخت دستمزدهای حداقلی مشاغل گوناگون نیستند. چرا باید رویه عدم پرداخت دستمزد به رویه‌ای همیشگی برای کارفرمایان تبدیل شود؟ جمعی از نیروهای خرید خدمت اورژانس اجتماعی در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدهای خود، کار را تعطیل کرده و گفتند: دو سه روز است برخی از نیروهای خرید خدمت اورژانس اجتماعی در اعتراض به معوقات مزدی و شرایط شغلی خود به ماموریت نرفته‌اند و بعد از اعلام ماموریت‌هایی مثل خودکشی و کودک‌آزاری، سازمان مجبور شده نیروهای قراردادی خود را برای پوشش ماموریت اعزام کند. آنها با بیان اینکه برخی نیروهای پیمانکاری مراکز مختلف دست از کار کشیده‌اند، بیان کردند: ما خبر داریم اول نیروهای دو مرکز دست به اعتراض زدند و بعد به تدریج تعداد مراکز زیاد شدند و تا جایی که ما خبر داریم تا امروز نیروهای خرید خدمت پنج مرکز به ماموریت نمی‌روند. نیروهای اورژانس اجتماعی همچنین گفتند: ما با خط ۱۴۸۲ که خط شکایات درون سازمان بهزیستی است تماس گرفتیم و وضعیت خود را بیان کردیم و در آنجا هم اعلام کرده‌ایم که فعلا دست از کار کشیدهایم. در این شرایط اولین واکنش سازمان شهر تهران مثل همیشه این بوده است که مسوولان اسامی افرادی را که دست از کار کشیده‌اند را اعلام کنند. آنها با انتقاد از شرایط سخت کاری خود گفتند: حقوق‌های ما بسیار پایین است و با این وجود دو سال است که حقوق‌مان را با تاخیر دو یا سه ماهه پرداخت می‌کنند. آنها همچنین در اعتراض به‌عدم واکسینه شدن در برابر کرونا گفتند: با وجود اینکه به ماموریت‌های سخت می‌رویم و روزانه با آدم‌های مختلفی در ارتباطیم، هنوز واکسن کرونا دریافت نکرده‌ایم.
