از «فاجعه مرگ‌های کرونایی» تا «لزوم ورود قوای نظامی و انتظامی»

۱۳۹۹/۰۸/۱۲ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۷۲۶۰۹
از «فاجعه مرگ‌های کرونایی» تا «لزوم ورود قوای نظامی و انتظامی»

ایسنا| مدتی است که مرگ‌های روزانه ناشی از کرونا در کشور مکررا رکورد می‌زند؛ مرگ‌های روزانه ۳۰۰ تایی و ۴۰۰ تایی فقط عدد و رقم نیستند؛ هر کدام از این اعداد یک انسانند و چه بسیار خانواده‌هایی را که طی حدود ۹ ماه گذشته به سوگ نشانده است. حالا که هر روز عده زیادی از هموطنان مان جانشان را به دلیل کرونای منحوس از دست می‌دهند، بی تردید باید ببینیم چرا از شرایط مدیریت شده بیماری و مرگ‌هایی که داشت به تک رقمی نزدیک می‌شد، فاجعه مرگ‌های سه رقمی سربرآورد، فاجعه‌ای انسانی که هر روز تکرار می‌شود. ظفرقندی که خودش نیز چندی پیش به کرونا مبتلا شد و حالا پس از دوره‌ای بستری در بیمارستان، بهبود یافته است، دغدغه هایش را در زمینه شرایط این روزهای کشور بیان کرده و معتقد است که اکنون به بحرانی جدی رسیده‌ایم که از نظر مرگ و میر می‌توان نام فاجعه بر آن گذاشت.

او تشخیص دیرهنگام بیماران کرونایی، عدم ردیابی افراد در تماس با مبتلایان، تراکم بیمارستان‌ها، کمبود تخت و پرسنل و عدم وجود عزمی ملی در الزام آور بودن رعایت پروتکل‌ها را از مهم‌ترین علل افزایش مرگ و میرهای کرونایی در کشور می‌داند و اعلام می‌کند که «۸۰ درصد بار کنترل اپیدمی در پیشگیری است، نه درمان. اگر بار کنترل نشده پیشگیری را بر سر بیمارستان و درمان ریختید و پیشگیری نکردید، دچار مشکل خواهید شد. »

ظفرقندی با اشاره به وضعیت کرونا در کشور، گفت: اگر در حوزه مرگ و میر ناشی از بیماری کووید-۱۹ در کشور، یک اقدام اساسی و راهبردی انجام ندهیم، خوب نیست. تعداد مرگ‌ومیر ناشی از کرونای موجود به هیچ‌وجه قابل قبول نیست و مدت‌هاست که نسبت به آمارهای جهانی در بخش مرگ و میر ناشی از کرونا جزو پنج کشور اول هستیم. این هشداری است که اگر جدی گرفته نشود و راهکارهای اساسی که از مدت‌های قبل بر روی آن تاکید داشتیم، اجرایی نشود، آینده بسیار بدتر خواهد بود.

    فاجعه مرگ‌های کرونایی

او افزود: زمانی که مکاتباتی را که از سوی سازمان نظام پزشکی با آقای رییس‌جمهور انجام دادیم، مرور می‌کنیم، می‌بینیم که در همان زمان درباره کنترل اپیدمی با روش‌هایی که در حال حاضر هم بر آنها تاکید می‌کنیم، مطرح شده است، اما اجرایی نشده‌اند و طبیعتا اکنون به بحرانی جدی رسیده‌ایم که از نظر مرگ و میر می‌توان نام فاجعه بر آن گذاشت. تعداد مرگ اعلامی و رسمی ثبت شده روزانه بالای ۳۰۰ یا ۴۰۰ مورد اعلام می‌شود و همه می‌دانند و مسوولان وزارت بهداشت هم اعلام کرده‌اند که این آمار، فقط آمار بیماران ثبت شده است و آمار بالاتر از این‌هاست. سازمان نظام پزشکی با بررسی‌های میدانی، در بیمارستان‌ها و محل‌های دفن افراد مبتلا به کرونا، عددی حداقل سه برابر آمار اعلامی را در زمینه مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ کسب کرده است. بنابراین این موضوع به توجهی بسیار جدی نیاز دارد.

    مرگ ۱۵ درصدی کرونایی‌هایی که 

در بیمارستان‌ها بستری  می‌شوند

ظفرقندی ادامه داد: میزان مرگ و میر بیمارستانی ما در حوزه بیماری کرونا، حدود ۱۵ درصد است و این عدد بسیار بالاست. بر این اساس ۱۵ درصد از بیماران مبتلا به کرونایی که به بیمارستان آمده و بستری می‌شوند، فوت می‌کنند. در حالی که این عدد در کشورهای دیگر به‌طور متوسط پنج درصد است. البته کشورهایی هم هستند که میزان مرگ ومیر در مبتلایان بستری‌شان بین دو تا سه درصد است. بنابراین ما اولا جزو پنج کشور اول در حوزه مرگ و میر بیماران مبتلا به کرونا هستیم، دوما مرگ‌ومیر بیمارستانی‌مان ۱۵ درصد است و سوما ۴۰ تا ۵۰ درصد از مرگ و میر بیمارستانی‌مان قبل از رسیدن به آی‌سی‌یو است؛ یعنی بیمار یا در اورژانس فوت می‌کند و یا در بخش‌های کووید.

    چرایی بالا بودن مرگ‌های بیمارستانی

کرونایی در ایران

وی با بیان اینکه در حال حاضر تقریبا تمام بیمارستان‌های ما دارای بخش‌های کووید-۱۹ هستند که این بخش‌ها تقریبا ۵۰ درصد فضای بیمارستانی را به خود اختصاص داده است، گفت: دلیل اول بالا بودن مرگ و میر بیمارستانی ما این است که بیماران ما در شرایط بدحال‌تر و با تشخیص دیررس‌تر به بیمارستان ارجاع و بستری می‌شوند. اساس اقدامات برای کرونا، این است که بیمار را زود تشخیص داده و به سرعت درمان کنیم. بنابراین تشخیص کافی، به موقع و زود، یکی از پایه‌های درمان است که بعد از آن درمان‌های زودهنگام را مانند اکسیژن‌تراپی، درمان‌های التهابی مانند دگزامتازون و... است. زیرا بیماری کووید-۱۹ دو فاز دارد؛ فاز اول فاز ویرال و فازم دوم التهابی است. فاز التهاب و توفان است که معمولا بیماران را به سمت مرگ می‌برد که در این فاز هم درمان‌هایی مانند اکسیژن‌تراپی خوب، درمان‌های ضدالتهابی مانند کورتون و... وجود دارد.

    از تشخیص دیرهنگام

تا کمبود پرسنلی و تجهیزاتی

ظفرقندی با اشاره به علل بالا بودن مرگ و میر بیمارستانی ناشی از کرونا، گفت: بالا بودن مرگ و میر بیمارستانی ناشی از کرونا در کشور ما به چند دلیل است؛ تشخیص دیررس و آغاز درمان در فازهای تاخیری و پیشرفته بیماری، درمان‌های متعدد که برای بیمار تجویز می‌شود و خود این درمان‌ها می‌تواند آسیب‌رسان باشد. تا امروز یک درمان قطعی هم برای کرونا نداریم، اما در زمان بستری تمام داروهای ضدویروس، کورتون و ... برای بیمار تجویز می‌شود. به هر حال داروهای ضدویروس بر روی سیستم بدن و بر روی کلیه و کبد تاثیراتی دارند و این تاثیرات یکی از عوامل اثبات‌ شده‌ای است که در زمینه مرگ‌های بیمارستانی کرونا مطرح می‌شود.

    تراکم در بیمارستان‌ها 

خودبه‌خود مرگ‌و میر را افزایش می‌دهد

رییس کل سازمان نظام پزشکی ادامه داد: از طرفی مراقبت‌های بیمارستانی ما به دلیل تراکم و ازدحام بیماران، کمبود تخت و کمبود پرسنل بیمارستانی دچار مشکل می‌شود. باید توجه کرد که میزان تخت بیمارستانی در کشور، قبل از کرونا هم کافی نبود. از طرفی بیماران دیگر مانند تروما، سرطان‌ها، بیماری‌های زمینه‌ای و... هم همچنان نیاز به ارایه خدمت دارند. از طرفی هم کرونا ۵۰ درصد تخت‌های بیمارستانی ما را اشغال کرده است. بنابراین قطعا با یک تراکم حجم بیمارستانی مواجه شده‌ایم. اگر بیمارستانی به صورت کامل و فول بستری شد، این تراکم خودبه خود میزان مرگ و میر و آسیب را افزایش می‌دهد. حال بر این موضوع، کمبود پرسنلی و تجهیزاتی را هم اضافه کنید.

    300  شهید سلامت برای کرونا؛ تاکنون

ظفرقندی افزود: باید توجه کرد که هزاران نفر از همکاران ما در بخش پرستاری و پزشکی به کرونا مبتلا شده و صدها نفر از این افراد هم شهید شدند که طبق آمار ما حدود ۳۰۰ نفر هستند. این افراد یا به صورت دایم یا مدتی از چرخه درمان خارج می‌شوند. به عنوان مثال در بیمارستان سینا، شهدای تجریش، امام خمینی (ره) و... تا یک‌سوم پرسنل گرفتار شدند و وقتی که این افراد از چرخه درمان خارج می‌شوند، یک مدت بیماری دارند و یک مدت هم واقعا کشش کار ندارند. یکی از عوارض این بیماری این است که گاهی اوقات ضعف و عوارض بعد از بیماری تا مدت‌ها باقی می‌ماند.

    ادامه یک سیکل معیوب کرونایی

او تاکید کرد: حال اگر کمبود پرسنلی جبران نشود، طبیعتا مراقبت لازم ارایه نمی‌شود. در حال حاضر یکی از مسائلی که برایم سخت است، این است که اگر به بخش‌های کرونا سر بزنید، توصیه می‌کنند که همراه با بیمار بیاید. زیرا پرسنل ندارند و بالاخره بیمار مبتلا به کرونا، نیاز به خوردن غذا و رفع سایر نیازهایش دارد و از آنجایی که کادر نیست، می‌گویند همراه با بیمار بیاید. حال این اقدام منجر به ابتلای همراه بیمار می‌شود، سپس به خانه می‌رود و خانواده مبتلا می‌شوند. بنابراین سیکل جدیدی در ایجاد بیماری خواهیم داشت. از طرفی کمبود تخت هم مزید بر کمبود پرسنل می‌شود. در حال حاضر تخت‌های ICU پر هستند. طبیعتا این سیکل در حوزه درمان با یک ورودی سخت همراه می‌شود و طبیعتا بیماران بدحال‌تر می‌توانند بستری شوند و به بیمارانی که حال بهتری دارند، اعلام می‌کنند که به خانه بروند که برخی از آنها بدحال شده و این سیکل معیوب ادامه می‌یابد.

    80 درصد بار کنترل اپیدمی

در پیشگیری است نه درمان

ظفرقندی ادامه داد: آنچه که برای اصلاح این وضعیت پیشنهاد می‌شود، این است که باید توجه داشته باشیم که در اپیدمی‌ها، ۸۰ درصد بار کنترل اپیدمی در پیشگیری است، نه درمان. اگر بار کنترل نشده پیشگیری را بر سر بیمارستان و درمان ریختید و پیشگیری نکردید، دچار مشکل خواهید شد. اگر از من بپرسند که چرا اینقدر مرگ و میر داریم؟ پاسخ می‌دهم که زیرا پیشگیری به درستی انجام نشد و بار پیشگیری‌هایی که باید انجام می‌شد، به درمان منتقل شد. این بار وارد بیمارستان شد و کمبود پرسنل، کمبود تخت، عوارض دارویی، نداشتن آی‌سی‌یو، اشکالات مراقبتی در بیماستان‌ها و... ایجاد شد و چنین اتفاقاتی رخ داد.

    مشکل جدی اکسیژن‌رسانی

 به مبتلایان کرونا در بیمارستان‌ها

وی تاکید کرد: به هر حال در بیمارستان‌ها تخت ICU محدود است. در حال حاضر یکی از جدی‌ترین مشکلات بیمارستان‌های ما این است که اکسیژن برای بیماران به حد کفایت نیست. زیرا دستگاه‌های اکسیژن‌ساز در بیمارستان‌ها برای استفاده حدودا ۲۰ درصد بیماران تامین شده‌اند. قرار بر بیماری کرونا نبوده که ۸۰ درصد بیماران یک بیمارستان نیاز به اکسیژن داشته باشند. به صورت عادی ۱۰ الی ۲۰ درصد از بیماران به اکسیژن نیاز دارند و دستگاه‌ها با این سیستم تامین شده‌اند. در حال حاضر از آنجایی که بار نیاز به اکسیژن افزایش می‌یابد، سطح اکسیژن مرکزی که به بیمار ارایه می‌شود، کاهش می‌یابد و این موضوع منشأ آسیب می‌شود.


 

ارسال نظر